Gespot op Strava: Indrukwekkende cijfers Van der Poel tonen aan waarom hij scheel keek op gravel

Gravelfietsen is hot en dat mag iedereen weten. Dankzij het WK in Veneto en nog enkele Italiaanse wedstrijden maakte het grote publiek kennis met een voor de profs vrij nieuwe discipline. Maar er is ook discussie, want waar moeten we de sport op de gravelwegen plaatsen ten opzichte van de weg? De cijfers van Strava bieden alvast een beetje uitkomst.

In de afgelopen dagen werd er veel gekoerst op gravel. Nu is dat al jarenlang aan de gang, maar met een WK in Veneto was er eindelijk een podium voor de profs van de weg. De Amerikanen - die met onder meer de Unbound trots zijn op hun gravelscène - lachen er op een afstandje nog wat om, maar Gianni Vermeersch zal er schijt aan hebben gehad. De Belg van Alpecin-Deceuninck werd afgelopen zondag gewoon de allereerste wereldkampioen gravelen. Mathieu van der Poel werd derde.

Wie mee wilde, moest gas geven

Eerst maar eens het WK, een feestje voor de wegwielrenners. Vermeersch won, maar Daniel Oss werd tweede, Van der Poel derde en in de top tien zagen we sowieso louter heren die we doorgaans op de weg zien. Een cultuur-shock voor de mannen die normaal bij de voorsten rijden op gravel en die zich volle bak hadden voorbereid op dit WK. Gek? Niet per se. Van der Poel noteerde op Strava in totaal 192,56 kilometer, 538 hoogtemeters en een gemiddelde van 37 kilometer per uur.

Kijken we een beetje verder, dan wordt pas duidelijk hoe intensief zo'n wedstrijd op gravel is. Van der Poel reed een gemiddeld vermogen van 326 watt, met zijn geschatte gewicht van 75 kilogram een gemiddelde van 4,35 watt per kilogram. En dat dan voor 5 uur, 11 minuten en 51 seconden lang... Piekvermogen van de Nederlander? 1.542 watt! Het is een piek die Van der Poel bijvoorbeeld tijdens zijn gewonnen Strade Bianche in 2021 niet haalde.

Wie mee wilde, moest gas geven, dat bleek wel. Op een gravelsector gingen de vermogens vaak boven de 400 watt voor Van der Poel. Neem de sector langs de Lago di Fimon, waar Van der Poel voor 2,72 kilometer 425 watt (5,66 watt per kilogram) overlegde. De piek van 1.542 watt haalde MVDP in de sprint voor plek drie. Cijfers die doen denken aan bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen uit 2021, waar Van der Poel tweede werd achter Kasper Asgreen. Het gemiddelde vermogen lag die dag op 328 watt.

Van der Poel ziet scheel in Serenissima Gravel

Vijf dagen na het WK zagen we Van der Poel nog eens terug op gravel en wel in de Serenissima Gravel. Nadat hij twee dagen eerder in de Veneto Classic (op de weg) nog had opgegeven, reed de Nederlander vrijdag volle bak van voren. De cijfers aan de streep waren nog indrukwekkender dan die van het WK: 195,38 kilometer, 156 hoogtemeters (lees: zo goed als vlak), 41,1 kilometer per uur gemiddeld en daarmee 'slechts' 4 uur, 45 minuten en 27 seconden op de fiets. De emoticon '😵‍💫' zette Van der Poel veelzeggend boven zijn Strava-file.

Qua afstanden en uren op de fiets een wegwedstrijd, maar met als die zware gravelsectoren een idioot tempo. We zien het ook terug in het gemiddelde vermogen van Van der Poel, die over de hele dag 348 watt gemiddeld trapte. De piek van 1.499 watt kwam al in de eerste helft van de koers, daar Van der Poel samen met ploeggenootje Vermeersch de koers hard maakte.

Conclusies gaan we nog niet meteen verbinden aan deze cijfers. Daarvoor zijn twee gravelwedstrijden niet representatief over een langere periode. Maar dat het niveau enorm hoog lag tijdens de gravelkoersen in Italië is een understatement. Dat de discpline met een eerste WK serieus is genomen door de wegprofs, valt alleen maar toe te juichen. Dat Van der Poel in Italië een ideale prikkel heeft gehad richting het veldritseizoen, die durven we tot slot ook wel aan.

Voor meer Gespot op Strava, klik hier.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)