Wie aan grote Nederlandse talenten uit de jaren 2000 denkt, denkt aan namen als Robert Gesink, Thomas Dekker, Bauke Mollema en Lars Boom, die als beloften al veel succes kenden. Maar er was er nog eentje van die generatie met misschien wel nog meer talent. Kai Reus was een hele grote, maar het kwam er door een tragisch ongeval niet van.
Reus begon als schaatser, maar al vlug werd duidelijk dat zijn talent op de fiets hem nog veel verder kon brengen. Hij maakte de overstap, en met succes. In 2003 werd hij wereldkampioen bij de junioren, en in 2006 won hij Luik-Bastenaken-Luik bij de beloften. Dat jaar won hij ook al de Ronde van Noord-Holland en werd hij derde in de Rund um Köln, terwijl hij twee nationale beloftetitels greep.
The Sky was the Limit voor Reus, maar wat het jaar van de doorbraak moest worden, werd een nachtmerrie. In 2007 kwam hij zwaar ten val tijdens een trainingsrit in Frankrijk en belandde hij in een coma. Na een lange revalidatie keerde hij terug in koers, maar hij was nooit meer dezelfde. 'Ik heb soms het idee dat ik een totaal andere persoon ben geworden na die val. Dat is ook niet zo gek, als je de dood in de ogen hebt gekeken.'
Ook de ziekte van Pfeiffer gooide roet in het eten. Na een paar jaar extra bij Rabobank belandde hij op het continentale circuit, waar hij via teams als De Rijke-Shanks en Parkhotel Valkenburg bij Roompot belandde en daar zijn laatste jaar als prof kende in 2016. Maar nu keert hij terug in de sport: hij wordt ploegleider bij JEGG-SKIL-DJR, beter bekend als De Jonge Renner.
Lees verder onder de foto!
'Voor iemand van 40 jaar heb ik aardig wat klappen gehad'
Deze ploeg heeft onder meer talenten gekweekt als Ryan Kamp, Jelte Krijnsen, Thalita de Jong, Taco van der Hoorn en Frank van den Broek. Sinds kort heeft het team, dat op het vierde niveau uitkomt, een opleidingsovereenkomst met Visma | Lease a Bike. Zo komt Reus, die tussen 2004 en 2010 voor Rabobank en haar opleidingsploegen reed, toch een beetje terug op het oude nest.
Na al die pech kon Reus ook afscheid nemen van de sport en iets anders doen. 'Ja, maar daarvoor vind ik de sport te mooi', vertelt hij aan De Telegraaf. 'En toen ik die oriënterende gesprekken voerde, zeiden veel mensen tegen me ’je hebt de top gezien, maar ook de onderkant. Dat is belangrijke ervaring die je meeneemt’. En inderdaad, voor iemand van veertig jaar heb ik aardig wat klappen gehad.'
Lees verder onder de foto!
Reus ploegleider dankzij overleden mentor
Het overlijden van een vertrouwenspersoon heeft hem de goede richting opgeholpen. Hans Middelveld fungeerde als gangmaker met zijn scooter tijdens de trainingen van de jonge Nederlander, maar hij overleed deze zomer op 80-jarige leeftijd. 'indirect komt het ook door Hans dat ik nu ploegleider ben geworden.'
'Ik had het er met hem weleens over. Jaren geleden al. Hij zei dat dat wat voor mij was, ploegleider worden. Daar was ik het wel mee eens, maar ik vond dat ik nog tijd nodig had. Tijd om dingen een plaats te geven, tijd om sporter-af te zijn. Tijd om er te zijn voor de kinderen die nog heel jong waren. Ik denk dat hij me daarna van boven een knikje heeft gegeven: zo van ’doe het nou maar, begin nou maar als ploegleider’. Anders was ik er pas over twee jaar aan begonnen, zeg ik heel eerlijk.'
Na zijn loopbaan werd Reus zelfs even buschauffeur. 'Dat wilde ik afvinken. In mijn tijd als wielrenner zat ik in de bus vaak ver voorin, vlak bij de chauffeur. Ik zat vaak met hem mee te kijken, ik vond het mooi om te zien hoe de chauffeur zo’n grote bus door smalle straatjes stuurde, hoe hij manoeuvreerde op volle parkeerplaatsen. Dus als ik later bij een WorldTour-ploeg werk, zou ik inderdaad als buschauffeur kunnen bijspringen als de nood aan de man is.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties