Van Hummel en Zeeman haalden alle trucs naar boven in Tour: 'Merijn kreeg auto zogenaamd niet op gang'

Zoek 'Kenny van Hummel' op Google en je komt al snel bij een verhaal over de Tour de France van 2009 uit. De Nederlandse spurtbom groeide in het shirt van Skil-Shimano uit tot cultheld in die Ronde van Frankrijk, waar hij dagenlang vocht tegen zichzelf, de bergen en vooral de tijdslimiet.

Van Hummel, die absoluut geen slechte sprinter was, maakte dat jaar namens de toen procontinentale formatie van Iwan Spekenbrink zijn grote ronde-debuut. 'Ik was eigenlijk niet voorzien om naar die Tour te gaan, maar in het voorjaar van 2009 won ik vijf koersen en reed ik nog een paar keer podium. De ploeg had toen zoiets van: het is drie weken lang, als de puzzelstukjes eens in elkaar vallen kan het zomaar raak zijn met die gekke Van Hummel', vertelt hij veertien jaar later in de online wielertalkshow Cycloo.

De spurter reed uiteindelijk één keer top tien in die Tour, maar vergaarde vooral bekendheid door zijn gevecht tegen de tijdslimiet in alle ritten waarin geklommen moest worden. 'Ik merkte tijdens de stage voor de Tour al dat ik niet de conditie en vorm had, ook niet om te sprinten. Die conditie heb je nodig om fris in de sprint te komen, maar dat had ik totaal niet', zegt hij daar nu over.

Van Hummel vertelt hoe hij en Zeeman alle trucs naar boven haalden in Tour de France

Met ploegleider Merijn Zeeman werd alles uit de kast gehaald, zo vertelt Van Hummel nu smakelijk met een anekdote bij Cycloo. 'Merijn fakete op een gegeven moment een keer dat de auto afsloeg. We reden een berg omhoog, waar heel veel mensen stonden en het dus zwart zag van het volk. Dan rijd je tussen die mensen door, waar de commissaris met zijn motor achter de auto van Merijn zat. En die liet de auto afslaan.'

'Ik riep toen tegen iedereen, wat ik tegen het einde van die Tour in alle talen kon, dat ze mij moesten duwen', aldus de voormalige coureur. 'Dus dan duwden ze me twee à drie kilometer zo naar boven, want die stond natuurlijk achter Merijn met zijn afgeslagen auto. Die kreeg hij zogenaamd niet meer op gang. Wie niet sterk is, moet slim zijn', concludeert Van Hummel, die de Tour van dat jaar uiteindelijk op dag zeventien moest verlaten na een val.