Naast Tietema was de verrassing van het Openingsweekend toch echt een Nederlander: 'Kon mee met Van Aert'

De openbaring van Rick Pluimers duurt voort. De 24-jarige Nederlander klom zaterdag met de besten de Muur van Geraardsbergen op in de Omloop het Nieuwsblad. Zondag sprintte de Tudor-renner naar een vijfde plaats in Kuurne-Brussel-Kuurne. Zijn motivatie? Zijn jongere zus Ilse van AG Insurance, en natuurlijk zijn eigen kneiter-goede benen...

Rick en Ilse Pluimers staan al een tijd als talenten te boek. Het lijkt erop dat ze tegelijk tot ontbolstering komen. Ilse werd bij de jeugd al Europees kampioen op de weg bij de junioren én bij de beloften. Rick Pluimers mocht als tweedejaarsbelofte naar Jumbo-Visma Development, maar lijkt pas bij Tudor echt tot bloei te komen.

En waar Ilse gisteren negende werd in de Omloop het Nieuwsblad, finishte Rick vandaag als vijfde in Kuurne-Brussel-Kuurne. 'We hebben dat al van jongs af aan, dat we elk jaar elkaar nadoen’, lacht Pluimers na zijn puike prestatie, in gesprek met In de Leiderstrui. 'Als Ilse een keer goed rijdt, dan rij ik goed. Als ik goed rijd, rijdt Ilse goed. Ik denk dat de mooie negende plek van haar in de Omloop een voorteken voor mij was voor mijn vijfde plek vandaag.'

Lees verder onder de video

Pluimers kon mee met Van Aert op Oude Kruisberg en Hotond

Niet dat Pluimers al vanaf de start het gevoel had dat hij in Kuurne top vijf zou rijden. 'In het begin van de wedstrijd voelde ik mijn benen nog vergisten, maar zeker op het einde op de Oude Kruisberg en de Hotond kon ik mee met Wout van Aert', zegt hij. 'Dan zijn de benen wel goed. Daarna zat ik wel een beetje op de limiet, maar ik denk dat dat uiteindelijk voor iedereen zo was. Het was een zware koers, maar omdat er veel sprintersploegen zijn en weinig wind bleef er een grote groep over.'

Vervolgens trok Tudor verrassend de kaart van Pluimers voor de sprint. 'We hadden eigenlijk afgesproken om met Matteo Trentin te sprinten, maar een ronde voor het einde vroeg hij hoe ik me voelde, want hij zat tegen de krampen aan. Maar ik ook. Ik wilde het toch wel proberen. Trentin zette me heel goed af in die laatste bocht. Ik zat in het goeie wiel, heel dicht bij Kooij, maar ik werd er net uitgeduwd met 400 meter te gaan.'

Zodoende sprintte Pluimers niet vanaf de eerste, maar vanaf de tweede rij naar de finish. 'Ik weet niet bij wie ik uiteindelijk in het wiel zat, maar nog steeds redelijk goed vooraan. Er zat niet veel meer op, maar gelukkig kon ik tot de streep doorgaan.' Een vinnig sprintje, iets waar hij eerder dit jaar met winst in de Muscat Classic aantoonde patent op te hebben.

Lees verder onder de foto

Pluimers blijft zichzelf ontwikkelen bij Tudor

Pluimers had zelf niet gedacht zo goed voor de dag te komen in de eerste kasseikoersen van het jaar. Hij mag naast Lukáš Kubiš van Unibet Tietema Rockets (die zesde en negende werd dit weekend) de verrassing van het weekend worden genoemd. 'Het was een heel mooi Openingsweekend voor me. Dit is beter dan verwacht, maar ik wist dat de benen goed waren en dat dit soort koersen mij wel liggen. Het is wel verrassend om dit met dit deelnemersveld te doen. Ik kan met een leuk gevoel gaan slapen. En met zere benen', lacht hij. ‘

En dan hoopt de jonge Nederlander ook nog wel beter te worden, onder meer door de Tirreno-Adriatico te rijden. 'Ik hoop met een meerdaagse in de benen nog voor een extra stapje gaat zorgen richting de grote klassiekers.' Stapje voor stapje dus, net als de afgelopen jaren. 'Het is niet zo dat ik na de juniorenperiode meteen mee kon doen bij de profs’, maar ik ben nog maar 24, dus op zich is het een normale progressie. Tegenwoordig lijkt het dat je na de junioren meteen mee moet doen.'

Pluimers doet het liever rustiger aan. 'Ik maak elk jaar een stap en heb vaak in dienst moeten rijden. Nu komen de eigen kansen, dan is het fijn om dat te kunnen laten zien. Het is de droom altijd wel geweest om bij de eerste tien te zitten bovenop de Muur van Geraardsbergen, wat gisteren gebeurde. Tot twee jaar geleden was die droom misschien nog iets meer veraf. Maar in koersen waar het niveau net iets lager was, zat ik er toch altijd bij.'

Dat belooft, nu het klassieke voorjaar pas net begonnen is. 'Ik ben nooit iemand geweest die moest lossen op de klimmen. Als ik een wiel moet houden, gaat dat ook mentaal altijd wel heel goed. Ik krijg ook steeds meer vertrouwen bij Tudor. En zoals ik net zei, we hadden eigenlijk het plan om met Trentin te gaan sprinten. Het is wel een eer als hij het me laat proberen.'