Van Vleuten vol vertrouwen na trainingen in sauna: 'De waarden waren veelbelovend'

Annemiek van Vleuten is klaar voor de Olympische Spelen. De Nederlandse renster kijkt uit naar de wegwedstrijd en de tijdrit, waar zij met veel zelfvertrouwen aan de start zal verschijnen. Wat Van Vleuten wel mist, is het 'echte olympische gevoel': 'Ik denk niet dat het de leukste Spelen gaan worden'

'Ik ben er klaar voor, kom maar op!', roept Van Vleuten enthousiast op haar eigen website. De renster van Movistar heeft zich in Passo di Foscagno (Italië) volop voorbereid op het sportevenement in Tokio. Daar trof ze onder meer Tom Dumoulin, Antwan Tolhoek en Sam Oomen. Zoals gewoonlijk trainde Van Vleuten daar wederom met de mannen mee. 'Dat deed ik niet elke dag, maar wel een paar keer. Dan ga ik wel wat buiten mijn comfortzone om die mannen proberen te volgen. Ik kwam elke keer super fit terug en heb wel zelfvertrouwen getankt op hoogtestage.'

In Tokio worden de sporters geconfronteerd met hele andere weersomstandigheden. Zo heerst er een hoge luchtvochtigheid, maar bovenal is het er heet. 'Ik ben iemand die heel goed tegen de hitte kan, maar in combinatie met de luchtvochtigheid is het wel een ander verhaal', stelt Van Vleuten. Daarom heeft ze een aantal trainingssessies in de sauna van het hotel afgewerkt. 'Daar heb ik in 38 graden gefietst en ik heb er een hoge luchtvochtigheid kunnen nabootsen. Ik denk dat mijn lichaam nu wel beter voorbereid is op actief fietsen onder die omstandigheden.' De concurrentie is alvast gewaarschuwd. 'Ik kijk ook een beetje naar de wattagemeter en de waarden die ik daar voorbij zag komen, waren veelbelovend.'

Van Vleuten mist het 'echte olympische gevoel'

Inmiddels is de Nederlandse selectie gearriveerd in Japan, waar volgens Van Vleuten het 'echte olympische gevoel' ontbreekt. 'Wij zitten ergens in een UCI-hotel. We hebben een hele kleine kamer, waarbij je al een gat in de lucht mag springen als je met zijn tweeën acht vierkante meter hebt. Vooralsnog mogen we namelijk niet echt buiten trainen, maar zullen we met een busje worden vervoerd naar het racecircuit waar de we de tijdrit rijden en waar de wegkoers finisht. Dat circuit is maar twee à drie kilometer, waar we rondjes moeten rijden. Het wordt dus ook een mentale uitdaging om een olympisch gevoel te krijgen', legt ze uit.