Romo slaat zijn stuur in tweeën, Rolland barst in tranen uit na gemiste Vueltakans: 'Een psychologische marteling'

Soms win je, vaker verlies je. Zo simpel kan het wielrennen zijn, maar dat betekent niet dat het mislopen van een zege geen pijn kan doen. Vraag maar aan Javier Romo (Movistar) en Brieuc Rolland (Groupama-FDJ). Zij werden achter Juan Ayuso tweede en derde in de twaalfde rit van de Vuelta a España, en ze baalden als een stekker van hun verlies.

Romo reed op de laatste klim knap naar Ayuso toe, maar kon hem niet kloppen in de sprint. De Spanjaard sloeg zijn stuur bijna in tweeën door de gemiste kans. Na de finish zag hij dat hij zich had laten kisten door zijn sluwe landgenoot. 'Ik denk dat ik veel guller was dan hij', aldus Romo in gesprek met Eurosport. 'Uiteindelijk wilde Ayuso bijna niet overnemen. Maar ja, iedereen racet zoals hij wil. Ik ben trots op mijn race, ik heb er alles aan gedaan om te winnen.'

Movistar was in de grote kopgroep het best vertegenwoordigde team, met liefst vijf renners van voren: naast Romo waren ook Carlos Canal, Iván García Cortina, Michel Hessmann en Pablo Castrillo mee. 'Het team heeft een perfecte race gereden, van de eerste tot de laatste renner', beseft de 26-jarige klimmer. 'We hebben ons gehouden aan het plan dat we in de bus hadden opgesteld, en ik ben erg blij met het team dat we hebben gevormd.'

Op de slotklim was het aan Romo en Castrillo. 'We hebben goed samengewerkt en zijn vooraan gekomen, ook al verliep het niet helemaal zoals ik had gewild.' Ondanks de teleurstelling kan de nummer twee ook een beetje berusten in het verlies. Want de benen zijn goed. 'Hij was me te snel af. Dit seizoen heeft zijn ups en downs gekend, maar je moet ze accepteren, blijven werken en ik ben ervan overtuigd dat de resultaten komen.'

Lees verder onder de video!

Rolland in tranen na derde plek: 'Het is wreed'

Iemand die toch een stuk minder goed kon relativeren, was Rolland. De jonge Fransman barstte na de streep in tranen uit: hij bleef 25 kilometer lang op een seconde of 10, 15 haken van de voorste twee renners. 'Een dikke dankjewel aan het hele team. Ze hebben me echt de hele dag rust gegeven. Dankzij Stefan (Küng, red.) had ik een voorsprong voor de klim, waardoor ik mijn klim soepeler kon laten verlopen. Maar ik kwam 8 seconden tekort op de top... het is wreed. Nu ben ik teleurgesteld, maar ik vergeet hoe hard ik ging en dat ik het echt had geflikt als ik bij hen had kunnen zijn.'

Het gat leek te dichten na de top van de laatste klim. Maar in de vallei werd het een hel. 'Toen reed ik de hele vallei 10-15 seconden achter, het was echt een psychologische marteling. Ik ging er helemaal voor, ik probeerde zo aerodynamisch mogelijk te zijn, maar ik had niets meer over. Ik kwam uitgeput over de finish... er zijn een paar dingen waar ik spijt van heb, maar ik heb alles gegeven, dus zo is het, dat is sport.'

De 22-jarige klimmer miste net dat beetje ervaring om zijn rit goed in te delen. 'Onderaan de afdaling dacht ik dat ik verder achterop zat. Ik wilde alles geven om meteen terug te komen, maar ik heb mijn inspanning absoluut niet goed kunnen verdelen. In de laatste kilometers stortte ik in, ik had echt niets meer over. Ik ben teleurgesteld, want ik had vandaag geweldige ploeggenoten. Ik ben zo blij dat ik deze Vuelta met hen kan delen en ik had ze graag iets terug willen doen. Ik hoop dat ze nog steeds trots op me zijn.'