Waarom Evenepoel in een sprint Van Aert kon kloppen en zijn vinger naar de hemel wees: 'Dat deed enorm pijn'

Men hoopte erop in België, maar dat Remco Evenepoel na zes maanden zonder koers en Wout van Aert na een teleurstellend Vlaams voorjaar (en naweeën van een crash in Parijs-Roubaix) zouden schitteren in de Brabantse Pijl, was toch wel een verrassing. De sterren van Soudal-Quick Step en Visma | Lease a Bike maakten er een tweestrijd van, met Evenepoel die zijn landgenoot ondanks een loodzware revalidatieperiode sloopte. Dat zorgde na afloop voor veel emoties.

Evenepoel had er in zijn eerste koers van 2025 alles aan gedaan om zijn rivalen te lossen, maar Van Aert was er op het tandvlees in geslaagd om hem bij te benen. Het werd een sprint en een jaar geleden had Van Aert die ongetwijfeld in winst omgezet. Nu niet, want naast het feit dat Van Aert zijn sprintbenen wat te lijkt te hebben verloren, werd hij in de finale simpelweg ook leeggereden door de aanvallende Evenepoel.

Het was volgens de winnaar de enige optie om te winnen. 'Dit is geweldig. Ik wist de laatste dagen al dat ik vrij goed was, maar als je dan van zo ver alleen met Wout komt te zitten en hij is in een groeiende vorm... Dat ik hem op dit parcours, dat niet helemaal iets voor mij is, in een sprint kan kloppen, voelt heel goed. Ik heb de laatste twee kilometer op kop gereden en dacht al dat ik verloren had, maar je moet er altijd nog voor sprinten.'

Evenepoel greep een kleine kans en maakte er het beste van, ook omdat hij ergens de hoop had dat het toch zijn kant op zou vallen. 'Ik vertrouwde erop, na een zware race en de wetenschap dat mijn sprint altijd hetzelfde blijft en ik de laatste jaren explosiever ben geworden. Natuurlijk was ik er niet zeker van tegen een Wout, die massasprints heeft gewonnen. Maar je moet het altijd proberen en dat bewijs ik hier met de zege.'

Lees verder onder de video

Evenepoel voelde na 'slechte dagen' dat het rap beter ging

Richting zijn rentree in de Brabantse Pijl liet Evenepoel al weten dat hij een ongelofelijk zware periode achter de rug heeft. Hij dacht zelfs aan stoppen, maar het goed om terug te zijn. 'Ik heb mezelf wel verrast, natuurlijk. Ik heb slechte dagen gehad op training, maar de laatste weken op hoogte in Sierra Nevada met de ploeg nam mijn zelfvertrouwen toe en voelde ik dat ik beter en beter werd. De trainingen met hoge intensiteit gingen goed, maar winnen bij je terugkeer is altijd moeilijk.'

Een fenomeen, zo bewees Evenepoel nog maar eens. En dan moeten de Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik nog komen. 'Ik moet m'n vader bedanken, die mij de laatste twee trainingen achter de scooter heeft gepusht tot de limiet en dat heeft zich uitbetaald. Het is ongelofelijk om het seizoen zo met een zege te beginnen. Ik heb hier veel getraind in de regio, om hier goed te presteren. Ook dat heeft geloond. Dit geeft vertrouwen op wat komende gaat, dit is heel mooi. Ik ben terug.'

Tot slot was het ook de frisheid, die Evenepoel liet winnen. 'Tijdens trainingen ging mijn hartslag naar de 190, maar vandaag naar de 200. Die frisheid zit er dus wel. Dit was een mooi cadeau om terug te geven aan al die fans langs de weg, aan mijn vrienden en familie en aan de beste vriend van mijn ouders, die recent gestorven is. Hij is normaal altijd mee met wedstrijden, maar vandaag waren z'n vrouw en zoon er voor het eerst zonder hem. Het deed enorm pijn om hen na de finish vast te pakken. Deze was voor Pascal.'

'Nieuwe hoofdstukken ontgrendeld met een gewonnen sprint tegen Wout en antwoorden op de vragen die we hadden', trok de Belg na de podiumceremonie nog een treffende conclusie bij Eurosport. '