Martinez schrijft er weer eentje bij op zijn palmares, Berthet realistisch na nieuw kunststukje van landgenoot

Wat een fenomeen, nu al! Lenny Martinez rijgt ook dit seizoen weer de zeges aaneen, zo ook in de loodzware eendagswedstrijd Mercan'Tour Classic Alpes-Maritimes. De pocketklimmer kwam in de finale zelfs nog ten val, maar zelfs dat deerde hem niet. Bij de ranke man uit Cannes zag het er weer eens erg gemakkelijk uit, al stelde hij zelf dat dat wel meeviel.

'Dit is echt een enorm zware race', vertelde de winnaar na afloop in het flashinterview. 'Op de slotklim tikte ik heel dom een ander wiel aan, waardoor ik viel. Dat was dus mijn eigen fout. Zoiets overkomt me zelden. Gelukkig was het pas mijn eerste valpartij van mijn toch al vrij lange seizoen. Ik keek even naar de schade, zag dat het meeviel en stapte weer op de fiets. Ik moest mijn uiterste best doen om weer terug te keren.'

Martinez lovend over runner-up Berthet, die op zijn beurt de jonge laureaat complimenteert

En óf hij terugkeerde, die 1.67 meter lange Fransman. Na zijn comeback richting het peloton begon voor hem een soort tactische race, met uiteindelijk een verschroeiende demarrage, waarmee hij alles en iedereen achter zich liet. 'We waren met een kleine groep, dus het was moeilijk om eruit weg te geraken', aldus Martinez. 'Dat zorgde voor een tactische situatie. Sommige ploegen zaten met meerdere jongens mee. Ik was bang om het teamspel te verliezen, want het is moeilijk koersen tegen een overtalsituatie.'

'Het was moeilijk, maar het lukte me toch om weg te komen', concludeerde een dolgelukkige Martinez, die in de finale een tijdje samen reed met Clément Berthet (Decathlon AG2R La Mondiale), de uiteindelijke nummer twee. 'Ik vertelde hem dat we goed met elkaar moesten samenwerken. Het zou stom zijn geweest als ze van achteren terug zouden keren. Het is fijn om een renner mee te hebben die ook echt meewerkt', was hij lovend over de runner-up. 'Ik houd van zijn mentaliteit.'

Ook Berthet reageerde via de kanalen van zijn broodheer nog op zijn tweede stek. 'Het team verrichtte perfect werk, want ik begon in een ideale positie aan de slotklim', was ook de 26-jarige klimmer lovend van toon. 'De bestijging was een tactische, met vele demarrages. Toen een klein groepje zich wist te ontdoen van de rest, zat ik erbij. Op een gegeven moment zat ik samen met Lenny, met wie ik goed samenwerkte. Zo konden we ervoor zorgen dat de groep achter ons niet kon terugkeren. Ik zat echter volledig op mijn limiet. Toen Lenny op één kilometer van de aankomst aanviel, had ik simpelweg niet de benen om te volgen.'