Een Super WK en andere fratsen, maar een beloften-WK voor vrouwen is er te veel aan

De UCI is ambitieus, de UCI wil altijd meer en de UCI belooft de wielersport jaar in-jaar uit gouden bergen. De wielerbond bereikt zo nu en dan ook zeker wel iets leuks, maar is niet serieus te nemen zolang het WK-programma eruit blijft zien zoals nu het geval is.

Het vrouwenwielrennen zit in de lift, dat staat buiten kijf. De UCI speelde een belangrijke rol in het upgraden van de WorldTour, het verhogen van het minimumloon, het verhogen van het prijzengeld en het toenemen van tv-tijd voor de grote wedstrijden. Zo konden de wielerfans live op televisie hun harten laten veroveren door klasbakken als Annemiek van Vleuten, Lorena Wiebes en Elisa Balsamo.

Beloften ook in 2023 bij de elite gepropt

De ontwikkeling van de wielersport bij de vrouwen wordt versterkt door de investeringen die van onderuit worden gedaan. Zo zagen we Patrick Lefevere instappen, met als doel om jonge meiden op te leiden, om zo de sterren van morgen te ontwikkelen. In de categorie onder de 23 jaar komt er veel moois aan, zo wordt ons door veel mensen op het hart gedrukt. Prachtig nieuws, met één grote kanttekening.

Als er namelijk op een WK mag worden gestreden om een regenboogtrui, wordt er één categorie over het hoofd gezien door de UCI. De beloftencategorie bij de vrouwen is een op zichzelf staande categorie, maar een eigen wedstrijd krijgen ze niet bij het WK in Australië. De toptalenten bij de dames koersen mee bij de elite en beste belofte in de einduitslag mag een regenboogtruitje komen ophalen op het podium.

Een farce, die lijnrecht tegenover de zogenaamde ambities van de UCI staat. In 2023 wil de wielerbond een Super WK organiseren in Glasgow, met alle wielerdiscplines in één maand en op één plek. Een wielerwalhalla, op de weg, op de baan en op de bmx, maar ook hier kunnen de beloften de tering krijgen. In het programma voor volgend seizoen staat ook geen race voor de U23 genoteerd. De talenten van nu worden ook dan bij de elite gepropt.

Grote bazen moeten met vuist op tafel slaan

De UCI zal er vast z'n redenen voor hebben, maar tot op de dag van vandaag hield geen enkele stand. Dat er bij een aparte wedstrijd voor beloften-vrouwen een te klein peloton zou zijn, zou niets uit moeten maken. Al doen er veertig dames mee, ze verdienen een eigen wedstrijd. Geld kan het probleem niet zijn, daar het WK altijd op een gesloten circuit wordt georganiseerd. Aan tijd ook geen gebrek, aangezien het WK altijd minimaal een week duurt. De beloften-vrouwen verdienen een winnares die met de armen omhoog over de finish komt, zoals dat bij de mannen kennelijk wel kan. De winnares verdient de glorie en dat is nu totaal niet het geval.

De beste belofte zou zaterdag in de wegwedstrijd van de elite zomaar eens buiten de beste twintig kunnen finishen. Stel je voor dat je Julie De Wilde bent, een favoriete voor de regenboogtrui bij de Belgen. Als ze haar werk gedaan heeft voor kopvrouw Lotte Kopecky en binnen rolt als 32e, zou het zomaar kunnen zijn dat ze daarmee de snelste belofte was. Op die manier lijkt de beloftencategorie wel verzonnen, alsof er nog iets bedacht moest worden om een laatste truitje uit te delen.

Er gaat waarschijnlijk niet snel iets veranderen, maar dat zou wel zo moeten zijn. Grote bazen van de wielersport: doe er iets aan! De Lefevere's en Richard Plugge's van deze wereld zijn in staat om met de vuist op tafel te slaan, helemaal nu ze bij hun ploegen zelf te maken hebben met vrouwen die voor de beloftentitel zouden kunnen strijden. Want de UCI kan met een Super WK en andere fratsen nog zoveel baanbrekende ideeën hebben, ook bij het WK in Wollongong wordt pijnlijk duidelijk dat het in de basis nog steeds geen idee heeft waar het om zou moeten gaan.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)