Doodse stilte en puur verdriet: minutenlang keek Sarah Gigante verdwaasd voor zich uit, daarna volgden de tranen

Sarah Gigante kon de Tour de France Femmes winnen, zeiden veel mensen die haar na zeven hectische dagen nog in de top tien van het klassement zagen staan. De Alpen stonden voor de deur en de Australische van AG Insurance-Soudal zou gaan huishouden bergop. Het was echter haar welbekende achilleshiel die haar juist op eigen terrein de das om deed. Gigante zakte van twee naar zes in het klassement, nadat ze in de afdaling van de Col de Joux-Plane de aansluiting met de rest verloor. En dat kwam keihard aan.

Als Gigante over de finish is gekomen, weet niemand echt hoe hij of zij zich moet gedragen. De kleine klimgeit wordt meteen opgevangen door iemand van de ploeg en ze wordt begeleid naar een rustig plekje verderop. Er staat paniek op haar gezicht, maar als ze eenmaal is afgestapt en het asfalt onder haar voeten voelt, gaat de blik op oneindig. Ze neemt nog wel een flesje water aan, maar Gigante kijkt minutenlang verdwaasd voor haar uit. Dat er een kluit journalisten rond haar staat, merkt ze niet eens.

Na de ongelofelijk bijzondere stare-down naar niets ontwaakt Gigante enkele minuten later en kijkt ze om zich heen. Ze slikt een keer, zet een neppe glimlach op en zegt dat de interviewers mogen beginnen. 'Het was een superzware dag en ik voelde me bergop al niet sterk genoeg om het verschil te maken. De schade leed ik in de afdaling, maar vlak onder de top van de Joux-Plane werd ik bergop al gelost. De afdaling was zo zwaar en ik wist dat de rest sterker was', zo klonk het eerlijk.

Lees verder onder de foto

Gigante voelde het Tourpodium uit haar handen glippen

In eerste instantie leek de schade nog beperkt toen we halfweg de afdaling waren. Gigante verloor een half minuutje, maar daar bleef het even hangen. In een stuk meetrappen richting de Col du Corbier was de groep met onder meer gele truidrager Pauline Ferrand-Prévot in het voordeel en groeide het gat naar twee minuten. Na de Corbier groeide dat verder en Gigante verloor uiteindelijk 6.40 minuten op dagwinnaar en eindwinnares Ferrand-Prévot.

'Ik heb geprobeerd mijn verlies te beperken en uiteindelijk kreeg ik een groep achter me aan. De ploeg heeft het geweldig gedaan door me af te zetten richting Joux-Plane, maar helaas kon ik hun werk niet afmaken', treurde Gigante verder. De klimster werd vorig jaar zevende in de Tour, maar dat ze één plekje beter deed, voelde niet zo. 'Ik heb wel het gevoel dat ik dit jaar echt veel beter heb gepresteerd dan vorig jaar, ondanks dat ik slechts één plaats hoger ben geëindigd.'

Lees verder onder de foto

Gigante kan uiteindelijk toch nog beetje lachen

'Ik ben trots op de ploeg, ook al hadden we beter willen doen in het klassement', concludeerde Gigante uiteindelijk, alweer met een welgemeende glimlach. Kimberley Le Court won een rit en droeg enkele dagen geel en Gigante zelf streed tot op de slotdag om het Tourpodium. 'Iedere renster in dit peloton verdient het om hier te zijn en je moet bij een topteam rijden om überhaupt kans te maken. Ik hoorde pas twee dagen voor de Tour definitief dat ik mee zou doen. Iedereen traint zo hard.'

'Het is een harde sport, maar soms is het dat wel waard', aldus het slachtoffer van de slotdag. 'Ik ben teleurgesteld dat ik het podium niet heb gehaald.' Dat bleek ook wel, want hoewel de lach terug leek, zakte Gigante na de interviews terug op de grond en begon het huilen. CEO Jurgen Foré en ploegleider Jolien D'Hoore moesten er aan te pas komen om hun kopvrouw nog enigszins op te lappen.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)