Bauke Mollema heeft op zijn kenmerkende Mollemalen-wijze de veertiende etape van de Tour de France op zijn naam geschreven. De Groninger rondde een solo van goed veertig kilometer af in een groep van dertien koplopers.
Lees ook
Furieus, zo mag je deze Tour de France wel noemen. In de veertiende rit was het niet anders: vanaf het begin werd er gekoerst tot en met. In deze echte overgangsrit zagen veel mannen kansen, maar evenveel dromen sneuvelden.
Vroeg in de rit zagen we dat onder meer Oliver Naesen en Thomas De Gendt zich roerden. Het begin van de etappe was vlak, maar niemand kwam weg. Een zwaarbevochten rit volgde, want in de eerste tachtig (!) kilometer van de etappe werd er geen vlucht gevormd.
Het middenrif van de etappe werd gekenmerkt door enkele beklimmingen, waarop de goede heuvelmannen zich toonden. De baroudeurs hadden hier gehoopt op een kans, maar werden stuk voor stuk kansloos achtergelaten op deze colletjes.
Poels en Woods strijden om bergtrui
Wout Poels, Mattia Cattaneo en Michael Woods pakten met zijn drieën de kop, met een achtervolgende groep met Mollema, Omar Fraile, Louis Meintjes, Esteban Chaves, Sergio Higuita en Patrick Konrad daarachter. Ook Guillaume Martin, de nummer negen van het klassement, was van de partij.
UAE-Team Emirates liet het allemaal niet zonder slag of stoot ondergaan, zij hielden het tempo ontzettend hoog. Voorin bleven de drie ondertussen stug doorbeuken, wat het een lastig karwei maakte voor de zeven achtervolgers.
Na het betwisten van de eerste twee heuvels hielden ze alsnog de benen stil, terwijl vanuit het peloton ook Valentin Madouas, Pierre Rolland, Quentin Pacher en Elie Gesbert de oversteek maakten.
Woods valt, Mollema kiest beste moment uit
Woods pakte vanuit de kopgroep de bergtrui over van Nairo Quintana, maar kwam in de daarop volgende afdaling ten val. Even later koos Mollema het hazenpad. Zijn vluchtgenoten twijfelden, en binnen mum van tijd pakte Mollema een voorsprong van meer dan één minuut. Ging de Groninger dan voor de tweede Nederlandse etappezege zorgen in Quillan?
Zoals zo vaak koos Mollema het goede moment uit. Met een voorsprong van 1.15 minuut begon hij aan de laatste klim van de dag, de Col de Saint-Louis. Daar trachtten de achtervolgers de achterstand te verkleinen, maar de vogel was gevolgen: Mollema was heer en meester!
In het peloton gebeurde er niet bijster veel: Jumbo-Visma regelde het tempo zodat Martin niet over hun pion Vingegaard zou wippen, maar voor de rest leek het een rustige bedoeling. Met de nadruk op leek, want ook deze etappe werd weer ontzettend snel afgeraffeld.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties