Zeeman gelooft weinig van VO2max van 97 bij Vingegaard als junior: 'Zo'n cijfer nog nooit gemeten'

Sinds hij op dinsdag het hele Tourpeloton vernederde in een individuele tijdrit van 22 kilometer staan de spotlights vol gericht op Jonas Vingegaard. Hoe was hij zó goed? En waar komt dat wielertalent vandaan? Sportief directeur Merijn Zeeman verwijst één verhaal over zijn kopman in gesprek met Het Laatste Nieuws alvast naar het rijk der fabelen.

Het gerucht over een gigantisch hoge VO2max van Jonas Vingegaard als junior werd dinsdag na de tijdrit opgerakeld door het Twitteraccount Cyclingtakes. Er zouden verhalen de ronde doen dat de Deen op zijn zeventiende een VO2max van 97 noteerde, ooit in de wereld geholpen door Vingegaard senior. De VO2max van een renner geeft de maximele opnamecapaciteit op het gebied van zuurstof aan. Hoe hoger dat cijfer, hoe beter, uiteraard.

Voordat we Zeeman horen, geeft HLN al aan dat een VO2max geen vaststaand getal is. 'Het is variabel en manipuleerbaar. Afhankelijk van leeftijd, gewicht, hoogtestage, tijdstip van de dag, temperatuur en trainingen aan lage intensiteit kan de VO₂max bij een toprenner licht dalen en stijgen.' Op welke manier we de ooit gemeten VO2max van Egan Bernal van 88 en die van David Gaudu van 92 moeten plaatsen, is dus ook even de vraag.

Zeeman: 'Oppassen met die cijfers'

97 is echter nog wel een stukje hoger, al kan Zeeman daar weinig mee. 'Ik heb zo’n hoog cijfer nog nooit bij iemand gemeten', zegt hij lachend. 'VO₂max is het aantal milliter per kilo lichaamsgewicht. De hoogste VO₂max die wij - Jumbo-Visma - bij een renner al hebben gemeten, was hoog in de tachtig. Het probleem is dat VO₂max protocolafhankelijk is. Er bestaan duizenden verschillende protocollen om VO₂max te berekenen. Bij een korte test krijg je vaak heel hoge scores, doe je een test over een langere tijdsspanne ligt het cijfer van de VO₂max doorgaans lager. Ook welk type laboratorium en welke ijking er wordt gebruikt, kan de score beïnvloeden. Je moet dus echt oppassen met die cijfers.'