Laura Verdonschot zal aan het einde van deze winter afscheid nemen van het veldrijden. De Belgische crosser van De Ceuster - Bouwpunt heeft besloten op 29-jarige leeftijd te stoppen met crossen, nadat ze vorig jaar te maken kreeg met een vernauwde liesslagader. Dat heeft nog altijd impact, en dus zal ze in 2026 haar laatste wedstrijd rijden.
Verdonschot werd in januari 2025 geopereerd aan de slagader. 'In januari na de operatie zag ik alles anders', vertelt ze in haar verhaal op Instagram. 'Ik heb geknokt en ben hard blijven bouwen aan de weg terug. Maar de realiteit haalde me in. Altijd met pijn of een slecht gevoel blijven rijden tot 2027… dat kan ik me niet meer inbeelden.'
In 2024 was ze nog de beste Niet-Nederlandse renster op het WK in Tabor, met een vijfde plek. Maar door haar blessure moest ze weer helemaal opnieuw beginnen, en de lange, zware weg terug naar de top is nooit echt meer gelukt. Na een aantal top 10-noteringen deze winter ging het in de Wereldbekers van Tabor, Flamanville en Terralba weer minder.
En op dit niveau rond blijven rijden, daar heeft de Belgische geen zin meer in. 'De mensen in mijn nauwe entourage weten hoeveel ik zowel fysiek als mentaal gezwoegd heb om terug op niveau te komen, om dan nu op dit niveau rond te rijden dat niet past bij het mijne en waarbij ik vaak ook niet eens maximaal kan rijden is niet hoe je als crosser wilt rond rijden.'
Lees verder onder de Instagram-post!
Contract tot 2027, maar Verdonschot stopt
Verdonschot heeft nog twee maanden over als prof. 'Met pijn in het hart, maar wel met rust in mijn hoofd, heb ik beslist dat ik mijn contract bij De Ceuster - Bouwpunt niet zal uitdienen tot 2027', legt ze uit. 'Mijn laatste wedstrijd zal in Oostmalle 2026 zijn. Dat wordt het slotakkoord van een lange, intense en onvergetelijke periode in mijn leven.'
Na vijf medailles op het Belgisch kampioenschap zullen we de 29-jarige Belgische niet meer terugzien in de cross. 'Ik wil in het bijzonder mijn ouders, mijn vrouw, en iedereen die dicht bij mij staat uit de grond van mijn hart bedanken. Zonder hun steun, geduld en geloof in mij was deze carrière nooit mogelijk geweest. Zij waren er niet alleen tijdens de mooie momenten, maar vooral in de moeilijke - en dat is waar echte steun het verschil maakt.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties