Jakobsen neemt minder risico's: 'Als mijn tegenstander te veel afwijkt van zijn lijn, dan rem ik'

Fabio Jakobsen is weer mens, fietser en zelfs winnaar. De Nederlander van Deceuninck-Quick-Step kwam in 2021 definitief terug na zijn gruwelijke val in de Ronde van Polen in 2020. In een indrukwekkend interview met Helden Magazine vertelt hij met zijn verloofde Lore nog eens over zijn weg terug naar de top, maar kijkt hij ook vooruit.

Jakobsen loopt het hele verhaal nog eens langs, van zijn crash aan de meet in Polen tot de lange, zware en emotionele revalidatie. Buiten dat hij geen gevoel meer in zijn tanden heeft, is de enorme gezichtsschade inmiddels zo goed als hersteld. Op de fiets zorgde hij voor de volgende stap. Jakobsen won in totaal zeven keer in 2021, waaronder drie etappes in de Vuelta a España. Hij hield er ook de groene trui aan over. De eerste ritzege in die Ronde van Spanje voelt voor Jakobsen als een mijlpaal. 'Die overwinning voelde voor mij als de afsluiting van mijn revalidatie.'

De nog altijd maar 25-jarige Jakobsen voelde bij zijn twee ritzeges in de Tour de Wallonie, voorafgaand aan de Vuelta, al dat het met de snelheid en positionering weer goed zat. Ook was hij niet meer bang. 'Ik ben ook alweer gevallen, ging in de Vuelta in een gladde afdaling iets te hard een bocht in. Ik vloekte en stapte meteen weer op de fiets, merkte dat renners om mij heen meer geschrokken reageerden na mijn val dan ik. Ze riepen: "O God, Fabio, gaat het? Kun je door?" Ik zei: ja jongens, niets aan de hand, kan gebeuren, rijden!'

Jakobsen staat anders in het leven na crash

Richting 2022 lijkt alles bijna weer terug naar normaal. Jakobsen is de sprintkopman van Deceuninck en mag van Patrick Lefevere naar de Tour. Daar mikt Jakobsen op een etappe, om naar eigen zeggen het vertrouwen dat hij middels een contractverlenging kreeg, terug te betalen. Toch staat hij door zijn verhaal wel anders in het leven. 'Voor de start kijk ik hoe de hekken staan opgesteld. Deed ik vroeger niet. Als mijn tegenstander te veel afwijkt van zijn lijn, dan rem ik, ga rechtop zitten en denk: zoeken jullie het maar lekker uit, want ik wil niet nog een keer naar het ziekenhuis. Als mens realiseer ik me nu dat tijd het meest kostbare is dat we hebben. Ik ben nog elke dag blij dat ik wakker word.'