Van Vleuten opgelucht na 'lijdensweg': 'Heb weer de benen om een gat dicht te rijden' Vrouwenwielrennen
Vrouwenwielrennen

Van Vleuten opgelucht na 'lijdensweg': 'Heb weer de benen om een gat dicht te rijden'

Van Vleuten opgelucht na 'lijdensweg': 'Heb weer de benen om een gat dicht te rijden'

Annemiek van Vleuten kende de afgelopen dagen geen al te fijne Tour de France Femmes. Maagproblemen speelden haar parten, waardoor de Nederlandse alle zeilen moest bijzetten om niet te veel tijd in het klassement te verliezen. Nadat ze woensdag de graveletappe zonder tijdsverlies doorstond, droop de opluchting van haar gezicht.

Voorafgaand aan de vierde etappe liet Van Vleuten al weten geen fan te zijn van gravel in etappekoersen. In haar eerste reactie aan de NOS na afloop komt ze er gelijk op terug: ‘Het is leuk voor de winnaar, maar niet voor de klassementsrenners. Van Vleuten finishte als elfde in de groep met alle favorieten voor de eindzege. In het klassement steeg ze een plek omdat Mavi García door twee lekke banden en een opmerkelijke val een paar minuten moest prijsgeven. Van Vleuten staat zodoende nu achtste.

Van Vleuten opgelucht na lekke band op laatste strook

Het had echter weinig gescheeld of Van Vleuten had ook zelf tijd verloren. Waar ze de gravelzones bijna allemaal goed had doorstaan, sloeg de pech op de laatste strook toch nog toe. ‘Ik kreeg een lekke band. Emma Norsgaard reed gelukkig achter mij, dus ze kon mij gelukkig snel een fiets geven. Ik moest wel in de achtervolging. Dat had ik gisteren niet gekund, maar vandaag wel. Ik heb echt weer de benen om terug te komen. Ik ben zo blij. Normaal zou ik veel stress hebben voor het gravel, maar omdat ik ziek was, nam dat wat af.’

‘Als ik de fiets niet van Emma had gekregen, dan had ik nog veel tijd verloren’, vervolgt Van Vleuten, die daarmee nog eens wil uitleggen waarom een graveletappe niet in een rittenkoers hoort. ‘Het hangt aan een zijden draadje, en dat is de geluksfactor die in dit soort ritten meespeelt. Ik houd van de eendagskoers Strade Bianche, maar niet in een etappekoers.’ Het is echter vooral de opluchting die bij Van Vleuten de boventoon voert. ‘Het maakt nu niet meer uit. Het zit erop en ik voel me beter. Ik ben zo blij. De afgelopen dagen waren echt een lijdensweg.’

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws