Nibali blikt terug op gewonnen Giro in 2016: 'Profiteerde van vorm, cranks en crash Kruijswijk'

Vincenzo Nibali is nooit een grote prater geweest, maar nu hij zijn carrière zaterdag afsluit in de Ronde van Lombardije, blikt hij in gesprek met Cyclingnews terug op zijn imposante carrière. Twee Giro's (2013 en 2016), één Tour (2014), één Vuelta (2010), drie Monumenten (één keer Milaan-Sanremo en twee keer Lombardije) en in totaal 52 overwinningen verder is Nibali trots op wat hij bereikt heeft. Klaar voor zijn pensioen.

'Ik ben er op dit moment heel rustig onder', zo zegt hij over zijn gevoel richting de Ronde van Lombardije. 'Dat zal zeker veranderen in de Ronde van Lombardije, maar ik wil mijn laatste wedstrijd niet dramatisch of verdrietig beleven. Ik wil er vooral van genieten. Mijn vorm is goed, zoals ik hoopte, dus ik wil eruit gaan met een piek. Het zou jammer zijn als mijn carrière anoniem eindigt. Lombardia is een speciale race voor mij, ik heb er twee keer gewonnen, en ik zou dolgraag afsluiten met een resultaat waar ik trots op kan zijn.'

Spijt heeft hij niet van zijn beslissing om te stoppen, twijfels waren er allerminst in de afgelopen weken. 'Het is het juiste moment, ik heb lang genoeg gefietst. Sommige mensen vertelden me dat ik misschien beter een jaar ertussenuit kan gaan, maar zo ben ik niet. Ik wil niet thuiszitten en niets doen, ik wil een nieuwe uitdaging. Mijn race-carrière eindigt, maar mijn leven in het wielrennen gaat door. Ik ben al druk bezig met mijn rol binnen een nieuwe ploeg en daar kijk ik naar uit', zo doelt hij op zijn plannen om ambasadeur te worden voor een nieuwe wielerploeg van Doug Ryder.

Nibali ziet verandering bij jonge talenten

Vincenzo Nibali, het is er nog één van de oude stempel. De Italiaan was lang niet zijn hele carrière kopman en dat vindt hij prima. 'In mijn eerste jaren als knecht heb ik geleerd om te lijden en dat heeft me geholpen om te begrijpen waar mijn teamgenoten doorheen gingen toen ik zelf leider was, toen zij aan het lijden waren voor mij. Dat heeft mij een betere renner gemaakt. Ik werd ieder jaar beter, zo zitten jonge renners van deze tijd niet meer in elkaar. Ze willen meteen winnen en hun plaats innemen, zonder met de ogen te knipperen. Dat is geen kritiek, maar het geeft wel aan hij de maatschappij en de wielersport zijn veranderd.'

Sowieso sluit Nibali als persoon niet meer helemaal aan bij het nu, zo zegt hijzelf. Hij sprak liever met de benen. 'Ik ben misschien geen grote prater of een ster op social media, maar ik heb op de fiets altijd geprobeerd te tonen wie ik ben. Fietsen gaat niet om het kijken naar je vermogensmeter of altijd maar meegaan in de teamorders. Als je je goed voelt, moet je ervoor gaan. Ik was nooit bang om mijn verantwoordelijkheid te nemen voor wat ik heb gedaan, ook als het mis ging. Dat is fietsen.'

Tourzege de grootste, mooie comeback in Giro

'De Tourzege in 2014 was mijn grootste overwinning', zegt Nibali verder nog. Hij domineerde dat jaar de Ronde van Frankrijk met vier ritzeges. 'De Tour is wereldwijd zo'n groot evenement. Sommige mensen zeggen dat ik toen alleen maar won omdat Chris Froome en Alberto Contador door crashes uitvielen, maar ik denk dat ik toen in geweldige vorm was en de Tour verdiende te winnen. Dat ik al op de tweede dag een etappe won in Sheffield, heeft mijn overwinning in de steigers gezet. Ik pakte daar het geel en hield die vast tot aan Parijs.'

Nibali kijkt ook terug op de Giro d'Italia van 2016, waarin hij in de laatste week Steven Kruijswijk uit het roze reed. In de eerste twee weken had hij nog afgezien, nadat hij op advies de Giro was begonnen met kortere cranks, om zo meer vermogen te genereren. 'Toen de dingen verkeerd bleven gaan in die Giro, besloot ik om mijn oude cranks weer te monteren en mijn oude positie in te nemen. Dat hielp. Ik zeg niet dat het het antwoord was op alle problemen en het liet me niet per se winnen, maar mentaal was het wel de omslag om terug te vechten. Ik profiteerde in de laatste week van mijn vorm, inclusief de crash van Kruijswijk.'