Snotverkouden Thibau Nys entertainde, viel twee keer én genoot in Overijse: 'Amuseerde me zelfs iets te veel'

Thibau Nys was de gedoodverfde favoriet om er in de Druivencross te Overijse, de eerste van in totaal acht manches uit de Superprestige, met de zege vandoor te gaan. De man-in-vorm kende door een vroege val echter een penibel begin van de cross, al wist hij op uiterst knappe wijze terug vooraan te geraken. Een nieuwe val in de ultieme slotfase kostte hem uiteindelijk de spreekwoordelijke kop. Men zou in dat kader verwachten dat de winnaar in Nys bij de pakken zou gaan neerzitten, maar niets is minder waar...

Normaal gesproken komen enkel de eerste drie coureurs in de uitslag van een veldrit na afloop naar de zogeheten mixed zone, waar zij ingaan op de vragen van de pers. Nys finishte in de bloedstollende koers uiteindelijk als vierde en dus rekende eigenlijk niemand van het wielerjournaille - In de Leiderstrui daarbij inbegrepen - op de komst van het 20-jarige toptalent. Het voelde dus ergens wel als een verrassing om de enigszins gehavende (een kapotte knie) Nys dan tóch in de perszone tevoorschijn te zien komen. Eerst een flashinterview met de organisatie, gevolgd door een spervuur aan vragen van de overige media.

'Gegokt en verloren', concludeert animator Nys

'Ik had de koers voor mijzelf al gewonnen toen ik vooraan kwam aansluiten. Daar ben ik heel tevreden mee. Ik had namelijk niet verwacht dat ik vandaag heel goed zou zijn. Ik voelde mij tijdens de verkenning echt superslecht, met de neus die dicht zat', stelde de verkouden Nys direct na afloop van de door Eli Iserbyt gewonnen cross, op een steenworp afstand van Brussel. 'In de voorlaatste ronde had ik even een slecht moment, maar ik wist dat ik kon winnen als ik als eerste uit die afdaling bij het water zou komen. Ik wilde eigenlijk een bocht eerder passeren, maar daar deed Eli de deur dicht. Dus ik moest vol voor de afdaling. Elke ronde nam ik de perfecte lijn, en smeet ik mij ertussen, maar het was teveel risico.'

Op dat cruciale foutje - en zijn foutje in ronde twee - komt Nys even later tegenover onder meer deze website nog eens terug. 'Ik heb me vooral geamuseerd. Het was een leuke wedstrijd. Ik vond het al top dat ik na mijn val in de openingsfase nog mijn wagonnetje wist aan te haken voorin. Alles wat daar nog bovenop kwam, was mooi meegenomen. Het is dan uiteindelijk wel heel zuur dat ik de wedstrijd nog verlies. Ik denk namelijk dat ik alle kaarten in handen had om te winnen. In principe was het gewoon wachten op het juiste moment. Ik pak het juiste moment, maar wel net iets te laat. Maar dat is het risico dat ik heb genomen. Ik ging die afdaling iets te onstuimig in. Bovendien had ik donkere glazen in mijn bril en zag ik niet veel in het donkere bos. Gegokt en verloren dus', luidt zijn algehele conclusie.

De inhaalrace van Nys, die binnen no-time van plaats 25 naar de kop van de koers snelde, was een lust voor het oog en andermaal een bevestiging van zijn goede vorm. 'Het was niet heel moeilijk om mezelf op te laden na die eerste val', duidt hij het mentale aspect van die achtervolging. 'Het parcours van deze cross leende zich er perfect voor om een eigen tempo te hanteren en op die manier terug te keren. Ik miste wel een tikkeltje frisheid in de finale. Maar met één goede aanval of move had ik de koers zeker kunnen winnen.'

Volgens Nys was sprinten tegen Iserbyt geen optie

Een goedlachse en immer sympathieke Nys benadrukt maar wat graag dat hij zich kostelijk vermaakt heeft tijdens de 'Moeder aller Crossen'. 'Mijn enthousiasme speelt me dus gewoon parten. Ik genoot juist iets té veel van deze race. Bovendien heeft de achtervolging mij heel veel kracht gekost. Het belemmerde mij om op het einde écht de forcing te kunnen voeren. Ik moest me dus beperken tot volgen. Aan de andere kant wist ik dat als ik op het einde nog één keer op mijn limiet kon gaan, ik goede papieren had om de cross te winnen. Het is dus jammer dat ik dan zo'n foutje maak.'

Nys gaf zijn overwinning - 'een dure val' noemt hij het zelf - dus uit handen door een riskante actie op een glibberige en bovenal donkere strook. Menig wielerliefhebber ter plaatse vroeg zich in dat licht af waarom Nys niet 'gewoon' wachtte op de sprint, daar hij normaal gesproken ruimschoots de snellere is van Iserbyt. 'De sprint was sowieso geen optie', meent hij stellig. 'Ik wist gewoon dat als je op kop de geasfalteerde finalestraat zou intrekken, je ging winnen. Er zat zo veel slijk op onze banden dat het moeilijk was om dan nog iemand te passeren. Ik had het gevoel dat ik zonder te hoeven sprinten ging winnen. Het is dus heel erg jammer, vooral omdat ik geheel tegen mijn eigen verwachtingen in zowaar een goede dag had. Hopelijk kan ik de volgende crossen wederom meedoen om de zege en het afmaken voor mijn fans', doet hij de harten van de Nys-fans ter aflsuiting alvast wat sneller kloppen.

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)