Als Pogacar iets aan hem wil hebben, doet hij beter niet te explosief: Onley profiteerde van typische Almeida-klim

Het was pas zijn tweede overwinning uit zijn carrière, maar wel meteen een tweede in de WorldTour. Na een ritzege in de Tour Down Under in 2024 was het donderdag in de vijfde etappe van de Ronde van Zwitserland nog eens raak voor Oscar Onley. De 22-jarige Brit van Picnic-PostNL groeit in de race en legde João Almeida (UAE Team Emirates-XRG) erop in een sprint-á-deux. Dat kwam ook omdat Almeida niet voor het eerst een jojo-klim reed.

'Ik wist dat ik in goede vorm was en ik voelde me de hele week al goed', zei Onley na afloop. De klimmer werd op dag 3 al derde in de daguitslag, een dag later zelfs tweede en alsof het zo moest zijn, volgde vrijdag de zege. 'Almeida is heel sterk deze week en dus was het geen garantie dat we zouden rijden voor de zege in de groep favorieten. Omdat niet de sterkste ploegen een sterke vlucht achtervolgden, heb ik het op de laatste klim zelf geprobeerd.'

Onley creëerde op die manier een man-tegen-man, waarmee de kopgroep geen kans meer had en hij zelfs even alleen naar de winst leek te rijden. Almeida leek even te lossen, maar zoals wel vaker vond de Portugees een tweede adem en werd het sprinten tussen twee. 'Hij is één van de beste klimmers van de wereld en steeg er tot dusverre echt bovenuit. Maar vandaag had hij het even moeilijk, al weten we ook dat hij altijd z'n eigen tempo rijdt', zei Onley daarover.

Naar eigen zeggen kon Onley door zijn voorsprong op de steilste stroken wel wat bijkomen richting de sprint, toen hij wist dat Almeida ging terugkomen. 'Ik dacht dat hij hem pakte, toen hij me op 50 meter voorbij ging, maar ik ben blij dat ik won. Ik win niet vaak, maar ik had al vrij veel ereplaatsen dit jaar, waarbij ik er dichtbij zat. Dat ik nu win, is heel mooi voor mezelf en de ploeg. Het is fijn dat ik m'n ploegmaats kan terugbetalen, want ze doen iedere dag heel goed werk.'

Kan Onley de Ronde van Zwitserland ook winnen?

Door de ritzege steeg Onley in het algemeen klassement vier plaatsen, naar plek vier. Hij geeft 1.21 minuten toe op nieuwe leider Kévin Vauquelin (Arkéa-B&B Hotels) en Almeida staat 42 tellen voor hem. Kan Onley de Ronde van Zwitserland winnen? 'Ik heb nog niet naar het klassement gekeken, ik weet niet eens waar ik precies sta', zei hij daarover ontwapenend. 'Ik heb veel tijd verloren op de eerste dag, maar Warren Barguil en de stafleden zijn mij blijven steunen en benadrukten hoe zwaar deze race is.'

Het valt nu alsnog in de plooi, met nog één sprintkans, een aankomst bergop en een afsluitende klimtijdrit voor de boeg. 'Deze zege maakt zo'n groot verschil als het zondag voorbij is. Het is moeilijk om erin te blijven geloven, maar ik blijf er dag na dag voor gaan. De aankomst op zaterdag moet Julian Alaphilippe en Vauquelin meer liggen, maar we gaan ervoor.' Of zoals hij het in een innig onderonsje met mentor Barguil stelde: 'Dit maakt al het werk op Tenerife waard.'

Almeida even niet super, maar wel nog steeds heel goed

Dan nog even naar Almeida, die ondanks het mislopen van de ritzege wel weer opklom in het klassement. Na zijn solo-zege van woensdag en de nieuwe tijdwinst aan de zijde van Onley staat hij inmiddels nog slechts 39 seconden achter het geel. 'Er is na vandaag in ieder geval weer een hele hoop meer mogelijk dan gisteren', doelde hij na afloop op het tijdverlies van Romain Grégoire en zijn daardoor betere positie richting de leiderstrui.

Dat Almeida even leek te lossen, was volgens de Portugees geen toneelspel. We hebben hem al zo vaak achteraan een groep zien rijden en soms ook aan het elastiek zien hangen, maar heel vaak kwam hij dan nog terug op eigen tempo. Als Tadej Pogacar in de Tour de France iets aan hem wil hebben, zal het aan één tempo moeten en niet te explosief. Dat bleek ook maar weer op donderdag. 'Ik voelde me niet geweldig, ik was niet honderd procent.'

Almeida raakte echter niet in paniek toen Onley wegreed. 'Ik heb proberen te managen wat ik had, ik kon niet harder dan dit. Uiteindelijk was ik zelfs nog dichtbij de etappezege, maar Oscar verdiende het. Ik maakte een fout in de sprint, omdat ik eraan begon op m'n binnenblad. Toen hij me op 20 meter voorbij kwam, was het te laat om nog terug te komen. Het is wat het is, we blijven vechten voor de eindzege.'