Carlos Rodriguez

Dit is de pagina van Carlos Rodriguez. Deze Spaanse renner toonde zich in de Vuelta en de Tour als een veelbelovende ronderenner. Hij eindigde al twee keer in de top tien van een grote ronde. In de Leiderstrui verzamelt al het nieuws rondom Rodriguez en houdt zijn biografie bij.

Carlos Rodriguez werd geboren in het zuiden van Spanje in 2001. Al toen hij tiener was, werd hij opgepikt door het grote INEOS Grenadiers. Rodriguez begon vanaf 2020 met het verzamelen van mooie ereplaatsen in kleinere rondes, zoals de Ruta del Sol. Hier werd duidelijk dat hij goed overweg kan in het rondewerk. In 2022 volgde zijn doorbraak. Rodriguez won een etappe in de Ronde van het Baskenland en startte in zijn eerste grote ronde: de Vuelta. Daarin werd hij meteen zevende in het eindklassement. Ook reed hij dat najaar nog naar een vijfde plek in de Ronde van Lombardije.

In 2023 maakte hij naam en faam voor het echte grote publiek. Rodriguez startte in de Tour de France namens INEOS. Aan het eind van de tweede week kwam hij bovendrijven. In de etappe naar Morzine reed hij in het kielzog van Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard op de Col de Joux Plane. In de afdaling vloog hij er vandoor en hij hield net genoeg over om de etappe te winnen. Rodriguez deed vervolgens lang mee voor het podium, maar viel uiteindelijk in de twintigste rit. Hij eindigde als vijfde in Parijs, en bevestigde zo zijn enorme talent voor de grote rondes.

Rodriguez wisselvallig in 2024

In 2024 moest de stijgende lijn doorgezet worden, maar dat bleek moeilijker dan gedacht. Het was op en neer voor Rodriguez: hij won een rit in de Ronde van het Baskenland en werd tweede in het klassement. Vervolgens was hij later in de maand eindwinnaar van de Ronde van Romandië. In de voorbereiding op de Tour de France werd hij vierde in het Critérium du Dauphiné en won hij de slotrit. Hij leek zo klaar te zijn voor een nieuwe topprestatie in La Grande Boucle.

Maar na twee weken harde strijd, waar hij om de vierde plek vocht, viel het tegen in week drie. Rodriguez viel uiteindelijk terug naar plek zeven, twee plekken lager dan het jaar ervoor. In de Vuelta was de 23-jarige Spanjaard gebrand op revanche, maar ook dat liep niet lekker: een tiende plek, op elf minuten van eindwinnaar Primoz Roglic, was het hoogst haalbare.