Schelling beseft hoe goed hij kan zijn, maar: 'Ik fiets niet om de allerbeste te worden'

Ide Schelling is pas bezig aan zijn tweede jaar in het profpeloton, maar de 23-jarige Nederlander reed dit seizoen al meer dan eens in de spotlights. Na een vierde plek in de Brabantse Pijl en een sterke Amstel Gold Race is de vraag: waar ligt zijn limiet?

Schelling reed vorig jaar al een sterk seizoen bij BORA-hansgrohe en met de Vuelta a España reed hij al meteen zijn eerste grote ronde. Waar bij de meeste jonkies de ambities uit de oren zouden spuiten, daar blijft Schelling in het Algemeen Dagblad nuchter: 'Ik ben een atypische wielrenner. Ik fiets niet om de allerbeste renner ter wereld te worden, maar voor mijn plezier. Als ik het idee heb dat iets een stapje te ver gaat, dan kies ik ervoor om maar iets minder goed te zijn. Vrolijk zijn vind ik belangrijker dan mijn eten afwegen of in mijn eentje boven op een berg zitten.'

'Ik denk wel dat ik een wereldtopper kan worden'

Het zijn opvallende uitspraken in een tijd van hoogtestages, vermageren en marginal gains. 'Ik heb nog nooit een hoogtestage gedaan en sta ook niet per se te popelen om dat te doen. Zo vind ik bijvoorbeeld klimmen en klassementsrenner zijn de minst leuke kanten van wielrennen. Dat kan ik misschien ook goed en daarmee zou ik wellicht meer kunnen verdienen, maar het is belangrijker dat ik gelukkig ben', aldus Schelling, die best weet hoe goed hij kan worden. 'Ik denk wel dat ik een wereldtopper kan worden. Niet dat ik bij de grote drie, Van der Poel, Van Aert en Alaphilippe, hoor. Wel dat ik af en toe wedstrijden kan winnen.'