Moonen kampt met aanhoudende buikklachten en dat behoeft specialistisch onderzoek: 'Dacht dat het stress was' Vrouwenwielrennen
Vrouwenwielrennen

Moonen kampt met aanhoudende buikklachten en dat behoeft specialistisch onderzoek: 'Dacht dat het stress was'

Moonen kampt met aanhoudende buikklachten en dat behoeft specialistisch onderzoek: 'Dacht dat het stress was'

Via Instagram heeft Puck Moonen laten weten dat de zogeheten Chasing Cancellara-gravelwedstrijd voor haar in mineur is afgelopen. De 27-jarige renster c.q. influencer uit Nederland kampt naar eigen zeggen ook al wekenlang met terugkerende buikpijn.

De gravelkoers in Zwitserland, die als eerbetoon aan wielerlegende Fabian Cancellera geldt, is geen makkie. De wedstrijd is immers maar liefst 280 kilometer lang, terwijl er ook nog eens 6.500 (!) hoogtemeters overwonnen dienen te worden. 'Zo, dat was Chasing Cancellara voor mij', opende Moonen haar Instagrambericht. Absoluut niet wat ik er voor mezelf van had verwacht, maar het is wat het is. Ik heb er het beste van gemaakt en ben vooral dankbaar dat de organisatie mij op de best mogelijke manier heeft geholpen.'

Moonen gaf er in de Chasing Cancellara-wedstrijd na bijna vijf uur (noodgedwongen) de brui aan

De ex van Eli Iserbyt geeft vervolgens aan dat ze al langere tijd te maken heeft met buikpijn. 'Voor de start voelde ik me sowieso al niet heel lekker en bovendien heb ik al een paar maanden lang af en toe last van buikklachten. Ik had het laten controleren en alles zag er goed uit. Ik dacht er dus niet veel over na, omdat ik dacht dat het gewoon stress was. Op de ochtend voor de race kreeg ik een telefoontje van mijn arts dat ze iets hadden gevonden naast een virale infectie. Volgende week moet ik ervoor naar een specialist', geeft ze meer tekst en uitleg omtrent het euvel.

Moonen, die afgelopen zomer openlijk vertelde over haar problemen met een stalker, besloot dus alsnog op mee te doen aan de race, waar het uiteindelijk volledig misging voor de Noord-Brabantse. 'De eerste drie uur ging het goed, maar daarna nam de pijn toe. Na 4 uur en 45 minuten heb ik noodgedwongen moeten afstappen. Ik was leeg, moe, kon niet echt eten en viel op een gegeven moment weg achterin het busje richting Zermatt. Later die dag werd ik weer ziek en het duurde lang vooraleer ik weer eetlust had.'

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws