Thibau Nys is ondanks Hollandse vriendin niet 'vernederlandst' en kwam ook Waalse Pijl-stat ter ore: 'Ik schrok ervan'

Thibau Nys heeft twee vinkjes staan achter zijn Ardennenklassiekers. De Belg van Lidl-Trek deed in zowel de Amstel Gold Race en Waalse Pijl mee om de top tien, maar de winnaar pur sang die hij is aast nog op meer. Of dat in Luik-Bastenaken-Luik het geval gaat zijn, weet hij zelf ook niet. 'Maar het is al een bevestiging dat ik volgend jaar met een nog betere vorm aan de start wil staan', vertelde Nys aan In de Leiderstrui.

In Berg en Terblijt zag Nys ploegmakker Mattias Skjelmose er met de overwinning vandoor gaan, waarna hij drie dagen later zelf de kopman van dienst was in de Waalse Pijl. Nys leed echter zichtbaar in de koude omstandigheden die de Ardennen troffen en kon zijn kunstje op de Mur de Huy niet meer opvoeren. Met Luik-Bastenaken-Luik en ook Eschborn-Frankfurt rijdt hij nog twee koersen.

Interview Thibau Nys voorafgaand aan Luik-Bastenaken-Luik

Thibau, hoe is het met je, twee dagen na de Waalse Pijl?
‘Goed, goed. Donderdag was nog wel een zware dag. Wij zijn Luik al wezen verkennen en ik heb het gevoeld dat het lichaam in de juiste herstelfase zit. Dat is natuurlijk ook wel belangrijk.’

Tijdens die verkenning was het doorbijten: door de naweeën van Luik of het slechte weer op de dag zelf?
‘Beide. Dat was niet ideaal, maar nu hadden we op vrijdag een rustige dag. Dat was ook fijn.’

Wat is je overall gevoel na de combi Amstel -Huy?
‘Tevreden. Het was zeker niet slecht, maar ergens had ik misschien toch wel iets meer verwacht. Luik wordt de moeilijkste, maar ik probeer er daar gewoon het beste van te maken.’

Lees verder onder de foto!

Waar baal je dan het meest van?
‘Toch wel dat ik die extra versnelling niet meer had in Huy. Dan spreek ik niet over winnen, want dat was buiten proportie geweest. Maar wel dat ik niet mijn ding had kunnen doen. Iedereen had het koud en dat is dus zeker ook geen excuus, maar het topresultaat is uitgebleven. Toch: twaalfde in de Amstel en achtste in Huy, dat is zeker niet slecht. Hopelijk kan ik in Luik ook meedoen voor de toptien.’

Je eerste Monument.
‘Daar kijk ik heel erg naar uit. Het gaat sowieso lastig worden. In de eerste plaats is het zaak om Mattias zo goed mogelijk te helpen en in de tweede plaats is zelf een resultaat, maar we gaan zien of het samen kan. Het is een verschrikkelijk lastige koers.’

Heeft Amstel je wijzer gemaakt richting Luik, alszijnde koers van boven de 250 kilometer?
‘Dat ik het opzich wel aankan en dat ik er geen schrik van hoef te hebben, Het is een andere inspanning, maar ik ben conditioneel goed en met een goede vulling kan ik die inspanning wel aan.’

Wat maakt het anders?
‘Het wordt iets meer een overlevingstocht en de positionering wordt richting het einde minder, omdat je opschuift op basis van de benen en niet de nervositeit. Dat is aangenaam. Het volledige plaatje moet gewoon kloppen en een bidon missen of gelletje missen heeft gevolgen, waardoor je na vijf uur koers nog heel scherp moet zijn in je hoofd.’

Lees verder onder de foto!

Het was ook pas de eerste twee keer dat je überhaupt tegen Tadej Pogacar hebt gereden.
‘Tadej is heel vriendelijk. Hij is indrukwekkend, maar niet angstaanjagend in de laatste wedstrijden. Pas op: ik heb hem al heel veel dingen zien doen die wél angstaanjagend waren en de kans is groot dat hij dat zondag ook gaat doen. Al was de Waalse Pijl natuurlijk wel heel spectaculair.’

Heb jij de statistiek gezien van de top tien in de Waalse Pijl?
‘Dat Tadej de oudste was in de top tien?

Ik schrok ervan.’

Ik heb jou al horen zeggen: je moet de kans pakken als die zich voordoet. Dit is daar wel de bevestiging van.
‘De jeugd zit op een heel hoog niveau en je moet er gewoon zijn, want er kan binnen vijf jaar weer een andere lichting zijn.’

Zie jij voor jezelf een potentieel zwart beest in Luik?
‘Ik hoop het tweeleuk Stockeu-Hautte Levee goed te overleven en dat gaat voor mij meer bepalend zijn dan de Redoute en Roche-aux-Facons. Als ik die eerste twee ‘makkelijk’ overleef, ga ik een heel mooi resultaat kunnen rijden. Moet ik daar al over de limiet, wordt het moeilijker.’

Lees verder onder de foto!

Wat heb je al geleerd van het proces richting deze week toe?
‘Dat is iets waar ik heel hard van geniet. Ik heb bijvoorbeeld geleerd dat het Baskenland een heel goede voorbereiding is en dat het iets is wat ik vaker ga doen, al hangt het er natuurlijk ook vanaf in welke richting ik ga evolueren. Qua Vlaanderen, Strade en Sanremo. Maar deze opbouw is vlekkeloos geweest en ik heb mijn lichaam leren kennen. Ik weet wat ik wel en niet nodig heb.’

Wat heb je wel nodig en wat heb je niet nodig?
‘Ik heb heel veel uren nodig en in de eerste fase van mijn voorbereiding moet ik me niet focussen op mijn intensiteit. Als ik dat dan kan combineren met hoogte, is dat een gouden formule voor mij. De laatste twee of drie weken voor mijn belangrijke blok er die intensiteit dan wel ingooien, maakt het goed werken voor mij.’

Wat zou je liever hebben: top tien in Luik of winnen in Eschborn-Frankfurt, waar je donderdag nog gaat rijden?
‘Dat is een heel goede vraag.

Uuhm… ik denk dat top tien in Luik meer zal betekenen dan winnen in Frankfurt, maar winnen in Frankfurt zou mijn eerste WorldTour-eendagskoers betekenen. En dan ga ik daarvoor.

Dat zijn wel dingen waar ik soms over nadenk. Een top tien in Luik geeft meer perspectief richting de toekomst dan winnen in Frankfurt. Maar goed, om écht antwoord te geven: winnen in Frankfurt.’

Vorig jaar had het al gekund.
‘Ik denk dat ik daar door mijn eigen fout die koers verloor. Ik denk dat ik de scherpste sprint had van het peloton waarmee we over waren gebleven, maar ik raakte ingesloten en kon niet mijn ding doen.’

Lees verder onder de foto!

Heeft die overwinning van Mattias ervoor gezorgd dat je van dicht bij hebt kunnen meemaken hoe het is om zo’n klassieker te winnen?
‘Dat ik die graag wilde winnen, wist ik natuurlijk al wel. Maar het is wel een bevestiging dat het mogelijk is. Nu ben ik alweer bezig met dat ik hier volgend jaar wil staan met een nog betere vorm.

Ergens was het een bevestiging, maar het schrikt me op een bepaalde manier ook af. Want er is al bijna één jaar voorbij en ik heb niks. Dat klinkt bizar, maar hoeveel kansen gaan er komen? Je kunt lek rijden, vallen, je voorbereiding verstoord zien worden, ziek worden en er zijn zo vier of vijf edities weg. Het is zeker niet slecht, maar het gaat mijn loopbaan niet maken.’

Slotvraag, omdat het Koningsdag is: je hebt al een tijdje een Nederlandse vriendin, zelf hardloopster geweest. In hoeverre ben je al een beetje vernederlandst?
‘Ik ben niet extreem vernederlandst. Zij is eerder vervlaamst. Ze is al vrij snel bij mij komen wonen en is ook niet veel meer in Nederland. Ze is heel erg vervlaamst, dat ik soms denk: wat sla jij er nu uit, een Vlaams woord met Nederlands accent. Dat is grappig. Maar ik vind Nederlanders top.’

Dat directe heb je. Je durft je uit te spreken.
‘En dat apprecieer ik ook. Dat zit wel in de Nederlandse cultuur. Als je iets vind of wilt, zeg je dat.’

Toch maar Eschborn-Frankfurt winnen dan.
(lacht) ‘Eventueel.’