Toen de stofwolken op zondagochtend 9 maart waren opgetrokken en de rust in Toscane terugkeerde, was er één Italiaan die er werk van besloot te maken. Hij opende Word, rolde een Italiaanse tekst uit de printer, stopte 'm in een folie en reed naar de plek des onheils. De plek waar Tadej Pogacar een dag eerder viel in Strade Bianche, maar ook de plek waar de wereldkampioen wonderwel opstond en doorging.
De bocht ligt na een snelle afdaling. Ga bij Monteaperti rechtaf, bedwing een steile gravelmuur, klauter een loeisteil asfalt-weggetje op en de weg leidt je er vanzelf naartoe... Je begint met uitzicht op Siena, alvorens je met drie haakse bochten (links-rechts-links) bij een bocht aankomt die je niet door kan kijken. Pogacar had hem al tientallen keren gedaan, maar nam 'm nu te snel.
Omdat Tom Pidcock er namens Q36.5 in slaagde om na de doorgaans beslissende Monte Sante Marie-strook bij Pogacar te blijven, stond de regenboogtrui van UAE Emirates-XRG zowaar eens onder druk. Pidcock kreeg bovendien gezelschap van vroege vluchter en landgenoot Connor Swift (INEOS), waardoor Pogi kennelijk de noodzaak voelde om druk te zetten.
Lees verder onder de foto
Crash van Pogacar was veel heftiger dan menigeen dacht
De bocht naar links, langs een Toscaans weiland en richting een stukje vlakke weg naar de Colle Pinzuto, werd door Pogacar aangegrepen om op kop door te vliegen. Hij wilde in de voorlaatste lokale ronde het verschil maken, maar waarom op een plek waar Pidcock op z'n allerbeste is? Terwijl de Brit hoofdschuddend de binnenbocht nam, schoof Pogacar vlak voor hem onderuit.
Wat volgde was een ogenschijnlijk zachte landing, maar Pogacar schoof door in de berm, maakte een koprol achterover en belandde iets verderop in een bosje. Op tv zag dat eruit als geluk, want Pogacar stond op, vroeg om z'n fiets, trok zijn bril recht en ging door. Mensen die de plek in de dagen erna kwamen bekijken, wisten meteen dat de crash van de wielerster veel heftiger was dan gedacht.
Achter de zachte grassprieten in de berm stond namelijk een prikkelbosje, waar Pogacar middenin belandde. De diepe sneeën in zijn lichaam waren niet afkomstig van de schuifpartij over het asfalt, maar van een prikkelbare landing. 'Tadej Pogacar, e'stato qui', schreef een Italiaan op het genoemde bordje. Het lag er tot weken na de crash, in de lichaamsafdruk van Pogacar, daar in de bosjes.
Lees verder onder de video
Pidcock-remontada van Pogacar des te knapper in Strade Bianche
Pogacar was na afloop boos op zichzelf voor de valpartij. Want hoewel hij Strade Bianche had gewonnen, besefte de wereldkampioen ongetwijfeld op het moment zelf al dat zijn voorjaar daar ook had kunnen eindigen. Te veel risico's op een verkeerd moment, tegen een Pidcock die bergaf met z'n ogen dicht rijdt. De Brit reed nu alleen door, maar zou de gravelrace niet winnen.
Pogacar kwam namelijk terug, deed nog een fietswissel, sloot aan bij de uiteindelijk wachtende Pidcock en op de laatste keer Colle Pinzuto - nu na een goede afdaling - won Pogacar alsnog solo in Siena. Zijn gescheurde schouder, bevlekte pak en ongetwijfeld toegetakelde lichaam onder dat maagdelijke wit zullen hem er echter aan herinnerd hebben hoeveel geluk hij had gehad.
En anders deed dat bordje in de bosjes het wel. 'Tadej Pogacar was hier'. Het wordt tot op de dag vandaag een wonder genoemd in de regio.
Bram van der Ploeg (X: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties