Nu wacht Pogacar voor Evenepoel: 'Trainers worden betaald om cijfers uit te lezen, maar het zal in orde zijn'

Mochten er nog twijfels zijn, dan vaagde Remco Evenepoel die namens Soudal Quick-Step die al weg bij zijn rentree op de weg in de Brabantse Pijl. De olympisch kampioen maakte bij zijn rentree direct mee koers én klopte dan ook nog eens landgenoot Wout van Aert (Visma | Lease a Bike) in een sprint-a-deux. Met een tas vol zelfvertrouwen trekt Evenepoel naar de Amstel Gold Race, waar een duel met Tadej Pogacar lonkt.

Voorafgaand aan de Brabantse Pijl liet Evenepoel nog niet direct in zijn kaarten kijken, maar eenmaal hij op de fiets zat was het wel duidelijk waarvoor naar Vlaams-Brabant gekomen was: koersen en/winnen. Zelfs op de kasseien testte hij zijn ingetapete schouder al eens uit, om dat vervolgens ook te doen met enkele lendenrukken op de vieze aankomst bergop in het centrum van Overijse. Test, test, test. En the best.

Lees verder onder de video!

Persconferentie Remco Evenepoel na Brabantse Pijl

Remco, de emoties liepen hoog op aan de meet.
(grijnst) 'Het is al erger geweest, toch?'

Maar er is een goede reden voor?
'Het was de eerste keer dat de beste vriend van mijn papa er niet bij was. Die is een kleine maand geleden gestorven. Zijn vrouw en zoon waren hier wel, dus het was wel moeilijk om hen allemaal te zien huilen om een minder leuke reden. Dat gaf voor mij wel een extra motivatie in de sprint.'

Hoe verbaasd was je dat je die sprint won?
'Best wel. Ik had meer vertrouwen gehad als ik in het wiel was begonnen. Ik weet van mijzelf dat ik na een lastige wedstrijd geen slechte sprint heb, als er al veel in de rode zone gereden is.

Maar om Wout nu vanop kop te kloppen? Dat is toch wel iets anders. Wout is iemand die massasprints in de grote rondes wint en veel spurts van kleinere groepjes heeft gewonnen. Voor mij is het wel iets nieuws dat ik kan afvinken: zo'n snelle renner die ik kan kloppen. Dat is alleen maar goed voor het vertrouwen, want het wil zeggen dat ik niet altijd solo hoef binnen te komen. Het kan dus ook met twee of in een kleiner groepje.'

Had je in je achterhoofd dat hij zijn vorige sprints niet heeft gewonnen?
'Uuuhhhhh.... een beetje. Ik had vooral het gevoel dat ik de beste was in de laatste ronde. Toen ik op de Hertstraat aanviel, had ik het idee dat hij met moeite in mijn wiel zat. Op het moment dat Joe Blackmore loste. En ook op de Moskesstraat dwong hij mij de kop op, wellicht bang voor een aanval. Dus ja, ik had het gevoel dat ik daar de betere was. Wat niet wegneemt dat hij supersterk was, maar ik had gewoon vertrouwen. De sprint van kop beginnen was een gokje, maar het was wind mee en dat zorgt ook voor vertrouwen richting zondag.'

Vooraf had je wat twijfel over de explosieve inspanningen, maar dat zit wel goed?
'Dat ging niet slecht, nee. Ik heb vooral afgezien op de Moskesstraat. Ik wist dat ik daar moest doorbijten, maar Wout ging de eerste keer heel stevig. Ik heb alleszins veel antwoorden gekregen hier, denk ik. Mijn trainers worden betaald om de cijfers uit te lezen, dus ik ga het eens aan Koen (Pelgrim, red.) en de rest overlaten om alles te analyseren.

Dat ik de laatste twee kilometer op kop kon rijden en dan nog de sprint kon winnen, toont toch aan dat het in orde was. Mijn laatste trainingen hebben me wel wat extra gegeven.'

Hoe is het met de schouder?
'Dat ging goed. Hij zat goed ingetapet en ik heb niets gevoeld op de kasseien. Ook in de sprint was het stabiel. De spieren functioneren niet en dat zal een probleem blijven, maar zo lang het met tape opgelost kan worden... het moeilijkste was om in mijn achterzakken te grijpen.'

Al bij al: was het een ideale koers om te starten, ook richting zondag?
'Dat denk ik wel. Het was volle bak en er was weinig tijd om te recupereren. Ik heb de longen en de benen open kunnen zetten en dat had ik zeker ook nodig. Zaterdag zal ik in het wiel blijven en dan hoop ik zondag goed hersteld te zijn. Ik had het gevoel dat ik nog wel een uur had kunnen doorgaan, maar dat was niet nodig.'