Hoe lang blijft het sprookje van Tour de France-sensatie Onley duren? 'Dat zal sowieso niet vanuit het peloton zijn'

Met de dag dat de Tour de France langer duurt, lijkt Oscar Onley beter te worden. De 22-jarige Brit van Picnic PostNL finishte op dag 2 en 4 al brutaal tussen de allerbesten en op dag 7 deed hij er op Mûr de Bretagne nog een schepje bovenop. Achter winnaar Tadej Pogacar en zijn vaste belager Jonas Vingegaard werd Onley derde, en dat zorgde voor gemengde gevoelens.

Heel even leek het erop dat Pogacar, Vingegaard en Remco Evenepoel de sterkste drie zouden zijn, maar het groepje erachter keerde terug op de slotklim en dus kon er weer explosief gesprint worden. Onley bewees deze Tour al dat hij in die punchy finales zijn mannetje staat tegen de allerbeste renners van de wereld en dat was op Mûr de Bretagne niet anders. Een derde plaats was zijn beste resultaat in deze ronde, waarbij we benadrukken: het is zijn debuut in de Tour de France.

'Ik heb niet veel nagedacht op die laatste klim, maar als je de benen hebt, is het makkelijker om beslissingen te nemen', analyseerde hij na afloop bij de Engelstalige media. Want Onley bleef rustig toen de voorste drie vanaf de voet wegreden en een beslissend gat leken te slaan. 'Ik denk dat iedereen in die tweede groep wel op de limiet zat, ook al ging het gas er bij die voorste drie heel even af.' Zodoende konden Onley en consorten aansluiten.

Lees verder onder de video

Onley beseft hoe goed hij is, maar heeft daar nog weinig aan

De jonge klimmer lachte na dag 2 en 4 zijn tanden nog bloot, na mooie uitslagen tussen de wereldtop. Na Mûr de Bretagne plaatste Onley echter ook wel een kanttekening bij zijn huidige rol in de punchy finales. 'Op aankomsten als deze lijk ik best of the rest te zijn achter Pogacar en Vingegaard, en dat is mooi. Maar het gat naar die twee blijft gelijk, dus ik weet niet of ik in deze Tour nog echt dichtbij een ritzege ga komen.'

Want Onley kwam naar deze Tour om voor een etappezege te gaan en dat gaat hem vanuit de groep der favorieten niet worden, vermoedt hij. 'Wat ik in het hooggebergte kan? Goede vraag, ik weet het eerlijk gezegd niet. In de Ronde van Zwitserland heb ik mijn langste beklimmingen gedaan en op basis daarvan kan ik ambities hebben, al zal dat sowieso niet vanuit het peloton zijn.'