Ide Schelling beleefde vorig seizoen zijn doorbraak in het profpeloton. De Nederlander van BORA-hansgrohe kleurde vaak de koers in het voorjaar en droeg in de Tour de France doodleuk de bolletjestrui. Met grootse verwachtingen keek hij vooruit naar 2022, maar dat werd door allerlei tegenslagen een grote teleurstelling. In de Leiderstrui sprak richting Luik-Bastenaken-Luik met Schelling, die ondanks alles zijn lach behoudt.
Schelling is bezig aan alweer zijn derde seizoen in de WorldTour. Hij kwam over van SEG Racing en was na de coronabreak in 2020 meteen op dreef. Hij mocht meteen de Vuelta a España rijden en vloog er daar lekker in. Vorig jaar was hij echter nog beter. Hij reed in meerdere eendags- en rittenkoersen van voren en werd vierde in de Brabantse Pijl. Hij won vervolgens de Grosser Preis des Kantons Aargau en werd vijfde in de Baloise Belgium Tour. Hij verdiende er lastminute een Tourselectie mee. Na zijn avontuur in de bolletjestrui was hij na de Tour ook nog ijzersterk met plek twee in de Tour of Norway.
Dat hij in januari zijn ambities uitsprak, was niet zo gek. Hij wilde vlammen in het klassieke voorjaar en reed daarom de Ronde van Valencia in februari. In plaats van een fijne portie wedstrijdritme werd hij er - net als zoveel renners - ziek. Na zijn rentree in Omloop Het Nieuwsblad en Le Samyn reed hij het Italiaanse voorjaar, totdat hij na Milaan-Sanremo griep kreeg. 'Ik ben op twee ongelukkige momenten ziek geweest, waardoor ik minder heb gekoerst dan verwacht. Ik mis veel trainingen en hardheid uit wedstrijden en dat maak je in het voorjaar niet meer in een weekje goed. Ik loop eigenlijk al sinds de Ronde van Valencia achter de feiten aan.'
Wat heet: Schelling reed inclusief de Omloop negen eendagskoersen en haalde zes keer de finish niet. Zijn beste prestatie was plek 66 in Milaan-Turijn, al bleef vooral de Amstel Gold Race hangen. Daar zat hij mee in de vlucht van de dag, maar reed hij ook niet uit. 'Ik ben niet slecht, maar ik mis mijn hoge piekvermogen. In wedstrijden zoals de klassiekers betaal je daar de prijs voor. In de Amstel Gold Race ging het wel, omdat ik mee zat in de vroege vlucht, zodat het wat geleidelijker ging. Het was het bewijs dat het basisniveau er wel is, maar ik heb wekenlang geen intervals kunnen doen door omstandigheden. Dat hakt er dan wel in.'
Zijn dagje in de kopgroep in de Amstel Gold Race is dan één van de weinige hoogtepunten. Hij noemt het 'gaaf', ook al wist hij voor de start al dat er niet meer in zat. 'De Amstel was wel het hoofddoel van het voorjaar, samen met de Brabantse Pijl. Ik had gehoopt op een betere vorm, maar wilde er toch het beste van maken. De ploeg kwam met het idee om in de vroege vlucht mee te zitten en dat had ik zelf ook wel in m'n hoofd zitten. Het is toch gaaf om voor eigen publiek vooraan te rijden.'
Ide Schelling op het startpodium voor de Amstel Gold Race.
Schelling is nu al enkele weken fit, maar vooral het griepje na Milaan-Sanremo heeft z'n sporen achtergelaten. 'Ik kon na mijn tweede keer ziek zijn best lang trainen, zonder dat ik een koers had. De griep na Milaan-Sanremo heeft echter wel iets met mijn lichaam gedaan. Ik had twee weken lang een shitgevoel op de fiets. De trainingen werkte ik wel af, maar ook daar kon ik mijn intervals bij lange na niet halen. Ik kwam elke dag best wel verrot terug van training en had in die twee weken niet één keer een moment dat ik een lekkere dag had gehad. Daar word je dan ook niet beter van.'
Toch koerste hij door, ingegeven door het feit dat er bij BORA-hansgrohe wekenlang een ziektegolf langstrok. Schelling moest starten, ook al was dat misschien niet altijd slim. 'Paniek is een groot woord, maar het draait allemaal iets minder binnen de ploeg. Er zijn heel veel wedstrijden die we niet kunnen cancelen, omdat er dan hoge boetes worden gegeven. Je bent een WorldTourploeg, ze rekenen op je en dan kun je niet lastminute afzeggen. Als ploeg zit je dan in een rotsituatie, waarbij je jongens die pas net beter zijn al naar wedstrijden moet sturen. Dat doe je liever niet en dat maakt het voor de renners en de ploegleiding niet makkelijker. Parijs-Roubaix heb ik gereden, omdat er te weinig renners waren. Het was gaaf, maar ik heb wel echt een hekel aan kasseien. Ik keek er dan ook niet heel erg naar uit, maar ben blij dat ik er nog wel even heb kunnen rijden, ook voor de ervaring.'
De spirit binnen de ploeg begint inmiddels terug te komen. De meeste renners zijn fit, al heeft bijna iedereen wel een litteken, beaamt Schelling. 'Het gaat wel een stuk beter, al hebben de meeste jongens wel hetzelfde verhaal als ik. Blessures, ziekte, bijna iedereen heeft wel iets meegemaakt. Dat maakt het lastig, maar we zijn aan de betere hand. Ik denk dan ook dat we een mooi tweede gedeelte van het jaar gaan meemaken.'
Schelling droeg in 2021 de bolletjestrui in de Tour.
Komende zondag staat Schelling nog aan de start van Luik-Bastenaken-Luik. BORA-hansgrohe komt met Aleksandr Vlasov, Jai Hindley en Wilco Kelderman aan de start, voor Schelling een mooie kans om nog één keer alles eruit te gooien. 'Ik ga geen kopman zijn, dat is zeker', zo lacht hij. 'We willen voor het podium gaan en misschien nog wel meer. Met mijn vorm zal mijn rol vooral in het begin van de wedstrijd zijn, tot het moment dat de finale echt begint. Ik zal de jongens goed moeten positioneren, dat soort dingetjes. Een echte knechtenrol!'
Hij maalt er niet om, want na Luik volgt dan eindelijk een periode van keihard trainen en wederopbouwen. Pas op 24 mei staat met de Tour of Norway z'n volgende koers gepland. 'Ik heb even een goede periode om weer de Ide te zijn die ik hoor te zijn. De Tour de France staat niet op mijn agenda, al was dat vorig jaar hetzelfde. Toen kreeg ik tien dagen van tevoren te horen dat ik mee mocht en stond ik er plots in goede vorm. De Vuelta is een optie, al heb ik mijn oog ook laten vallen op de wedstrijden in Canada, die tijdens de Vuelta worden gereden. Misschien rijd ik dus wel geen grote ronde. Een bewuste keuze, al was het misschien wel goed voor mij geweest om na zo'n verloren voorjaar nog een grote ronde te doen. Er is nog genoeg tijd om daar over na te denken, voor de hardheid voor volgend seizoen is het misschien geen gek idee.'
Wat echter vooral te hopen is, is dat de renners van BORA-hansgrohe in de komende maanden eindelijk eens de dans ontspringen als er een griepvirus in het peloton sluipt. Schelling stelt dat zijn team pech heeft gehad. 'We doen er alles aan om het te voorkomen, maar het gebeurde vaak in de wedstrijden. Jongens stoppen te laat met koersen, waardoor je elkaar onder snottert. Je steekt elkaar aan de ontbijttafel ook nog aan. We hebben er alles aan gedaan om het te voorkomen met een goed team vol doktoren, maar soms heb je het niet in de hand.'
Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)
Lees het artikel op de mobiele website