'Wat er in een sprint gebeurt, is soms crimineel. Letterlijk crimineel'; Thibau Nys ziet dollemanswerk

Thibau Nys maakt de afgelopen weken flink furore in het wielerpeloton. De Belg van Lidl-Trek won een etappe in de Ronde van Romandië en schreef tevens twee ritten en het eindklassement van de Ronde van Hongarije op zijn naam, waardoor zijn naam er ook steeds meer op staat voor het brede publiek van het wegwielrennen.

De Belg is tevreden, maar ook weer niet te snel. 'Ik ben heel kritisch naar mezelf toe. Perfectionistisch ook. Ik ben er slecht van als ik niet presteer. Om eerlijk te zijn: zondag pakte ik de eindzege in Hongarije, maar tijdens de dopingcontrole en op busrit terug naar het hotel kon ik alleen maar denken: ‘Hoe kan het nu dat ik die laatste rit niet heb gewonnen? Ik was de snelste aan de meet, hoe kan ik dan toch op mijn doos krijgen?’', zo stelt hij tegenover Het Nieuwsblad.

'Als er tijd over gaat, kan ik het positieve altijd zien, maar het moet wegebben. Weet je waar ik een hekel aan heb? Als mensen meteen na een gemiste koers zeggen: ‘Ach Thibau, je bent nog jong, er komen nog zoveel kansen.’ Complete bullshit', klinkt het klip-en-klaar.

Lees verder onder de foto.

Nys heeft weinig met écht sprinten: 'Ben blij dat ik er mijn brood niet mee moet verdienen'

Niet alles liep over rozen voor Nys: zo liet hij zich insluiten in Eschborn-Frankfurt en een spurtersrit van de Ronde van Romandië. Zijn trainer opperde vervolgens dat Nys de benen van een spurter zou hebben, maar niet het hoofd. 'Absoluut niet het hoofd. Sprinters zijn klootzakken. Ik wil er niet mee geassocieerd worden. Wat er in een sprint gebeurt, is soms crimineel. Letterlijk crimineel. En dan heb ik het niet over die sandwich in Romandië, want dat viel nog heel goed mee.'

'In Hongarije heb ik zwaardere toestanden meegemaakt', gaat Nys verder. 'Zoom in de eerste etappe in op het helikopterbeeld van de laatste anderhalve kilometer en je kan vijf, zes man in de bak smijten. Echt waar. Aan vijfenzestig, zeventig per uur zie je renners anderen wegduwen met de hand. Het is zeker niet alleen Dylan Groenewegen, maar die heb ik in rit twee ook weer een toer zien uithalen. Sam Welsford reed zijn wiel kapot tegen de nadar. Dan weet je het wel. Elke keer ik een massasprint meedoe is dat een interessante leerervaring, maar echt waar, ik ben blij dat ik er mijn brood niet mee moet verdienen.'