Pogacar bood excuses aan bij Pidcock en is ondanks Strade-zege keihard voor zichzelf: 'Ik was pretty shit'

Strade Bianche ontvouwde zich voor Tadej Pogacar perfect. De Sloveen ging niet solo op 80 kilometer van de meet, maar ving de finalelus wel aan met alleen Tom Pidcock en vroege vluchter Connor Swift nog in z'n wiel. Richting eerste keer Colle Pinzuto wachtte iedereen op een versnelling, maar in plaats daarvan dook Pogacar na een schuiver in de afzink rollebollend de berm in. Tot iedere verbazing kwam hij er goed vanaf en maakte hij het - bebloed en opengescheurd - alsnog af.

In een korte afdaling voor de eerste keer Colle Pinzuto, een van de scherprechters van de Strade Bianche, ging de kopman van UAE Team Emirates-XRG onderuit. Hij ging met hoge snelheid een bocht in: te hoog, en zijn voorwiel schoof onder hem vandaan. Na een lange glijpartij tuimelde hij de berm in, waar hij over de kop vloog en in het struikgewas belandde. Met veel kleerscheuren en een heleboel schaafplekken stapte de Sloveen weer op de fiets.

Pidcock zag het hoofdschuddend gebeuren. Swift miste door de crash van Pogacar ook de bocht, al bleef hij wel op de been. Pogacar stapte ietwat verward snel weer op, al moest hij nog voor de voet van de Pinzuto alsnog van fiets wisselen. Op de gravelstrook haalde hij Swift alweer bij en na een kilometer of vijf gaf Pidcock er ook de brui aan: hij wachtte op zijn concurrent, waardoor Pogacar weer kon aansluiten. Swift was er toen al aan voor de moeite.

Lees verder onder de video!

Vallen of niet, 'A win is a win' voor Pogacar

Pogacar loste Pidcock in de slotronde van de finale en zo kwam alles toch nog op z'n pootjes terecht. In het flash interview stond na een chaotische dag dan ook een opgeluchte wereldkampioen voor de camera. 'Ik was aan het genieten, tot na de finish', vertelde Pogacar met een door pijn vertrokken gezicht. 'Nu is de adrenaline eruit en nu begin ik veel pijn te voelen. Het is niet de beste manier om te winnen, maar a win is a win. Laten we hopen dat het niet erger is dan het lijkt, dan zal het oké zijn.'

Pogacar legde uit wat er precies fout ging in de noodlottige bocht. 'Ik ging te snel, denk ik. Ik ken deze wegen heel goed. Ik nam de bocht zoals ik hem al twintig keer heb genomen, maar soms maak je een inschattingsfout. Ik gleed gewoon weg, shit happens', haalde hij zijn bebloede schouders nonchalant op. De paniek sloeg wel even in, want door de koprol kwam hij ook nog eens in vervelende braamstruiken terecht. 'Voor een moment wist ik niet of ik oké was.'

'De fiets werkte niet, dus ik moest van fiets veranderen. Ik maakte me zorgen, want als je valt, eist dat veel van je lichaam. Maar ik had genoeg om het af te maken', klonk het verder. Voor mensen die alleen de uitslag hebben gezien en anderhalve minuut voorsprong zagen, zullen dan ook verbaasd zijn geweest. 'Het was een supersnelle race vandaag, met een sterke ontsnapping. Onze mannen hebben geweldig werk gedaan aan kop van het peloton. We hebben de gashendel opengedraaid.'

Lees verder onder de foto

Pogacar heeft grapjurk aan, maar is ook streng voor zichzelf

Toen de podiumceremonie achter de rug was en Pogacar met ingepakt en hinkend linkerbeen naar de persconferentie strompelde, werd al snel duidelijk dat hij zijn grappen en grollen niet verloren had. Op de eerste vraag hoe het nu met hem ging, antwoordde hij gevat en lachend: 'I'm good, goede vraag. Hoe is het met jou?' Even later nog een grapje, al hij 'lucky' wordt genoemd, door slechts wat schaafwonden na zo'n heftige val. 'Ik ben a lucky guy, misschien wel mijn nieuwe bijnaam?'

Pogacar sprak vervolgens op serieuzere toon van 'paniek in het hoofd' na de crash. Dat hij zo snel doorging en Pidcock achterhaalde en achterliet, was voor hem niet zo gek. 'Ik moest zo snel mogelijk terug naar voren, omdat we hier veel werk in hebben gestoken als team en ik wilde het afmaken. Ik moest gewoon door. Ik wilde al op de eerste keer Colle Pinzuto aanvallen, maar de crash voorkwam dat. Ik wist vervolgens dat ik het op tweede keer Pinzuto nog eens moest proberen, omdat Le Tolfe een geschikte klim is voor Tom, net als de aankomst in Siena. Ik ging ervoor en het lukte.'

Dat hij Pidcock versloeg, voelde goed. Maar de Brit kreeg ook welgemeende excuses van de Sloveen. 'Ik heb sorry gezegd tegen Tom, omdat het stom was van mij. Het had slecht af kunnen lopen voor ons alle drie in de voorste groep, zowel voor Tom als Connor. Het was mijn fout, dus ik bood m'n excuses aan en hij vroeg hoe het met me was. Vanuit daar zijn we verder gegaan. Of hij op me heeft gewacht? Geen idee. Toen ik dichtbij kwam wel.'

Lees verder onder de video

Pogacar heeft veel respect voor ijzersterke Pidcock

De samenwerking met Pidcock - die op Monte Sante Marie zelf aanviel - was goed. Pogacar noemde het 'een klasse wedstrijd, met wederzijds respect'. 'Uiteindelijk toonde hij respect voor mij en ik heb respect voor hem. Misschien heeft Tom mij wel over de limiet geduwd bij die crash, ja. 'Ik had een wereldkampioen veldrijden en wereld- en olympisch kampioen mountainbiken in m'n wiel, dus dan sta ik onder druk. Ik moest hem laten zien dat ik goed was, maar in plaats daarvan toonde ik dat ik pretty shit was.'

'Ik zal nooit een mountainbike-carrière ambiëren, dat is duidelijk', klonk er nog maar eens een grapje. Dat het uiteindelijk allemaal met een sisser afliep, is goed nieuws voor iedereen. Het moest er volgens Pogacar ook wel weer een keer van komen. 'Iedere wielrenner is weleens zo hard gevallen. Het was niet m'n eerste zware crash en niet mijn laatste. Zoiets gebeurt en ik ben superblij dat ik het alsnog heb kunnen afmaken.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)