Parcours van WK gravel ontvangt kritiek van grindspecialiste(n): ‘Alle lastige klimmen en afdalingen op asfalt’

Als het puur en alleen op het trotseren van gravel- en grindstroken aankomt, is Tessa Neefjes een absolute specialiste. Op het tweede WK gravel voor elite vrouwen, dat op zaterdag 7 oktober georganiseerd wordt, is dat echter niet het geval en dus dicht de 26-jarige Nederlandse zichzelf iets minder kans dan gehoopt toe. Dat vertelde Neefjes na haar parcoursverkenning aan In de Leiderstrui, dat het gehele weekend aanwezig is in de proseccostreek.

We spraken op zondag 1 oktober na het EK gravel in Oud-Heverlee ook al uitgebreid met Neefjes, vrij snel nadat ze naar een zevende plaats was geracet. Ze vertelde toen dat ze op zich redelijk tevreden was met haar behaalde resultaat in Vlaams-Brabant. Ze plaatste echter ook een aantal kritische kanttekeningen, die niet aan zichzelf maar juist aan het evenement waren gericht. ‘Er wordt al heel snel gezegd dat iets een gravel- of grindstrook is, maar voor mij is dat toch net anders. We haalden een gemiddelde snelheid van 33 kilometer per uur. Dat kan echt in geen enkele manche van de UCI Gravel World Series’, was ze scherp omtrent het parcours, dat dus naar haar mening – en daar viel zeker iets voor te zeggen – weinig grindstroken bevatte.

'Op het EK, dat tevens gold als BK, was er eveneens veel commotie rondom de gedemarreerde en/of geloste mannen uit verschillende categorieën: die heren reden namelijk op kop voor of tussen de vrouwen. Europees kampioene Lorena Wiebes vertelde aan deze website dat ze dat wel fijn vond, maar Neefjes antwoorden waren iets kritischer van aard. 'Het was echt een enorme chaos. Op een gegeven moment haalden sterke elite mannen ons in, maar reden we ook nog tussen afgehaakte heren uit andere leeftijdscategorieën. En ik kan wel voor een paar mensen ruimte maken, maar je kan moeilijk honderden mensen je voorbij laten gaan. Uiteindelijk was het gewoon een kwestie van wie het langst bij de mannen kan blijven, die wint’ klonk het.

Lees verder onder de foto!

Ook in parcours van WK gravel zitten veel asfaltstroken: maar liefst 50 procent van de koers gaat over verharde wegen

Laatstgenoemd probleem zal zich in Veneto niet gaan voordoen, daar de vrouwen elite een dag eerder dan de mannen elite starten. Bovendien zit er veel meer ruimte tussen de starttijden van de verscheidene categorieën, wat dus een potentieel euvel wegneemt. Wat echter wél als ‘euvel’ geldt, is andermaal de lage mate van grindstroken. De deelnemende wegcoureurs (en dus ook topfavorieten Demi Vollering en Lorena Wiebes) zullen het waarschijnlijk niet zo erg vinden, maar renners als Neefjes – die dit kalenderjaar het eindklassement van de UCI Gravel World Series won – zeer zeker wel. ‘Ik ken heel het parcours uit mijn hoofd, want ik heb op tien kilometer na alles verkend’, opent de goedlachse Neefjes haar evaluatie van het 140 kilometer lange parcours, dat in totaal uit circa 1600 hoogtemeters bestaat.

‘Ik heb vorig jaar ook het WK gereden, maar dit jaar is het wel echt een veel leuker parcours. Toen was het heel vlak en lag het er allemaal heel snel bij. Dat valt dit jaar op zich wel mee. Maar aan de andere kant: in de twee lusjes zijn bijna alle moeilijke klimmen en afdalingen op asfalt, dus dat is heel erg jammer', treurt Neefjes, die namens een flinke groep gelijkgestemde grindvreters spreekt. 'En het is natuurlijk een WK gravel, geen WK weg. Gelukkig zitten er in de aanloopfase een paar mooie stukken in, met één mooie gravelklim. Ook in de rest van de route zijn er mooie gravelstukken en lastige stuurbochtjes te vinden. Het is dan extra balen dat die moeilijke afdalingen allemaal over asfaltwegen gaan. In totaal bestaat het parcours van 140 kilometer voor 45 procent uit asfalt, maar dan heb ik daar de makkelijke grindstroken nog niet bij opgeteld. De eerste tien à vijftien kilometer is zelfs over brede banen met asfalt rijden!’

‘In principe is de finale supermooi. De laatste twintig kilometer gaat het continu op en af. Maar helaas: wederom enkel over asfalt. Gelukkig is het uitzicht mooi, want we rijden doorlopend tussen de wijngaarden’, vervolgt Neefjes haar analyse. In het noordoosten van Italië (lees: de Venetiaanse contreien) moeten de dienstdoende dames en heren verscheidene muurtjes bedwingen, zoals de Nogarolo-muur (700 meter aan gemiddeld 11,6 procent), de Ca' del Poggio-muur (1.2 kilometer aan gemiddeld 12,2 procent) en de San Vigilio-muur (300 meter aan gemiddeld 15,6 procent). ‘Lekker klimmen dus!’, lacht Neefjes, die concludeert dat ze qua eindoordeel wat met mixed feelings zit.

Lees verder onder de foto!

Neefjes vertelt kostelijke anekdote over WK-deelnemers die bang waren voor afdaling

Neefjes doet in het gesprek ook nog een leuke anekdote uit de doeken: ‘De allerlaatste afdaling is best steil en best lastig, al is-ie uiteraard grotendeels op asfalt. Er zit echter één supermoeilijk stukje van 100 à 200 over grind in. Toen ik er in eerste instantie aan begon was ik natuurlijk blij, maar helaas was het maar zo kort. Daarna hoorde ik allemaal verhalen van renners die bang waren voor die afdaling. Er zouden mensen zijn afgestapt. Die hebben dat stuk dus lopend afgewerkt! En juist bij zo’n strookje denk ik pas dat het een beetje representatief voor de UCI Gravel World Series is. Maar het gaat wel gewoon een afvalkoers worden. Naarmate de finish dichterbij komt, wordt het gewoon steeds zwaarder.'

Na het EK vroegen we Neefjes of ze een bepaald resultaat kon noemen dat voor haar een geslaagd WK zou opleveren. ‘Ik schrijf mezelf van te voren niet af’, verwees ze in dat kader naar het feit dat ze het moet opnemen tegen weg-wereldtoppers als Vollering en Wiebes. ‘Op een écht gravelparcours ga ik de strijd met zulke dames maar wat graag aan, maar dat ligt nu wel ietsjes anders. Gelukkig is mijn seizoen al geslaagd, dus kan ik het wereldkampioenschap meer als toetje zien.’ In Italië geeft ze nog altijd een antwoord in dezelfde trend. ‘Indien alle klimmetjes over gravel verreden zouden worden, had ik echt meegedaan voor een goede uitslag. Maar dat is dus niet het geval en dus moet ik verwachten dat ik tekort ga komen om de wegrensters bij te houden. Ik heb besloten er gewoon lekker in te vliegen en er een mooie koers van te maken. Dan zie ik vanzelf wel wat voor resultaat het gaat opleveren. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in!’

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)