Frustratie bij uit koers gehaalde renners na WK: 'Toch de vraag stellen of dit de manier is'

Met dertig waren ze, de renners die het WK wielrennen 2025 uit wisten te rijden. Van nummer 1 Tadej Pogacar tot nummer 30 Amanuel Ghebreigzabhier, en dan nog 28 coureurs daartussen. Waar vooraf al voor werd gevreesd, werd dus ook werkelijkheid. Maar UCI, is dit niet een beetje over het randje van wat we moeten willen?

'Absurd zwaar' is een term die je wielrenners die het gewend zijn om dag na dag op de fiets te stappen in de Tour de France of 250 tot 300 kilometer lange Monumenten te rijden niet vaak hoort zeggen, maar in de laatste week van september 2025 hoorden we het wel meer dan eens terug in Centraal-Afrika.

Rwanda wordt ook wel 'het land van 1000 heuvels' genoemd en dus is een panvlak parcours op de mat leggen een utopie, maar met 5500 hoogtemeters én de externe omstandigheden was het WK 2025 wellicht iets teveel van het goede. Hitte, hoge zonkracht, luchtvochtigheid, smog en in veel gevallen ook maag-en darmproblemen: de renners kregen er mee te maken.

Lees verder onder de foto!

Slechts 32 renners werden toegestaan om WK te mogen finishen

Dat het een afvalrace zou worden, was op voorhand al duidelijk. Maar uiteindelijk werd het ook een uithaal-koers, daar de organisatie ronde na ronde renners moest sommeren om de wedstrijd te verlaten. Zodoende bleven er op twee rondes van het einde slechts 32 coureurs in koers over in Kigali.

De laatste groep die op dat moment eruit werd gehaald, was er een met Louis Vervaeke, Xandro Meurisse, Jordan Jegat, Valentin Madouas, Marco Frigo, Fausto Masnada, Mark Donovan, Jonathan Caicedo, Johannes Staune-Mittet, Attila Valter, Roger Adria en Anthon Charmig. Die toen op 9.53 minuut reden, onder de aangekondigde grens van de tien minuten.

'Dat is wel balen, want we reden gewoon om de finish te halen', treurde Meurisse na afloop. De Belg is van mening dat het parcours in Rwanda - of alleszins de afstand - wat minder had gemogen. 'Het is een trend dat alles maar zwaarder wordt gemaakt, zoals hier met dat extra lusje en wat meer beklimmingen.'

Lees verder onder de foto!

Meurisse en Arensman zetten twijfels bij zwaarte WK

'Je ziet het meer en meer, dat er minder renners aan de finish komen. Omdat we niet echt de krans krijgen', vervolgt hij. 'Als er 25 in de uitslag staan en de rest is DNF, dan moeten ze zichzelf toch misschien eens de vraag stellen of dat de manier is. Er staan hier zeker meer dan 25 goede renners aan de start.'

'Het is niet dat ik kwaad ben, maar we hadden ons voorgenomen om de koers uit te rijden', verklaart Meurisse. 'Het is toch altijd leuk om een WK uit te rijden, en als ze je dan stoppen is dat... niet heel leuk. We wisten op voorhand dat het heel zwaar en slopend zou zijn met deze omstandigheden en het parcours, en dat is ook gebleken.'

De Nederlander Thymen Arensman zat net vóór die groep, maar moest er met kramp zelf nog uit. Hij pleitte ook voor een wat korter WK. 'Ik denk dat het ook een idee is om twee rondes korter te doen, want dit was misschien een beetje over de top. Zeker met deze omstandigheden en op hoogte, is het wat teveel van het goede.'

Lees verder onder de foto!

Volgend jaar in Montréal nog kortere rondes

Volgend jaar in Montréal is de koers alvast niet 270, maar 210 kilometer lang. Wel zijn de rondes in Canada - weliswaar na een aanloopfase - nóg korter dan in Rwanda, met 12 kilometer per ronde ten opzichte van 15. Vorig jaar was de omloop in Zürich nog 23 kilometer lang en konden er renners op 20 minuten binnenkomen, waar dat in Rwanda slechts 10 minuten was.

Klein tegengeluid kwam er van de Nederlandse bondscoach Koos Moerenhout, die enkel Bauke Mollema zag finishen. 'Het is een tendens dat er door de toppers eerder gekoerst wordt en we hebben ook wel strijd gezien. Vroeger wist je bijvoorbeeld dat je in de eerste 150 kilometer van een WK wat anders kon gaan doen', doelt hij op het gegeven dat de kopgroepen dan vaak op lange aanloop-stukken uit nobele onbekenden bestond.