Nabeschouwing: 'Van Vleuten had denk ik ook spijt gehad wanneer ze zich niet had laten verleiden'

Regen in Parijs-Roubaix, de eerste vrouweneditie van diezelfde wedstrijd en een monsterontsnapping van Remco Evenepoel. De wielerfans hebben weer mooie dagen koers achter de rug, dus is er een hoop na te bespreken. Deze week spreken we in de Nabeschouwing met In de Leiderstrui-redacteur Gabriël Melching.

Zo Gabriël. Goed dat je er bent. Ik gok zomaar dat je wel een fijn weekend gehad hebt als koersliefhebber, nietwaar?

'Wauw, wat was dit genieten! Ik zat ziek thuis op de bank, dus heb volle dagen de televisie aan gehad, haha.'

We starten even chronologisch, dus met de állereerste Parijs-Roubaix voor vrouwen. Ein-de-lijk, zou ik zeggen.

'Eindelijk inderdaad, al ben ik momenteel vooral blij dat de wedstrijd gehouden werd. Dit is een grote stap voor het vrouwenwielrennen. En de wedstrijd stelde zeker niet teleur. Wat was Deignan ongelooflijk sterk zeg. Vrij onverwachts dat zij won met haar gewicht.'

Je wees ons deze week intern op het gigantische verschil in prijzengeld tussen de mannen- en vrouwenwedstrijd. Kun je onze lezers even vertellen hoeveel dit wel niet is en waarom we hier echt nog aandacht aan moeten besteden?

'In totaal verdelen de mannen onder elkaar 91 duizend euro, terwijl de vrouwen het met 7 duizend euro moeten doen. De winnares bij de vrouwen ging naar huis met vijftienhonderd euro, bij de mannen was dit dertig duizend euro. Een enorm verschil. Het is logisch dat er, alle factoren meewegend, een verschil zit in de prijzenschema's. Het is pas de eerste vrouwenkoers bij Parijs-Roubaix, ze rijden op een andere dag, sponsorbelangen, etcetera etcetera. Het is ook fijn dat Trek nog ruim 28 duizend euro extra aan Deignan heeft gegeven voor haar overwinning. Desalniettemin is het originele gat onwijs groot. Dat vind ik problematisch omdat de dames op deze manier moeilijk serieus genomen kunnen worden. Vrouwen zijn letterlijk minder waard voor een organisatie op het moment. Hoe dat moet veranderen, zou ik niet weten. Maar het is wel de pijnlijke waarheid. Er zijn, nogmaals, zat redenen op te noemen voor het feit dat er een verschil is. Economische belangen zijn dan vaak de belangrijkste, meest valide argumenten. Moreel gezien hoop ik toch dat het in de komende jaren wat bijtrekt.'

We zagen helaas wel een aantal ontzettend vervelende valpartijen, bijvoorbeeld die van Annemiek van Vleuten. Ze baalde dat ze zich had laten 'verleiden' om mee te doen, maar het is toch best wel logisch dat ze hierbij wilde zijn?

'Ik denk dat ze ook spijt had gehad wanneer ze zich niet had laten verleiden. Dit is toch geschiedenis die geschreven wordt, en nu maakt zij deel uit van die geschiedenis. Ze kan voor altijd zeggen dat ze de eerste Parijs-Roubaix ooit voor vrouwen gereden heeft, nu voelt dat misschien niet als iets unieks vanwege haar blessures, maar ik hoop dat dat besef later wel indaalt bij haar.'

De tegenslag komt voor haar ook wel op een heel naar moment, zo net voor het einde van het seizoen. Ik schrok wel van de bewoording dat 'de energie opraakt'. Wat jij? Normaal wilde ze in geen enkel interview iets horen over eventueel stoppen.

'Pfoe. Aan alles komt ooit een einde he. Ik hoop dat ze nog even door gaat, maar ik schrok niet van haar uitspraken. Zelfs Jens Voigt is ooit gestopt. We kunnen niet allemaal Alejandro Valverde heten, al gok ik dat ook hij ooit zal stoppen. Ik weet het, deze uitspraak is uiterst controversieel, haha.'

We maken het sprongetje naar zondag. De dag van Sonny Colbrelli. Ik denk dat wij allebei tot een generatie behoren die ons de laatste regeneditie van Parijs-Roubaix niet kunnen herinneren. Voldeed het een beetje aan je verwachtingen?

'Wat heb ik genoten zeg. Het voldeed enorm aan mijn verwachtingen. Al moet ik zeggen dat ik in het begin wel enorm schrok van de gladheid en de diepe plassen. Toen Peter Sagan onderuit schoof was ik ook even huiverig of dit wel verstandig was, maar ik heb geen moment gedacht dat het afgezegd moest worden. Daarvoor genoot ik iets te veel van de koers. Leedvermaak in optima forma.'

Naast Colbrelli hebben we nog een aantal kandidaten voor de titel 'Man of the Match'. Florian Vermeersch, Van der Poel, noem maar op. Ook Yves Lampaert dacht dat hij misschien wel de sterkste in koers was. Wie maakte op jou de meeste indruk?

'Guillaume Boivin! Ik zag Mathieu van der Poel doortrekken in het Bos van Wallers met slechts vier man in zijn wiel ongeveer. Toen zag ik plots de Canadese kampioenentrui daar nog bij zitten. Mijn eerste gedachte was: wie is er momenteel Canadees kampioen? En sinds wanneer kan die hard over kasseien rijden? De commentatoren van Sporza dachten ook dat hij terug was gewapperd uit de vroege vlucht, maar daar heeft hij nooit in gezeten. Hij bleef maar meekomen met Colbrelli en Van der Poel, tot hij viel. Doodzonde. Geweldige prestatie alsnog.'

Vond jij überhaupt dat deze wedstrijd onder deze omstandigheden doorgang mocht vinden? We hebben het de laatste tijd erg vaak over veiligheid gehad in het peloton. Een wedstrijd als deze is, hoe we het wenden of keren, toch zeker wel met enig risico.

'Dit is een vraag die je naar mijn mening eigenlijk niet juist kunt beantwoorden. Enerzijds tref je het ethische aspect waarin renners moedwillig pijn gedaan wordt, en waarin ze in gevaarlijke posities gezet worden, anderzijds tref je het romantische aspect waardoor jonge kinderen juist willen gaan koersen en er dagen, weken, maanden, waarschijnlijk zelfs jaren over nagepraat wordt. Voor mij overtreft het romantische aspect het ethische aspect, en dus moest de koers naar mijn idee doorgaan. Hekken langs de kant kun je controleren, het weer niet. Charly Gaul won in een ver verleden ook de Giro d'Italia in een sneeuwstorm. Dat verhaal heb ik ooit een keer gelezen een aantal jaar geleden, maar is me altijd bijgebleven. Heroïsche prestaties zorgen voor de mooiste verhalen.'

Verder hadden we maandag nog Remco Evenepoel met een monsterlijke ontsnapping. Wil die nog even laten zien hoe goed die wel niet is na alles wat er de afgelopen dagen gezegd is?

'Remco zou Remco niet zijn als hij niet zou laten zien hoe sterk hij is. Het lijkt soms wel eens alsof hij liever hard fietst dan koerst. Gelukkig is hard fietsen de basis van wielrennen, maar als er iemand kan volgen is hij vaak de sjaak. Affijn, die gast is super sterk, en is zeker iemand om rekening mee te houden in Lombardije. Denk niet per se dat hij dit wilde laten zien na wat er gezegd is op en vooral na het WK, want zo koerst hij altijd.'

En als afsluitertje: jawel, de transfervraag. Vorige week werd de overstap van Gianni Moscon naar Astana bekendgemaakt. Wat mogen we daar van hem verwachten, ook met zijn sterke optreden in Roubaix in het achterhoofd?

'Ik verwacht veel relletjes, late betalingen, en enkele goede prestaties. Al denk ik dat hij zijn belofte nooit honderd procent gaat inlossen, omdat er te vaak iets mis gaat in zijn carrière, ik noem de incidenten met Reichenbach en Réza als voorbeelden. Je maakt je er niet geliefd om in het peloton, dus dan word je ook minder snel wat gegund. Hij reed heel erg sterk in Roubaix, en dat was mooi om te zien. Ik zie hem echter niet volledig doorbreken volgend jaar.'

Door: Jannick van der Hooft - j.vanderhooft@indeleiderstrui.nl

Met dank aan: Gabriël Melching - g.melching@indeleiderstrui.nl