Het geheim van de meegereisde UAE-chef, in conclaaf met Del Toro en op pad met Urska: Pogacar pelt WK-titel af

De hoge bazen bij UAE Emirates-XRG zullen zondag met een brede glimlach naar het WK wielrennen in Rwanda hebben gekeken. Op de Mount Kigali ging grote man Tadej Pogacar aan en over de top waren er slechts twee heren die mee konden: Juan Ayuso en Isaac Del Toro. De drie van UAE reden heel even samen, maar Pogacar zag tot z'n eigen treurnis dat dat niet voor lang was.

Pogacar viel een jaar geleden op het WK in Zürich al rond het bord van 100 kilometer te gaan aan en daar deed hij nu nog een paar kilometer bij. Op de steile klim Mount Kigali zag hij de ideale plek om het peloton uit te dunnen. 'Het parcours was gemaakt voor een aanval van ver, maar ik had gehoopt dat er een kleine groep zou vormen.'

De één na de ander loste echter uit het wiel van Pogacar. Ayuso hield wel knap stand tot aan de top en Del Toro sprintte nog indrukwekkend naar het wiel van zijn twee UAE-ploegmaats. 'Dat was perfect en een droomscenario', glunderde Pogacar na afloop in het flash interview. Na de Mount Kigali kon hij echter niet bevroeden dat hij 20 kilometer later alsnog alleen zou overblijven.

Lees verder onder de video

Pogacar ziet Ayuso en Del Toro heel vroeg afhaken

'Juan had al snel problemen op de kasseien', doelde Pogacar op het kraken van de Spanjaard op de ongelofelijk steile Muur van Kigali. Del Toro nam daar brutaal de kop en leek in staat om Pogacar te matchen. Dat bleek niet het geval, want waar de Mexicaan eerst nog sterke beurten deed, was het op 66 kilometer van de streep opeens op.

'Isaac vertelde me dat hij maagproblemen had tijdens de koers', verklaarde Pogacar de plotselinge ineenstorting van zijn jonge maatje. Dat Del Toro nog zevende werd, mag met deze informatie een klein wonder worden genoemd. 'Ik moest dus vrij vroeg alleen en ik heb net als vorig jaar een gevecht uitgevochten met mezelf. Ik ben heel blij dat ik het heb gered.'

Lees verder onder de video

Pogacar zag wel degelijk af tijdens epische WK-solo

Had hij nog wel een beetje afgezien tijdens al die plaatselijke rondjes Kigali? 'De beklimmingen werden iedere ronde zwaarder en ook in de afdalingen moest je vrij veel bij trappen. Ik raakte uiteindelijk wel door mijn energie, waardoor de laatste rondes echt heel zwaar waren. Natuurlijk twijfel je op zulke momenten, maar je moet doorgaan en hopen op het beste.'

Uiteindelijk was zijn voorsprong op nummer twee Remco Evenepoel met anderhalve minuut meer dan genoeg. Nummer drie Ben Healy kwam zelfs binnen op dik twee minuten en na nummer vier Mattias Skjelmose was het al meer dan zes minuten wachten op de rest van de top tien. Tiende werd Tom Pidcock op 9.05 minuten! 'Het was een geweldige ervaring, alles bij elkaar. Laten we zeggen dat het een succesvolle week was', glimlachte Pogi tot slot.

Pogacar werd emotioneel na de finishlijn

In een kort vraaggesprek bij Eurosport liet Pogacar nog zijn gevoelige kant zien. Want toen hij zich in het Sloveense feestgedruis gooide, was dat best even emotioneel. 'Het is speciaal, zeker. Er lag druk op de schouders van de ploeg, als titelverdedigers, en we kwamen met grote ambities. We hebben het geflikt, daar ben ik heel trots op.'

'Eerst zag ik mijn teamgenoten, die zoveel hebben opgeofferd voor mij. Ik moest ze allemaal bedanken, dat was pure emotie aan de finish', lachte Pogacar, met een nieuwe regenboogtrui al om zijn schouders. 'En als je leeg bent, is het nog emotioneler om al die mensen daar te zien', aldus de Sloveen, die goed drie kwartier na zijn zegetocht nog mocht aanschuiven voor een persmoment met de mondiale media.

Persconferentie Tadej Pogacar na WK wielrennen 2025

Hoe lastig was het?
'Het was een heel zwaar WK, zeker met de zon die op je lijf brandde.'

Veel renners kampten met problemen aan maag en darm. Heb jij dat ook ondervonden?
'We hadden een goede chef mee, namens mijn ploeg UAE Emirates-XRG. Ik heb dus hetzelfde gegeten als normaal, ook al is dat menu als sporter vrij saai. Je moet toch doen wat je moet doen om jezelf op de best mogelijke manier voor te bereiden op een lange wedstrijd als deze, zeker?'

Wat was het plan op voorhand?
'De regenboogtrui verdedigen was een heel groot doel voor mij. Het parcours was erop ingesteld dat het zou ontbrandden op Mont Kigali en dat de beslissende move daar wel eens zou kunnen vallen, dus daar gingen we ook voor. We reden er met drie weg, maar uiteindelijk moest ik het dan toch nog 60 kilometer in mijn eentje klaren. Dat was vroeg. Maar goed, het lukte dan wel.'

Lees verder onder de foto!

Daarover gesproken: Isaac del Toro sloop met je mee op de Muur van Kigali, maar wat werd er onderling gezegd op het moment dat hij dreigde te lossen en jij hem liet terugkomen voor een extra ronde?
'Isaac had last van zijn maag en ik had eerlijk gezegd niet graag dat hij zou lossen. Zeker omdat het Isaac is. Ik sprak hem wat moed in om toch zijn karretje aan te haken, maar uiteindelijk moest ik toch in mijn uppie verder.'

Wist je op dat moment al dat je zou gaan winnen?
'Niet direct, het was toch nog vrij lastig.'

Was je op de hoogte van de situatie van Remco Evenepoel, die meerdere fietswissels moest doen en uiteindelijk toch nog achter je aankwam?
'Ik wist het een soort van, maar wel vrij laat. Ik kreeg te horen dat hij in de achtervolgende groep zat en dan weer niet, maar waar hij precies reed, was ik me eigenlijk geen moment bewust van door het gebrek aan communicatie. Dat hij na twee fietswissels nog tweede is geworden, is wel impressionant.'

Lees verder onder de foto!

Welke WK-titel is specialer?
'Beide zijn speciaal, maar elk op hun eigen manier. Vorig jaar was natuurlijk de eerste keer, maar de titel verdedigen is zeker ook uniek. Zeker omdat het in Rwanda is, na een lange voorbereiding én lange reis.'

Heb je nog moeite gehad om die voorbereiding aan te vatten, nadat het vet na de Tour toch wat van de soep leek?
'Iedereen is moe na een grote ronde, niet alleen ik. Of dat hoop ik toch, tenminste. Moeilijk was het niet, want in de zomer is het toch lekker om te kunnen fietsen. Ik heb het één week rustiger aan gedaan en toen heb ik me alweer klaargestoomd.'

Hoe zou je je hele ervaring in Rwanda omschrijven?
'Sinds het moment dat ik voet aan land zette, voelde het anders. Op een goede manier, welteverstaan. Ik heb er heel erg van genoten gedurende mijn trip en heb heel mooie trainingen kunnen doen met Urska en mijn landgenoten. Hopelijk hebben we het land met een mooi WK ook wat terug kunnen geven.'