Geen Strade, Tirreno of Parijs-Nice voor Van Aert en Benoot, hoogtestage heeft prioriteit: 'Kiezen is verliezen'

Veel renners rijden vandaag over de witte wegen van Toscane in de Strade Bianche. Anderen zijn al in Italië voor de Tirreno-Adriatico of in Frankrijk voor Parijs-Nice. Maar niet Wout van Aert en Tiesj Benoot: zij bereiden zich op een geheel andere manier voor op het klassieke voorjaar, al doet dat wel pijn. In Spanje wordt op een hoogtestage gewerkt aan de vorm, al wordt de Italiaanse klassieker wel gemist.

Visma | Lease a Bike zal in de koers rondom Siena zonder echte kopman rijden, want onder meer oud-winnaars Benoot en Van Aert zijn er dus niet bij. 'Dat was al snel beslist. Het is dezelfde planning als vorig jaar. Toen keerden we ook terug twee dagen voor de E3 Saxo Classic', vertelt Benoot aan Sporza. 'Jammer genoeg zijn de vier die hier een jaar geleden waren, alle vier gevallen in de week na onze terugkomst. We hadden er wel een positief gevoel aan overgehouden, dus wilden we het opnieuw proberen.'

Waar zijn land- en ploeggenoot in 2020 de beste was, won Benoot in 2018 L'Eroica. 'Als mensen aan mij denken, linken ze mij automatisch aan die editie', lacht hij. 'Het blijft een heel mooie herinnering. Toen (Peter) Sagan doortrok, voelde ik dat ik een heel goede dag had. Ik had nog niet vaak bij Sagan in het wiel gezeten met zo'n makkelijk gevoel.' In erbarmelijke omstandigheden, waar de renners besmeurd waren met witte modder, rekende de Belg af met Romain Bardet én Van Aert, die (toen nog voor Vérandas Willems-Crelan) knap derde werd.

Lees verder onder de foto!

'Als er één wedstrijd is waarvan ik het spijtig vind dat ik ze mis...'

In de finale voegde hij zich bij het tweetal, dat toen nog vooruit reed. 'Ik voelde mij de beste in de finale. Ik reed er makkelijk naartoe en op de volgende klim kon ik alleen wegrijden. In dat type wedstrijd is het een heel bijzondere ervaring.' Nog altijd houdt de klassiekerspecialist er mooie herinneringen aan over. 'Er hangt een foto in de eetkamer, vanuit een appartement getrokken. Mijn handen zijn in de lucht, met heel veel publiek errond. En het truitje heb ik ook nog, ingekaderd en ongewassen.'

Het is dan ook een groot gemis voor Benoot: hij had graag weer in Siena gestaan om over de gravelstroken te denderen. 'Ik vind het heel spijtig dat ik niet aan de start sta. We zijn hier op hoogtestage voor de Vlaamse klassiekers en daar sta ik volledig achter. Maar kiezen is verliezen. Als er één wedstrijd is waarvan ik het spijtig vind dat ik ze mis, is het Strade Bianche. Het is een keuze die we samen hebben gemaakt om daarna zo goed mogelijk te zijn.' Bovendien zal hij de koers niet helemaal missen. 'Zaterdag hebben we een rustige dag. In de namiddag kunnen we dus naar de koers kijken, met spijt in het hart.'