Uijtdebroeks toont zich direct in eerste bergetappe: 'Hoge tempo van Kuss en Soler kwam me goed uit'

Voor Cian Uijtdebroeks geldt de Vuelta a España als zijn grote ronde-debuut. De 20-jarige renner van BORA-hansgrohe begon stiekem toch wel met aardig wat ambities aan de drieweekse rittenkoers, al ziet hij het klimfestijn ook als ontdekkingstocht. Tijdens de eerste echte bergrit was de Belg direct bij de pinken en finishte hij knap als achtste. Tegenover Het Nieuwsblad doet Uijtdebroeks zijn persoonlijke verhaal van de dag in Andorra uit de doeken.

'Het ging natuurlijk hard, maar uiteindelijk viel het ook wel mee', steekt de vrijwel altijd goedgemutste Vlaming van wal tegenover de Belgische dagkrant. 'Ik mis nog een beetje punch. Het tempo zat goed. Nu hangt het er een beetje vanaf hoe ik kan herstellen. Hopelijk word ik elke dag nog wat beter.'

'Ik ben blij en laten we elke dag verder bouwen en zien waar we uitkomen', aldus een gelukkige Uijtdebroeks

De Ronde van Spanje uitrijden zou hij al geweldig vinden, maar zijn hoop op een toptiennotering in het eindklassement steekt Uijtdebroeks niet onder stoelen of banken. Die hoop is zelfs alleen maar groter geworden na de bergrit in het dwergstaatje. 'Zeker bergop heb ik vertrouwen opgedaan. Als ik had moeten lossen, was het toch een stuk minder geweest. Ik ben blij en laten we elke dag verder bouwen en zien waar we uitkomen. Het is geweldig om met die jongens te finishen', aldus de ranke klassementstroef, die daarbij ook te kennen geeft dat hij voorafgaand aan de eerste bergetappe met de nodige twijfels omtrent zijn vorm kampte. 'Uiteindelijk kwam het goed en voelde ik dat mijn benen toch goed zijn losgekomen.'

Tijdens de slotklim naar Arinsal was het niet alleen volgen wat de klok sloeg voor Uijtdebroeks, die op een aantal kilometer van de finish zelfs zowaar een aanval probeerde te counteren. 'Op de voorlaatste klim voelde ik me al goed', vertelt hij er zelf over. Op de slotklim ging het alsmaar sneller en dreigde er een gat te vallen. Maar toen Kuss en Soler tempo begonnen maken, kwam dat mij wel goed uit. Ik hou niet zo van die tempowisselingen. Dat zij de snelheid opdreven en aanhielden, was perfect voor mij. Uiteindelijk moest een verkapte sprint uitkomst bieden in de strijd om de dagzege en besloot Uijtdebroeks zijn dag op een achtste stek. 'Mijn sprint is niet zo explosief. Die punch heb ik nog niet. Ik was erbij en daar ben ik heel blij mee.'