'Heb het de laatste jaren al vaker gezegd, maar ga het nu opnieuw doen'; Mathieu van der Poel kreeg bijna met krampenunicum te maken

Mathieu van der Poel gaf stikkapot zitten donderdag nog eens een nieuwe dimensie in de zesde rit van de Tour de France. De Nederlander maakte over de gehele 200 kilometer over het zware reliëf in Suisse Normande mee koers en werd daarvoor beloond met het heroveren van de gele trui, al was het maar met één seconde voorsprong.

Van der Poel was zelf de aanstichter van een kopgroep van acht, waaruit Ben Healy uiteindelijk de dagzege pakte. 'Ik deed mee bij de tussensprint, maar dat kostte zoveel krachten dat het lang duurde voor ik weer vooraan kwam. Toen dat dan toch lukte, zag ik de vlucht vertrekken en ben ik toch maar meegesprongen.'

Dat hij daar meesprintte, was ook al nieuw. 'De ploeg stond erop dat ik zou meedoen. Ze hadden dinsdag gezien dat er maar weinig renners meesprinten bij die tussensprinten. Het is zonde om de punten te laten liggen en je weet nooit wat er in de tweede en derde week nog gebeurt. Het was dus meer om tussen de mensen te blijven staan', temperde Van der Poel de verwachtingen.

'In eerste instantie had ik spijt dat ik daar zat, want ik zat echt tegen mijn limiet. Die gele trui was niet echt een doel, ik wou vooral meedoen voor de ritzege. Alleen zat dat er vandaag niet in. De benen waren niet voldoende hersteld van de voorbije dagen', aldus Van der Poel, die zijn gele trui vrijdag moet verdedigen op de Mur de Bretagne en het daar ook nog tijdens zijn persconferentie over had.

Lees verder onder de foto!

Persconferentie Mathieu van der Poel na etappe 6 Tour de France

Mathieu, was dit één van de zwaarste ritten van je loopbaan?
'Ik heb dat de laatste jaren al vaker gezegd, maar ik ga het nu opnieuw doen. Het was heel lastig en ik zat dicht tegen krampen aan: dat heb ik bijna nooit. Dus daaraan voelde ik wel dat het zwaar was, maar dat zal voor iedereen zo zijn.

Ik voelde wel dat ik de afgelopen dagen al de nodige inspanningen heb geleverd. De klassiekers zijn mijn specialiteit en ik hoop dat ik nu goed kan herstellen en in het vervolg van de Tour nog een rit kan winnen.'

Hoe was de samenwerking in de groep, want ook de andere mannen wisten dat jij móest rijden?
'Eigenlijk vrij goed. Ik denk dat Ben overduidelijk de sterkste was, maar daarachter werd ook nog goed samengewerkt. Iedereen had het zwaar, dat was wel te merken.'

Had je in de gaten dat Tadej nog zo dicht kwam?
'Nee, dat wist ik niet. Ik hoorde niets en was verrast dat het maar een seconde was. Het laatste tijdsverschil wat ik kreeg, was een stuk groter. Maar het werd dus nog nipt.'

Lees verder onder de foto!

Het was heet en eerder vertelde je al over de hittetrainingen die je gedaan hebt. Had je daar nu wat aan?
'Ik had niet het gevoel dat het veel hielp. Jammer genoeg.' (lacht)

Is de groene trui een doel geworden?
'Niet echt, maar de ploeg zei dat ik er bij moest zitten. Ik ben er zelf niet echt mee bezig. In de sprintritten van komend weekeinde zullen we ook voor Kaden Groves gaan, dus het was vooral zaak om er nu even te zitten.'

Je verdedigt je trui vrijdag op Mur de Bretagne. Daar heb je goede herinneringen aan.
'Ik wil er nog niet over nadenken. Ik ben heel diep moeten gaan en ik denk dat het lastig wordt om daar te winnen.

Mijn zege daar dateert ook al van vier jaar geleden. Als je ziet hoe Pogacar en Vingegaard hier rondrijden, dan denk ik dat het hele peloton het lastig zal krijgen als zij ervoor willen gaan.'