Gespot op Strava: Van Aert en Van Vleuten winnen dankzij epische finalecijfers

Renners zijn niet altijd even open over hun prestaties, wattages en gegevens, maar Strava biedt bij veel mannen en vrouwen toch uitkomst. Wie reed er records aan puin tijdens trainingen en hoe presteerden de renners in wedstrijden? In de Leiderstrui kijkt in 'Gespot op Strava' wekelijks naar de cijfers achter de prestatie. Deze week: de overwinningen van Wout van Aert en Annemiek van Vleuten in de Strade Bianche.

Het was heet, het was stoffig, het was glijden geblazen en het was daarmee loodzwaar. De koersen bij de mannen en de vrouwen waren desondanks van een geweldig niveau. Eerst zorgde Van Vleuten bij de dames voor een mooi spektakel, door in de finale vanuit het peloton weg te springen naar de achtervolgende groep, om daar vervolgens uit weg te rijden, de eenzame leidster vooraan in te rekenen en te laten staan op de slotmuur. De briljante inhaalrace was een mooi voorproefje op wat komen ging.

Bij de heren was er namelijk ook sprake van een slijtageslag. Topfavorieten hadden pech, vielen of werden gewoon gelost in de Italiaanse hitte. Iedere tien kilometer werd de voorste groep minder groot, met maar één constante: het gezicht van Van Aert stond op standje 'focus'. De Belg ging in de finale solo en werd niet meer teruggezien. Dit zijn de cijfers achter de twee overwinningen in Siena.

Van Vleuten dankzij QOM-regen naar titelprolongatie

Die van 2019 was mooi, maar de overwinning in de Strade Bianche van 2020 was voor Van Vleuten misschien wel een stuk knapper. Eigenlijk tot diep in de finale zat ze opgesloten in het peloton, omdat een ploeggenote in de groep ervoor zat. Dit was zo totdat Van Vleuten besloot de oversteek te wagen, om vervolgens alleen richting de leider van de race te rijden. De inspanning die Van Vleuten in die laatste kilometers deed, komt perfect terug in haar Strava-file.

In totaal legde Van Vleuten 135,41 kilometer af, in vier uur, vier minuten en 27 seconden. Gemiddeld denderde de Nederlandse met 33,2 kilometer per uur over het parcours, met een maximale snelheid van 82,8 kilometer per uur. En dat terwijl de gemeten temperatuur van haar metertje op het hoogtepunt 42 graden Celcius aangaf. Het ging hard, heel hard, getuige de vele persoonlijke records die Van Vleuten in de eerste helft van de wedstrijd al reed, terwijl ze daar nog in het peloton zat.

Wanneer Van Vleuten haar krachtsinspanning vanuit het peloton precies inzette, is niet helemaal duidelijk, maar haar laatste twintig kilometer in Strava zijn adembenemend goed. Een belangrijke QOM (de zogenaamde KOM, maar dan voor vrouwen), is het segment 'Le Tolfe to Via Fiorentina'. Van Vleuten denderde in deze dik zes kilometer met gemiddeld 35,1 kilometer per uur richting de kop van de koers. Het segment 'Ulitimi 10km GF strade Bianche' is echter het meest indrukwekkend.

Van Vleuten reed in de laatste tien kilometer van de race aan 35,5 kilometer per uur richting de koploopster en ging er in de slotkilometer overheen. Ze legde het stuk een halve minuut sneller af dan de snelste recordtijd uit 2019. Als kers op de taart staat ook de QOM van de slotklim naar het plein in Siena nu op naam van Van Vleuten. In totaal tellen we acht QOM's tijdens deze dag. Van Vleuten leverde daarmee een wereldprestatie in de hitte.

Van Aert heeft wonderbenen bij derde poging

Van Aert wordt ieder jaar een beetje beter en de Strade Bianche is daarvan het ultieme voorbeeld. In 2018 werd hij derde, maar kwam hij de slotklim in Siena niet op zonder van zijn fiets te donderen van vermoeidheid. In 2019 volgde een betere en fittere derde plek, al moest hij nog steeds toegeven op plek één en twee. In 2020 kwam alles samen. Van Aert was de beste, van start tot finish, en ook bij hem spreekt de Strava-file daarbij boekdelen.

Van Aert registeerde 185,94 kilometer in 5:01:50 uur. Hij legde het parcours, met meer dan drieduizend hoogtemeters, af met een verbluffend gemiddelde van 37,0 kilometer per uur en een maximale snelheid van 89,3. Het was met 39 graden gemiddeld amper koeler dan bij de dames. Van Aert dronk veel, hield zichzelf de hele dag koel en liet zijn turbodijen spreken op twaalf kilometer van de meet. Eerst een afdaling, dan een klim en Van Aert was gevlogen.

Van Aert reed al zijn derde Strade Bianche en het feit dat hij tot aan de finale al achttien persoonlijke records had gereden, geeft aan hoe hard het de hele dag ging. Maar Van Aert kon nog harder, bleek in die finale. Net als Van Vleuten pakte Van Aert een recordtijd op het segment 'Le Tolfe to Via Fiorentina', eigenlijk de fase voorafgaand aan zijn aanval. De Belg noteerde op dit stuk een gemiddelde van 40,4 kilometer per uur. Hij was er zeventien seconden sneller dan Daniel Lloyd in 2009, al jaren de recordtijd op dit segment.

En dan het segment 'Ulitimi 10km GF strade Bianche' bij de mannen. Van Aert was anderhalve kilometer voor het ingaan van dit segment vertrokken en hij perste op de loodzware hellingen op en af een gemiddelde van 40,4 kilometer per uur uit zijn dijen. Hij raffelde de laatste tien kilometer in 15:32 minuten af en was daarmee liefst 38 seconden sneller dan ieder ander op Strava ooit was. Lloyd was tot de prestatie van Van Aert ook hier de recordhouder sinds 2009. De slotklim in Siena reed Van Aert nooit sneller op dan dit jaar, hij had echt nog wat over. Drie KOM's in de beslissende fase. Hoewel lang niet iedere renner zijn gegevens uploadt op Strava, moge duidelijk zijn: Van Aert was op deze bloedhete dag duidelijk de beste. (foto: Sirotti)

Voor meer Gespot op Strava, klik hier.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: redactie@indeleiderstrui.nl)