Valpartijen in het wielrennen nemen toe; zowel bij de profs als bij de hobbyisten

Dit is een gesponsord bericht. De hoeveelheid fietsers dat elk jaar op de SEH-afdeling van het ziekenhuis belandt, neemt toe. Vanuit een koers of na een rondje op zondagmorgen, in 2020 stond wielrennen op de 4e plek in de lijst van sporten met de meeste SEH-bezoeken na blessures of valpartijen.

Dat wielrennen gepaard gaat met valpartijen is geen nieuws. Bij de grote tours is het vrijwel elke dag raak. Door verkeerde inschattingen, onderlinge botsingen, externe factoren of falend materiaal is een glijer al gauw gemaakt. Een sportblessure ligt je daarom al gauw op de loer

Verkeerde inschattingen

In de afdaling van de Col d’Agnel verspeelde Steven Kruijswijk zijn kans op winst in de Giro door een verkeerde inschatting. Op de hoogste berg van de tour miste hij een bocht en dook hierdoor een sneeuwmuur in. Met enkel een bebloede elleboog hoefde hij niet direct naar de SEH, maar hij had kostbare minuten ingeleverd.

Lees ook: Deze acht adembenemende afdalingen door meesterdalers zijn straks verboden

Onderlinge botsingen

Twee fietsen die elkaar raken is een veel voorkomende oorzaak van een valpartij. We herinneren ons allemaal de Ronde van Polen van 2020, waar Fabio Jakobsen ernstig gewond raakte in de eerste etappe.

Een verbrijzelde luchtpijp was het gevolg. In een strijd om de dagzege werd hij geraakt, niet door de fiets maar door de elleboog van zijn landgenoot. Hij vloog met een enorme vaart in de finishboog en hield het land in de greep in afwachting op de goede afloop.

Externe factoren

In de Tour de France van 2021 was het een toeschouwer met een groot kartonnen bord die voor een flinke valpartij zorgde. Jumbo-Visma’s Tony Martin raakte als eerst het asfalt, maar nam in zijn val vrijwel het hele peloton mee. Dezelfde ploeg lag twee jaar eerder in de Vuelta al onderuit op een rotonde omdat een stuk weg ineens drijfnat was. De reden van al dit water? Een lekkend kinderbadje in een tuin, een stukje heuvelop.

Falend materiaal

De Belgische wielrenner Arnaud de Lie lijkt hier patent op te hebben. Met het aanzetten trapte hij onlangs voor de tweede keer in een week tijd zijn fiets stuk en waar hij de eerste keer nog kon winnen met slechts een voet in zijn pedalen geklikt, veroorzaakte hij nu een crash die het einde van het seizoen van Arne Marit betekende.

Dikke pech

In de openingsetappe van de Tour of Hellas in 2022 had Eduard Prades de grootste pech. Nadat hij juichend over de finish kwam, in volle overtuiging van de winst, brak zijn zadel af. Met zijn twee handen nog in de lucht maakte hij een klapper die zorgde voor chaos aan de finishlijn. Toen hem verteld moest worden dat Aaron Gate al twee minuten eerder over de finish was gereden en hij dus geen gouden, maar een zilveren plaats had gereden, was de pech compleet.

Mamils

Deze heftige ongelukken zijn voor de middle-aged-men-in-lycra gelukkig niet wekelijks aan de orde. Toch zijn polsen en sleutelbeenderen vaak de pineut na een rondje fietsen. Gladde wegen, nat wegdek, verkeerde inschattingen door fietsers of automobilisten en dikke pech zijn ook voor de amateur fietsers gevaarlijke omstandigheden. Voorzichtigheid blijft dus geboden, maar ook een solide voorbereiding. Een goede helm, felle verlichting en voor alle zekerheid toch ook een stevige aanvullende zorgverzekering in 2024.