Gespot op Strava: 400 watt-diesel Asgreen en powerhouse Van Aert indrukwekkend

Renners zijn niet altijd even open over hun prestaties, wattages en gegevens, maar Strava biedt bij veel mannen en vrouwen toch uitkomst. Wie reed er records aan puin tijdens trainingen en hoe presteerden de renners in wedstrijden? In de Leiderstrui kijkt in 'Gespot op Strava' naar de cijfers achter de prestatie. Deze week: de schitterende edities van de E3 Saxo Bank Classic en Gent-Wevelgem!

We hebben weleens mindere koersweekeinden gehad, toch? Hoe lekker was het om vrijdag te beginnen met de E3 Saxo Bank Classic, waarin alle grote klassiekerspecialisten elkaar het vuur aan de schenen legden. Het was de wedstrijd waarin bleek dat Mathieu van der Poel en Wout van Aert te verslaan zijn, al nam laatstgenoemde op zondag revanche in andermaal een geweldige Gent-Wevelgem. Die wedstrijd valt de laatste jaren sowieso al niet tegen en met windkracht vijf was dat nu niet anders. E3-winnaar Kasper Asgreen en Gent-Wevelgem-winnaar Van Aert deelden hun cijfers na afloop op Strava. Tijd om te checken dus!

Asgreen was waanzinnig in schitterende E3 Saxo Bank Classic

Het antwoord op de vraag hoe je Van der Poel en Van Aert moet kloppen, was eigenlijk vrij simpel. Zorg dat je een ijzersterke ploeg hebt, waardoor je in de finale een overtalsituatie hebt. Makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral Van der Poel ging meermaals op de pedalen staan, maar The Wolfpack had er altijd wel een antwoord op. Dat Asgreen in de finale tot twee keer toe een solo uit zijn dijen schudde, was toch voor 99 procent vooral zíjn verdienste. De 26-jarige Deen verzamelt zo onderhand een indrukwekkend palmares: twee keer Deens kampioen tijdrijden, vorig jaar Kuurne-Brussel-Kuurne en Deens kampioen op de weg, diverse ritzeges in rittenkoersen van een week en nu dus de E3. Wat is ervoor nodig om dat te bereiken? Veel!

Bijna altijd ligt er een indrukwekkende solo aan zeges van Asgreen ten grondslag. Maar eerst de algemene cijfers: De winnende E3 van de Deen (van 212 kilometer en dik 2.200 hoogtemeters) ging in 4 uur, 56 seconden en 50 seconden. Dat is een gemiddelde van 42,9 kilometer per uur. Helaas geen wattages bij Asgreen, maar die kunnen we gelukkig wel halen bij Mathieu van der Poel, derde in de E3. De Nederlander is volgens het internet met 75 kilo even zwaar als Asgreen, dus een prima vergelijking. Van der Poel noteerde over de hele dag een gemiddeld vermogen van 352 watt! Dat is vergelijkbaar met Strade Bianche, waar hij won met een gemiddelde van 371 watt. Het was dus andermaal koers, van start tot finish.

Dan de twee solo's van Asgreen. De eerste aanval kwam op de Boigneberg, op 66 kilometer van de meet. Pas op twaalf kilometer van de finish werd hij weer ingerekend. Asgreen denderde zeven Vlaamse muurtjes over aan een gemiddelde van 41,5 kilometer per uur. Van der Poels vermogen tussen kilometer 66 en 12 van de meet? 350 watt gemiddeld, met een piek van 1.306 watt. Asgreen reed er op zijn hoogtepunt een halve minuut voor. Hij ging daar dus al gigantisch hard, ongetwijfeld richting die 400 watt. Toen hij eenmaal weer was ingerekend, leken de kansen voor Asgreen wel voorbij...

Niet dus! Op vijf kilometer van de streep ging hij opnieuw aan en soleerde hij aan 47 kilometer per uur gemiddeld naar de zege. Hij blies maximaal 55 per uur uit zijn benen, gemeten bij zijn tweede aanval uit het groepje. Van der Poels gemiddelde vermogen in die laatste vijf kilometer? 404 watt. Asgreen moet dus dik boven de 400 watt hebben getrapt richting de finish, aangezien hij een dikke halve minuut voor het achtervolgende groepje eindigde. En dat na al een solo van al 54 kilometer. Om Van der Poel en Van Aert te kloppen, moet je dus bovenal superbenen hebben en die had Asgreen in de E3. Het grappige is; hij reed niet één KOM uit de boeken. Hij was gewoon een ijzersterke 400 watt-diesel. Chapeau!

De E3-cijfers van Van der Poel. Asgreen ging dus nog een dikke halve minuut harder!

Van Aert toont 2020-benen in slopende Gent-Wevelgem

Door naar zondag, naar een epische Gent-Wevelgem. Van Aert zegevierde, na werkelijk een slopende dag voor alle renners. We hebben Sam Bennett allemaal zien braken onderweg, maar iedereen zat ongetwijfeld op de limiet. Dat is niet zo gek als we de cijfers erbij pakken: Van Aert won in Gent-Wevelgem door de 258 geregisteerde kilometers in 5 uur, 56 minuten en 32 seconden af te leggen. Dat is een gemiddelde van 43,4 kilometer per uur.

Omdat Van Aert geen vermogens deelt via Strava, kijken we even bij Oliver Naesen, de nummer zestien van Gent-Wevelgem 2021. De Belg kwam op 1.27 minuten van Van Aert binnen, maar het gaat ons even om de intensiteit van deze editie. Naesen noteerde 320 watt gemiddeld over bijna zes uur. Dat is meer dan 4,4 watt per kilogram (ervan uitgaande dat Naesen inderdaad 72 kilo is). Om een schatting te maken van het vermogen van Van Aert, doen we die 4,4 van Naesen even keer het geschatte gewicht van Van Aert (78 kilo). Dan komen we al aan de 346,6 watt gemiddeld voor Van Aert. Doe daar gerust nog wat bij op, aangezien Naesen dus op anderhalve minuut achterstand finishte. Het was na de E3 dus wéér een dagje in het rood van Van Aert en consorten.

Het ging hard, en dat met hele stukken wind vol tegen en waaiers vanuit de start. KOM's zien we niet veel, die stonden na de editie uit 2019 ook wel erg scherp, met toen een gemiddelde van dik 46 kilometer per uur over de hele dag... Toch was die brakende Bennett niet zo gek. Naesen overlegde in Gent-Wevelgem van 2019 met 321 watt een bijna gelijk vermogen als afgelopen zondag. Bovendien lag de piek in 2019 door waaiers nog meer in het begin van de koers. De laatste vijftig kilometer werd in 2019 aan 42 per uur afgelegd, de groep met Van Aert deed dat zondag aan 47 kilometer per uur. Het was dus gigantisch zwaar en dat is geen voer voor een topsprinter zoals de Ier, maar meer voor de rappe mannen met inhoud.

Met het stempel 'rappe man met inhoud' doen we Van Aert echter al een tijdje te kort. Het powerhouse van Jumbo-Visma bewees in de sprint van Gent-Wevelgem andermaal dat hij de bekende rappe mannen met inhoud met gemak achter zich houdt in een spurt. Giacomo Nizzolo, Matteo Trentin, Sonny Colbrelli, Michael Matthews; ze werden er allemaal simpel opgelegd. Van Aert haalde in de laatste 470 meter een gemiddelde van 61,4 kilometer per uur, maar veel belangrijker: een piek van 69,8 (!) per uur. Het was een indrukwekkende vertoning, die zo langzaam maar zeker duidt op 2020-benen bij Van Aert. Laat de Ronde van Vlaanderen maar komen!