'Weet niet of ik blijer ben met de zege of de winst van Simon'; Harper viert dubbel feest na Girozege oud-ploegmaat

Na de bizarre omwenteling in het algemeen klassement van de Giro d'Italia zou je bijna vergeten dat Chris Harper een geweldige prestatie neerzette in de twintigste etappe. De Australiër van Jayco-AlUla was de sterkste van een grote groep koplopers en wist zijn slag te slaan in de loodzware beproeving over de Colle delle Finestre. De 30-jarige klimmer was enorm blij, ook voor zijn oude ploeggenoot Simon Yates.

Jayco-AlUla kwam naar de Giro met het idee om een goed klassement te rijden met Harper als kopman. Na de eerste week werd al snel duidelijk dat het lastig zou worden. 'Het is een mentaal en fysiek heel lastige Giro geweest', vertelt de winnaar in het flash interview. 'Ik voelde me goed in de eerste week, maar werd ziek op de tweede rustdag. In de tweede week voelde ik me daardoor niet goed, en gleed ik weg uit het klassement. Toen ging het puur om herstellen, en kijken of ik een etappe kon winnen.'

Dat lukte, en nog wel in de laatste bergetappe. Nog een reden om te vieren was de Girowinst van Yates. Harper kent de Brit nog goed van zijn tijd bij de Australische ploeg. 'Ik weet niet waar ik blijer om ben, de etappe zelf winnen of zien dat Simon de Giro wint. Hij is een geweldige gast, en heb het plezier gehad om een paar seizoenen met hem samen te rijden. We hebben veel samen gekoerst, en ik denk niet dat niemand het meer verdient dan hij', jubelt zijn voormalige ploegmaat.

Lees verder onder de video!

Yates vloog achter Harper: 'Was bang dat hij me zou grijpen'

Het was nog wel vechten op de klim naar Sestrière. Daar was Harper nog even nerveus over de snel opstomende Brit van Visma | Lease a Bike. 'Ik geloofde het niet tot 1,5 kilometer voor de meet. Tot dan was ik enorm aan het lijden, en ik wist dat Simon van achteren kwam. We zijn lang ploeggenoten geweest en ik wist hoe sterk hij kan zijn. Ik was daarom een beetje bang dat hij me zou grijpen.'

Dat hij hier kon winnen, had de Australische klimmer niet gedacht. 'Het was niet echt het plan. Ik was er niet echt zeker van hoe het zou gaan. Ik dacht dat het misschien een groot gevecht tussen de klassementsmannen zou zijn, en dat zij voor de rit zouden gaan. Maar ik kwam weg met een mooie grote groep, en daarna reed ik m'n tempo op de Finestre en ging ik solo weg. Toen moest ik goed indelen, en hopen dat ik het zou volhouden.'