Analyse: Kan Landa dit jaar de Tour de France op zijn naam schrijven?

Mikel Landa. Als hij aanvalt in de bergen, ziet het er altijd uit alsof niemand hem wat kan maken. Zonder een greintje pijn rijdt hij zijn tegenstanders de vernieling in. Maar nooit won hij een grote ronde. Kan dat dit jaar anders zijn? In de Leiderstrui weegt de voors en tegens.

Landa heeft vijf keer top tien gereden in een grote ronde. Het minste tijd verloor hij in de Tour de France van 2017, toen hij 2:21 achter zijn ploegmaat Chris Froome eindigde. Ook in de Giro van 2019 won een renner van zijn ploeg, ditmaal Richard Carapaz. Nu volgde Landa op 2:38 van de Ecuadoraan.

Landa is bij Bahrain de absolute kopman (of niet?)

Daarmee komen we gelijk bij het eerste argument in het voordeel van de Bask. Samen met Wout Poels trekt Landa waarschijnlijk naar de Tour, waarbij beiden een beschermde rol krijgen. Landa heeft meer bewezen dan Poels, dus in principe valt te verwachten dat hij de ruimte krijgt. Echter, dat was in 2019 in de Giro ook zo, maar omdat Carapaz kort kwam te staan, zat Landa ineens weer gevangen.

Dat zou dit keer natuurlijk nog een keer kunnen gebeuren, met Poels in de rol van Carapaz. Vooraf is dat niet de verwachting, dus Landa zal hopen dat hij volledig zonder rem de bergen op zou kunnen knallen. Op het moment dat die rem eraf mag, is Landa standaard sterk. In zijn eerste etappekoers van het jaar reed hij de afgelopen jaren standaard naar de top zes, wat niet voor alle toppers geldt. Daarbij komt dat bergop doorrijden tot het gaatje, zonder te sparen, hem het best ligt.

Aankomsten bergop alom in de Tour de France

Dat is direct de tweede troef van de klimmer. Afgaand op zijn resultaten, doet hij het het best op dagen met de meet op de top van een fikse klim. Wat dat betreft kan hij in zijn handjes wrijven, want de Tour de France van dit jaar kent zes aankomsten bergop, waar het er de afgelopen jaren meestal rond de vier zijn geweest.

Ook de lengte van de etappes, die steeds iets naar beneden gaat, lijkt in zijn voordeel te spreken. De etappes waarin hij in zijn pogingen tot Giro- of Tourwinst tijd pakte op de uiteindelijke winnaar, waren vaak de kortere bergetappes. Het was tot nu toe alleen nooit genoeg om zijn abominabele tijdrit goed te maken.

Landa mag zich gelukkig prijzen zonder tijdrit

In de Tour van 2020 wordt er maar één tijdrit verreden, en ook nog eentje die relatief kort is, én eindigt in een flinke klim. Dat laatste vindt Landa juist wel lekker, dus dit is extreem goed nieuws voor hem. Vooral nu hij het moet opnemen tegen tijdritspecialisten als Tom Dumoulin, Geraint Thomas en Primoz Roglic, zou hij kansloos zijn met een flinke rit tegen de klok in het parcours.

Nu is dat anders, al heeft hij in al zijn grote rondes meer verloren dan alleen in de tijdritten. Het is dus niet zo dat hij tot nu toe wél op het hoogste treetje had gestaan als tijdritten nooit uitgevonden waren. Vorig jaar verloor hij de dag na een vervelende val bijvoorbeeld twee minuten in een waaierrit. Hij zal dus ook in de bergen en op het vlakke constant op zijn best moeten zijn, iets wat hij meestal pas lijkt te zijn in de laatste week van een grote ronde.

Zwaarte in de eerste week, balen voor Landa

De keren dat hij top tien reed in een grote ronde, eindigde hij natuurlijk soms voor en soms achter de uiteindelijke winnaar. Als het ging om serieuze tijdsverschillen, blijken die in de eerste anderhalve week steevast in zijn nadeel uit te pakken. In de laatste anderhalve week pakt hij de seconden juist met bakken tegelijk terug. Dat zou natuurlijk ook kunnen komen omdat hij dan al ver genoeg achter staat, maar misschien ligt daar ook wel zijn kracht.

Wat dat betreft is er slecht nieuws voor hem, aangezien de renners in deze Tour al vier fikse bergetappes voor de kiezen krijgen, nog voor het aanbreken van de eerste rustdag. Ditzelfde nadeel geldt overigens voor zijn kompaan 'Third Week' Wout Poels. Om een kans te maken zal hij dus vlammend uit de startblokken moeten komen. Onze conclusie is dat het onwaarschijnlijk is, maar dit jaar wordt onvoorspelbaarder dan ooit. De Bask heeft bewezen een van de minst voorspelbare renners van dit peloton te zijn, dus misschien zien we Landa over een paar maanden gewoon wel in het geel. Onze zegen heeft hij! (Foto: Sirotti)

Ward Hilhorst