De hele dag was het wachten geblazen op de grote aanval vanuit de favorietengroep, maar toen er bij de dames echt grote namen begonnen gas te geven, was het kalf al verdronken. Op een uitputtend parcours in Rwanda bleek al snel dat de dappere vrouwen met aanvalslust te veel voorsprong cadeau hadden gekregen en dus sloegen ook Marlen Reusser en Kimberley Le Court zich voor het hoofd.
Reusser was na haar wereldtitel bij het tijdrijden een favoriete voor de dubbel in de wegwedstrijd op het WK en Zwitserland reed eigenlijk een perfecte koers. Het land had altijd iemand mee in de groepen die wegreden, het hoefde nooit te achtervolgen en Reusser leek bij het ingaan van de slotronde het juiste moment te kiezen om in één klap naar voren te rijden.
Dat ging in eerste instantie heel rap, maar nadat de andere favorieten zich in haar wiel hadden genesteld, begon het grote kijken naar elkaar. Het verschil naar de koplopers in koers was op dat moment niet meer dan een dikke halve minuut, maar slechts twee kilometer later was dat een dikke minuut. Daarmee waren de kansen van Reusser en co verkeken...
Lees verder onder de foto
Reusser snapt koerstactiek in finale niet
'We hadden een achterstand van bijna twee minuten. Komaan: je moest iets doen, want anders was het sowieso verloren', blikte Reusser terug. Ze kreeg in eerste instantie landgenote Elise Chabbey en Le Court uit Mauritius mee, maar toen het samen klonterde, was het over. 'Niemand wilde echt achtervolgen en dat was een probleem. Alle kopvrouwen zaten achteraan, iedereen mocht springen.'
Reusser zag lijdzaam toe hoe de achterstand weer opliep en dat er uiteindelijk werd gesprint om plek zeven. Chabbey reed nog wel weg, maar kwam niet verder dan plek vier. 'Kimberley reed niet mee en toen moesten we beslissen. Ik voelde me supergoed, maar ook Elise zag er erg sterk uit. Ik dacht: als ik blijf rijden, kan Elise haar kogels sparen', zo citeerde onder meer Sporza haar.
Chabbey kwam echter te laat, waardoor Zwitserland met lege handen stond. 'Toen Elise aanviel en wegreed, dacht ik ook echt dat ze het zou halen, want we zaten niet meer zo ver van de kopgroep. En ze ging echt als een raket. Ik was dan ook erg ontgoocheld aan de finish. Niet op Elise, want ze heeft het zo goed gedaan, maar ik kan niet begrijpen dat wij het met deze benen niet hebben afgemaakt.'
Lees verder onder de foto.
Le Court: 'Ik had een vreemde race wel verwacht'
Le Court sprong dus mee met Reusser en Chabbey in de slotronde, maar ze liet de Zwitsers werken. 'Ik hoopte dat de andere landen zouden controleren, maar de kloof werd steeds groter. Daardoor moest ik wel jumpen en ik voelde me supersterk toen ik meeging met Chabbey', zei ze over de jump vanuit de favorietengroep naar de al weggereden Reusser toe.
'Maar zij speelden het daar tactisch als Zwitsers duo', ging ze verder. 'Dat was een beetje vervelend, want het gat dichten op Marlen was niet makkelijk en het zou vreemd geweest zijn voor mij om als eenzate mee te werken. Ze (Chabbey, red.) counterde me op de klim en mijn benen wilden niet meer mee. Het was dus een vreemde race, maar dat had ik wel verwacht.'
De winnares van Luik-Bastenaken-Luik baalde uiteindelijk flink dat ze naast de medailles greep op het WK op haar continent. 'Ja, het doet wel pijn. Ik had mezelf heel veel druk opgelegd en ik wilde iedereen trots maken. Maar ik heb alles gegeven en ik verlies liever op deze manier na iets geprobeerd te hebben.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties