Niet top in wegrit, maar Megan Arens gaat moment 'in regenboogtrui tussen grote namen' als Vollering zeker niet vergeten

De Nederlandse junioren dames stonden na de wereldtitel tijdrijden van Megan Arens met de nodige verwachtingen aan de start van het WK wielrennen op de weg. Ze lieten zichzelf in de slotronde wel degelijk zien, maar uiteindelijk bleek het zware parcours in Kigali er net teveel aan. Desondanks verlaat ze Afrika met een trots gevoel, zo vertelde ze aan deze site.

Arens zat elke ronde op het elastiek, zoals ze dat in België zo mooi zeggen. Toch toonde ze zich - net als landgenote Roos Müller - weerbarstig en kon ze ronde na ronde terugkeren, om in de slotronde dan uiteindelijk toch toe te moeten geven aan de kracht van de concurrentie. De Spaanse Paula Ostiz, al prof bij Movistar, won.

Geen schande dus dat Arens, die volgend jaar de overstap maakt naar de beloften, niet voor de medailles kon meedoen. Toch had ze er - na haar overwinning in de tijdrit - stiekem iets meer van verwacht dan een 20e plek. 'Ik ben toch wel wat teleurgesteld en had iets meer gehoopt. Mijn benen voelden in de eerste ronde al heel erg zwaar en op een gegeven moment kreeg ik last van mijn buik, dus dan gaat het ook wel wat in je hoofd zitten.'

'Het was niet mijn beste dag', aldus Arens, die net als Michiel Mouris natuurlijk ook de wereldtitel van eerder deze week in de benen had. 'Die dagen waren lekker. Ik zat natuurlijk wel wat op een roze wolk, maar op een gegeven moment moet je toch die knop omschakelen naar de wegwedstrijd. Of dat moeilijk is? Niet echt.'

Lees verder onder de foto!

Arens mocht wereldtitel vieren met elite selectie Nederland

'Ik heb heel veel reacties gehad', vertelt Arens, die haar titel ook mocht vieren in het rennershotel met de elite selecties. Demi Vollering vond dat een heel leuk moment, zo vertelde ze tijdens het persoment op donderdag. 'Die titel hebben we toen met z'n allen gevierd. Ze zat naast me en dat is dan heel leuk, om van haar te horen hoe ze het vond en hoe alles over haar heen kwam', zei Vollering daarover.

'Dat was wel heel gaaf, om in mijn regenboogtrui tussen de grote namen te zitten', vertelt Arens met een mooie vorm van bescheidenheid in haar stem. Met die mindset vatte ze ook de koers aan. 'Ik wist dat het een heel zware wedstrijd ging worden en ik had bedacht dat ik mezelf rustig moet houden en mezelf niet moest opblazen, maar tijdens de race ging het toch iets minder.'

Met welk gevoel stapt Arens dan het vliegtuig in? 'Momenteel voel ik me nog wat slecht, maar ik denk dat ik zeker niet ontevreden mag zijn.' Integendeel: ze mag super trots zijn. 'Nu is het een dubbel gevoel, maar dat zal wel plaats maken voor trots.'