Interview | Tim van Dijke hoopt ‘turbulent’ debuutjaar bij Jumbo-Visma achter zich te laten in goede winter

Tim van Dijke heeft zijn eerste volledige jaar bij Jumbo-Visma erop zitten. De goedlachse Zeeuw, samen met broer Mick een twee-eenheid bij de Nederlandse formatie, blikt in gesprek met In de Leiderstrui terug op zijn wielerseizoen 2022, dat allesbehalve van een leien dakje ging.

Lekke banden, valpartijen, blessures en covid: het was full-package dit jaar voor Van Dijke, die pas in mei zijn eerste serieuze wedstrijdkilometers kon maken en in Parijs-Tours afsloot met een lekke band. Wel vertolkte hij begin deze maand in de Sparkassen Münsterland Giro nog een cruciale rol tijdens de sprintvoorbereiding voor Olav Kooij, die in die wedstrijd alle topspurters versloeg. Al bij al een goede ontgroening dus voor een neo, wat hem alleen maar hongeriger maakt richting een succesvol 2023 op persoonlijk vlak.

‘Een turbulent jaar’, slaat hij de spijker op zijn kop bij onze vraag hoe zijn eerste WorldTour-seizoen is bevallen. ‘Ik wist natuurlijk vanuit het Development Team een beetje wat ik kon verwachten, omdat ik al vaak mee was geweest met de profs. In 2022 heb ik één keer kunnen winnen en daar ben ik heel blij mee (proloog in Roemenië, red.), maar voor de rest was het een kwestie van het beste ervan maken.’

Van Dijke heeft geen zin in klaagzang, maar lijstje ongemakken is indrukwekkend

‘Ik heb geen zin om er een klaagzang van te maken, maar het begon met een overbelasting in mijn knie. Daarna heb ik een blessure gehad die me tweeëneenhalve maand heeft gekost, met ook nog eens covid eroverheen. Dat duurde al bij al drie maanden en dan begin je dus met een 3-0 achterstand aan het seizoen’, legt hij uit.

Na een etappezege in Roemenië en de bergtrui in Tsjechië trok hij vol goede moed naar de Tour de l’Avenir, waar ze met Nederland de openingsploegentijdrit wonnen. ‘Vervolgens kreeg ik daar na een val met een hersenschudding te maken en kreeg vervolgens weer last van mijn knie. Uiteindelijk wist ik niet eens of ik het WK in Australië zou halen, dus je begrijpt: voor volgend seizoen hoop ik vooral dat ik een heel jaar mee kan draaien.’

Lees verder onder de foto.

Over die trip Down Under kunnen ze bij de Van Dijkes thuis waarschijnlijk ook een boek vol schrijven. Met Kooij en de Duitser Michel Hessmann maakten ze er met zijn vieren een mooie en lange reis van, maar die werd richting de wedstrijden zelf gekenmerkt door pech. Mick van Dijke kende een drama-tijdrit door mechanische problemen en tot overmaat van ramp testte hij één dag voor de wegwedstrijd positief op corona.

‘Dat was echt zuur’, zegt zijn broer Tim daarover. ‘Hij is de enige die het te pakken heeft gekregen, maar we hebben geen idee waar het vandaan is gekomen. Eén dag voor de start hoorden we dat hij niet kon rijden, dat was een groot verlies. We waren al met vijf, waarna plots één van de grote jongens wegviel. Uiteindelijk moest hij ook nog eens lang daar blijven, Mick is niet met ons terug kunnen gaan.’

Tim eindigde uiteindelijk als veertigste in de wegwedstrijd, terwijl kopman Kooij vijfde werd. ‘Ik had op een heel slecht moment een fietswissel, waardoor ik eigenlijk vanaf toen (op twee rondes voor het einde, red.) achter de feiten aanreed. Een vijfde plek voor Olav is niet slecht, het was een mooie ervaring, maar ik had er liever nog gezeten. Er mocht niets lukken in Australië’, zucht Van Dijke.

Van Dijke laat crossplannen voor winter 2022-2023 grotendeels voor wat het is

Voor volgend jaar heeft hij nog geen concrete plannen, terwijl hij de cross deze winter grotendeels links laat liggen. ‘Het jeukt wel, maar er zit alleszins geen competitief plan achter. Ik zal er misschien nog wel wat op trainen, maar het zal geen WK of iets worden.’ Ook broer Mick zal niet of nauwelijks te zien zijn bij de cross deze winter.

Een goede winter draaien is nu het voornaamste doel voor de Zeeuw. ‘Aangezien ik dit jaar veel met blessureleed te maken heb gehad wil ik vooral goed door de winter komen en fysiek sterker worden. Op dit moment weet ik nog niets over volgend jaar, dus ook niet of er bijvoorbeeld een grote ronde inpast. Daar ben ik ook niet mee bezig, ik zie het vanzelf wel. Gaan we het doen, dan gaan we het doen’, zegt hij koeltjes.

Lees verder onder de foto.

Wel hoopt hij samen met broer Mick volgend jaar meermaals een cruciale rol te spelen in sprintsuccessen van topsprinter Kooij. ‘Het is niet zozeer dat wij dé lead-out-mannen van Olav zijn, maar we zijn er wel iedere dag mee bezig om daarin beter te worden. Bij Jumbo-Visma kunnen we op dat gebied ontzettend veel leren van mannen als Edoardo Affini, Tosh Van Der Sande, Christophe Laporte en afgelopen jaar ook Mike Teunissen.’

Maar het belangrijkste is nu dus om de komende maanden gevrijwaard te blijven van ongemakken als zijn knie, wat voor een wielrenner altijd een heikel punt is. ‘Dat is heel vervelend, niemand kan er zijn vinger op leggen wat het precies is. Op dit moment heb ik er geen last van en kan ik gewoon rijden’, hoopt Van Dijke dat hem dat niet meer parten gaat spelen de komende jaren, zodat we vanaf 2023 de beste Tim van Dijke zien op de weg.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)