Wout van Aert heeft na een waar man-tegen-man-gevecht de 2020-editie van Strade Bianche op zijn naam geschreven. De Belg schonk zijn ploeg Jumbo-Visma de zege na een verschroeiende versnelling op de laatste grindstrook, waar hij iedereen achterliet. Davide Formolo pakte de tweede stek, voor Maximilian Schachmann.
De Nederlandse veldrijder Corné van Kessel was de eerste die er een klap op gaf in de herstart van de WorldTour. Een schermutseling volgde, waarna hij uiteindelijk in een kopgroep belandde met Simon Pellaud, Nicola Bagioli, Quentin Pacher, Iuri Filosi en Benjamin Declercq. Met zijn zessen kregen ze een ruime minuut van het peloton.
Het was niet van lange duur. Na een ruim uur bleef alleen Pellaud over, doordat Astana in het peloton veel werk verzette op kop. Hij hield het lang vol, en zijn marge bereikte een maximum van vier minuten. Met ruim zeventig kilometer te gaan verloor hij een flink stuk van zijn voorsprong doordat Mathieu van der Poel en Julian Alaphilippe een aanval plaatsten. Ze kwamen niet weg, maar dunden het pak wel flink uit, tot een man of dertig. Pellaud werd even later gegrepen door toedoen van Bob Jungels.
Chaos met lekke banden en valpartijen
Bij dat dertigtal het gros van de grote favorieten. Sunweb moest echter lijdzaam toezien hoe twee van haar kopmannen op dat moment al uit koers verdwenen waren. Tiesj Benoot en Søren Kragh Andersen reden allebei lek en konden niet terugkeren bij de voorste groep, wat de beide goudhaantjes van Parijs-Nice tot opgave dwong. Even later reed ook Van der Poel lek, terwijl Alaphilippe ten val kwam, samen met Stefan Küng en Vincenzo Nibali. De twee topfavorieten konden echter weer aanhaken bij het stevig gereduceerde pelotonnetje. Net op tijd, want op 54 kilometer van de meet zou de scherprechter Monte Sante Marie opdoemen. In een topklassieker zijn het allemaal wel verspeelde krachten.
Net voor de beroemde 11,5 kilometer lange gravelstrook muisde Simon Clarke er vanonder. De Aussie gaf op voorhand al aan tuk te zijn op een topprestatie in de Strade Bianche, en onderstreepte die bedoelingen met zijn aanval. Jack Bauer, Marcus Burghardt, Michael Gogl en Gorka Izagirre geloofden in het verhaal en maakten de oversteek naar de renner van EF Education First. Op de Monte Sante Marie trokken de toppers stevig door, met Jakob Fuglsang voorop. Een elitegroepje vormde zich.
Fuglsang voert oorlog, Van der Poel past
De Astana-Deen legde er flink de pees op, wat ervoor zorgde dat Alaphilippe en Van der Poel door het ijs zakten aan het staartje van de groep. Slechts een tiental strijders bleef over, met onder meer Wout van Aert en Alberto Bettiol bij de pinken. Let op, op dat moment was er nog vijftig (!) kilometer te gaan. De gemaakte schifting was echter nog steeds niet volledig naar de zin van Fuglsang, die nog maar eens versnelde en ditmaal niemand meekreeg.
Achter de solo-onderneming genaamd Fuglsang vormde zich een groepje met Van Aert, Bettiol, Greg Van Avermaet, Schachmann en Formolo. Dit kwintet moest ondanks het feit dat het stuk voor stuk klinkende namen zijn al snel een halve minuut toegeven op The Flying Dane. Ondanks de uitgebouwde voorsprong besloot de ervaren Fuglsang alsnog te wachten op zijn achtervolgers, al dan niet ingefluisterd vanuit de wagen van Alexandre Vinokourov. Leuk feitje: de teamauto van Astana botste even daarvoor op haar voorganger BORA-hansgrohe.
Renners tanken bij voor strijd in verschroeiende hitte
De hitte en het zware parcours, gecombineerd met de lange coronabreak, zorgde voor ontzettend veel slachtoffers in het Toscaanse land. De zes koplopers speelden hierop in en gaven elkaars benen (met de geruststellende voorsprong in het achterhoofd) wat rust in aanloop naar het komende vuurwerk. Een grote nationale favoriet, Nibali, had de koers ondertussen verlaten na twee lekke banden en een valpartij. De Siciliaan kampte met last aan zijn linkerhand.
Op de volgende sterrato-strook, inmiddels 24 kilometer verwijderd van het Piazza del Campo in Siena, was het andermaal Fuglsang op kop. Zonder noemenswaardige gebeurtenissen ging deze dirt road echter aan de kopgroep voorbij, terwijl een groepje met Zdenek Stybar tot op 45 seconden begon te naderen. Dat was het sein voor Schachmann om te versnellen. Van Aert volgde gezwind, de rest bleef zitten.
De Duits-Belgische alliantie vloog samen de volgende gravelstrook op. Dat gold ook voor Fuglsang, voor wie de aanval van de twee tijdrijders gold als een rode lap. De Deense klimmer in Kazachse kleuren reed in één streep naar Van Aert en Schachmann, terwijl Van Avermaet definitief moest passen bij al het geweld. De Italianen Formolo en Bettiol konden wel aansluiten.
Bettiol opent finale, Van Aert dropt bom
De volgende die zijn kans rook was Bettiol, maar de winnaar van de Ronde van Vlaanderen zag het gat gedicht worden door Van Aert. Met zijn vijven trokken ze naar de laatste grindsector, waar de beslissing wel eens zou kunnen vallen. Degene die het bal opende luisterde naar de klinkende naam van Van Aert, die krachtig wegreed bij zijn opponenten. All-in, niks bluffen! Bettiol rondde de top als tweede, terwijl Fuglsang naar het schijnt zijn kaarten te vroeg op tafel heeft gegooid.
Een twaalf kilometer lange tijdrit naar Siena moest volgen, terwijl achter de oersterke Belg Schachmann, Bettiol en Formolo de achtervolging aangingen. De klit kwam er echter al snel in bij de drie, wat in het voordeel speelde van de eenzame stoomwals Van Aert. Zes seconden werd zeven, zeven werd acht en acht werd al snel twaalf. Het was voor de Jumbo-Visma-renner nog wel zaak om krachten over te houden voor de ultrasteile slotkilometer in Siena.
Nagelbijtende slotfase in en rondom Siena
Bettiol moest op een strook vals plat passen door toedoen van het beulswerk van Schachmann. Dit was niet voor niks, want de Duitse kampioen kwam met zijn Italiaanse truiencompagnon Formolo ook dichter bij koploper Van Aert. Plots ging Formolo echter rechtop zitten, wat erop leek te duiden dat hij vooral op de diensten van zijn maat Schachmann rekende.
Op drie kilometer van de meet bedroeg de voorsprong van Van Aert nog altijd vijftien seconden, terwijl de twee nog altijd wat punch achter de hand leken te houden. Met 25 seconden voorgift dook hij de pittoreske straten van Siena in, al zal de Vlaming daar weinig oog voor hebben op deze warme zomerdag.
De dreiging van Schachmann en Formolo werd met die ruime voorsprong grotendeels al teniet gedaan, maar de Belg moest nog altijd naar de meet, iets waar hij bij zijn derde plek van enkele jaren geleden nog moeite mee had door een valpartij van vermoeidheid in de slotmeters. Ditmaal was het echter niet van dat, Van Aert sloop als een leeuw (met een leeuwenhart, kijkend naar waar hij vandaan komt) naar de finishboog. Wat een overwinning, wat een overwinning! (foto: Sirotti)
Uitslag Strade Bianche 2020:
1. Wout van Aert
2. Davide Formolo + 0.30
3. Maximilian Schachmann + 0.32
4. Alberto Bettiol + 1.31
5. Jakob Fuglsang + 2.55
6. Zdenek Stybar + 3.59
7. Brent Bookwalter + 4.24
8. Greg Van Avermaet + 4.27
9. Michael Gogl + 6.47
10. Diego Rosa + 7.45
Lees hier het liveblog van Strade Bianche 2020 terug:
Laadt de liveblog even niet, druk dan op F5!
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties