Mathieu van der Poel werd 27 jaar: 27 hoogtepunten in de carrière van een kampioen!

Mathieu van der Poel vierde op woensdag 19 januari zijn 27e verjaardag! De Nederlander kent inmiddels een rijke carrière op de weg, in het veld en op de mountainbike en op welke manier konden we hem beter in het zonnetje zetten dan een samenvatting van al zijn hoogtepunten. Zie hier, 27 hoogtepunten van de afgelopen jaren, met een aantal pareltjes ertussen!

1. Wereldkampioen op de weg bij de junioren (2013)

Dat Van der Poel niet alleen goed in het veld uit de voeten kan, bewees hij al op achttienjarige leeftijd. Op het wereldkampioenschap in Italië kroont hij zich tot wereldkampioen bij de junioren. Op het heuvelachtige parcours blijft hij een grote groep van twintig renners drie seconden voor. Wie wint de sprint van die achtervolgende groep? Mads Pedersen, die in 2019 wereldkampioen bij de elite werd, toen Van der Poel in de finale in Harrogate een inzinking kreeg. We kunnen wel stellen dat de Deen revanche heeft genomen.

2. Ronde van Limburg (2014)

Wist u dat Van der Poel amper een jaar later, op 15 juni 2014, al eens mocht zegevieren tussen de profs op de weg? In de Ronde van Limburg was hij destijds namens BKCP - Powerplus de beste in de Ronde van Limburg, waar hij onder andere tegenstand kreeg van het toenmalige Belkin-Pro Cycling Team en Lotto Belisol. In de sprint was hij onder anderen Paul Martens (Belkin) en Oliver Naesen (Cibel) de baas. Later zou hij echter pas echt furore maken op de weg.

3. Wereldkampioen veldrijden in Tábor (2015)

Van der Poel stond in zijn beginjaren namelijk vooral bekend als de renner in het veld. Nadat hij al naam had gemaakt bij de jeugdcategorieën, mocht hij het tijdens zijn twintigste verjaardag voor het eerst opnemen op het WK bij de elite. Daarin werd hij de jongste wereldkampioen ooit, door Wout van Aert en Lars van der Haar voor te blijven. Hieronder een reconstructie van dat wereldkampioenschap, maar ook de wereldkampioenschappen die volgden. Daar bleek Wout van Aert zijn meest beruchte tegenstander, al staat het momenteel 4-3 in het voordeel van de Nederlander.

4. Etappezege Baloise Belgium Tour (2017)

Tijdens de Baloise Belgium Tour van 2017 wint Van der Poel voor het eerst een wedstrijd op een hoog niveau. Tijdens de tweede etappe rijden ze met een select groepje naar de finish, waarin niet de minste namen zitten. Tiesj Benoot, Florian Sénéchal, Philippe Gilbert en jawel, Wout van Aert. Van der Poel ging vroeg aan met Gilbert in zijn wiel, maar de Belg kwam er niet meer overheen.

5. Nederlands kampioen op de weg (2018)

Na zeges in Boucles de la Mayenne, Dwars door het Hageland en nog eens de Ronde van Limburg, stond Van der Poel in Hoogerheide met ambities aan de start voor het Nederlands kampioenschap op de weg. Na 221 kilometer koers kwam het aan tussen een sprint met de beste Nederlanders, waarin de renner van het toenmalige Corendon-Circus heuvelop heerlijk naar de overwinning sprintte. Hij gaf onder anderen Danny van Poppel en Ramon Sinkeldam het nakijken.

6. Brons WK mountainbike (2018)

Naast het veld en de weg was het voor Van der Poel nog niet genoeg en zo nam hij met het oog op de Olympische Spelen een uitstapje naar de mountainbike. Al snel bleek de Nederlander ook daar genoeg talent te hebben om met de beste renners mee te doen, wat hij meteen bewees bij zijn WK-debuut. Achter het Zwitserse fenomeen Nino Schurter en de Italiaan Konstantin Kerschbaumer, verzekerde hij zich van het brons. Destijds was dit zijn reactie. 'Dit was het hoogst haalbare na mijn slechte start. Ik heb verder een goede race gereden, in mijn eigen tempo. Als ik beter vertrek zit er misschien meer in, maar ik ben trots dat ik bij mijn eerste WK meteen het podium haal.'

7. Arctic Race of Norway (2018)

Misschien niet de bekendste race die hij heeft gewonnen, maar Van der Poel maakte wel indruk in Scandinavië. Met twee etappezeges en een tweede plaats sloot hij dat jaar (2018) zijn wegseizoen af, die indrukwekkend mocht worden genoemd. Tussen het Nederlands kampioenschap en de Arctic Race of Norway werd hij namelijk ook nog even tweede op het Europees kampioenschap, achter Matteo Trentin. Oh ja, Wout van Aert werd daar derde.

8. Wereldkampioen veldrijden in Bogense (2019)

Na drie jaar de eer aan Wout van Aert te hebben gelaten, lukt het Van der Poel in 2019 eindelijk weer om op het hoogste schavot te staan. Op het wereldkampioenschap veldrijden in Bogense blijft hij Van Aert dit keer zestien seconden voor. Zijn techniek bracht hem dit keer gemakkelijker over het parcours dan de jaren ervoor en zodoende mocht hij voor de tweede keer de trui van de wereldkampioen aantrekken.

9. Dwars door Vlaanderen (2019)

Kennen we deze nog? Eindelijk gingen we Van der Poel ook in het voorjaar te werk zien in de grote wedstrijden. Na een overwinning in de Grand Prix de Denain, stond hij voor het eerst aan de start in Gent-Wevelgem, waar hij al een knappe vierde plaats behaalde. Drie dagen later stond hij aan de start in Dwars door Vlaanderen, waar hij met een indrukwekkende sprint al ruim voor de finish zijn handen in de lucht kan steken.

10. De Brabantse Pijl (2019)

Vier dagen na zijn overwinning in Dwars door Vlaanderen, staat Van der Poel voor het eerst aan de start van de Ronde van Vlaanderen. Na wat pech en een indrukwekkende inhaalrace, eindigt hij daar als vierde. Daarna kon zijn blik richting de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race, die een kleine twee weken op het programma stonden. Was zijn sprint in Dwars door Vlaanderen al indrukwekkend? Deze was misschien nog wel knapper. Van kop aan zet hij zijn sprint in en klopt hij uiteindelijk de snelle Julian Alaphilippe en Michael Matthews in een groep van vier.

11. De Amstel Gold Race (2019)

Kippenvelmoment! De Amstel Gold Race van 2019 staat ongetwijfeld nog bij menig wielerfan in het geheugen gegrift. Niemand gaf nog een stuiver voor de kansen van Van der Poel, nadat hij voor de finale al zijn kruit leek te hebben verschoten. Maar dan kende je Van der Poel nog niet. De Nederlander zette eigenhandig de achtervolging in, met een grote groep vermoeide renners in zijn wiel. Eenmaal bij de voorste drie vluchters aangekomen, poeft hij er ook nog een eindsprint uit van heb ik jou daar, waarna hij heel Limburg op stelten zet!

12. Europees kampioen mountainbiken (2019)

Zijn eerste EK-titel bij het mountainbiken was in 2019 een feit. Van der Poel was de Zwitser Florian Vogel en zijn landgenoot Milan Vader de baas in het Tsjechische Brno. Ondanks een valpartij in de eerste ronde, was hij een klasse apart.

13. Tour of Britain (2019)

In 2019 reed Van der Poel dus voor het eerst een wat groter deel van het wegseizoen en we kunnen allerminst zeggen dat dat verkeerd heeft uitgepakt. Na zijn succesvolle voorjaar, nam hij in de zomer de tijd voor het mountainbiken, om in augustus tijdens de Actic Race of Norway zijn rentree te maken. Daar won hij meteen de eerste rit, waarna hij een kleine maand later zijn seizoen vervolgde in de Tour of Britain. Daar was hij oppermachtig met drie zeges in acht etappes, terwijl hij ook nog als tweede, vierde en zesde eindigde. Daarmee eiste hij ook het klassement voor zich op, waar hij Matteo Trentin en Jasper de Buyst voorbleef.

14. Wereldkampioen veldrijden in Dübendorf (2020)

Begin februari begon het wielerjaar alweer goed voor Van der Poel, daar hij zijn derde wereldtitel in het veld mocht toevoegen aan zijn palmares. Daarmee trok hij de stand met Van Aert gelijk, die in Zwitserland niet verder kwam dan een vierde plaats. Van der Poel reed de concurrentie op een hoop, waar Tom Pidcock destijds verrassend het zilver pakte.

15. Nederlands kampioen op de weg (2020)

Zijn wereldkampioenschap in het veld beloofde weer wat voor het voorjaar, maar die viel in duigen door het coronavirus. De renners konden begin augustus pas weer hun rentree maken en daar deed Van der Poel graag aan mee. Er werd afgetrapt met een serie Italiaanse wedstrijden, waar de Nederlander toch enigszins teleurstelde. In de Strade Bianche (15e), Milaan-Sanremo (13e) en de Ronde van Lombardije (10e) kwam hij niet verder dan een aantal ereplaatsen. Dat weerhield hem er echter niet van om even later al zijn landgenoten op een hoop te rijden tijdens het Nederlands kampioenschap in Wijster, waar hij zich voor de tweede keer tot Nederlands kampioen kroonde.

16. Etappezege Tirreno-Adriatico (2020)

In het rare 'coronaseizoen' was alles anders en zodoende kon Van der Poel in september starten in de Tirreno-Adriatico. Aanvankelijk wilde het ook in die Italiaanse wedstrijd niet helemaal vlotten, tot we bij de voorlaatste etappe zijn aanbeland. Na een fantastische finale weet hij zelfs Matteo Fabbro nog te achterhalen en de etappe voor zich op te eisen!

17. BinckBank Tour (2020)

Maakte Van der Poel in de Tirreno-Adriatico een knappe inhaalslag, zijn optreden in de BinckBank Tour van dat jaar was misschien nog wel indrukwekkender. Voorafgaand aan de laatste etappe staat hij nog vijfde in het klassement en moet hij tijd goedmaken op twee Zwitsers en twee Denen. De Nederlander trek ver, ver, ver voor de meet ten aanval, terwijl zijn concurrenten in het klassement achter hem kunnen samenwerken. Die samenwerking bleek echter net te laat op gang te zijn gekomen, want op de meet houdt Van der Poel met zijn ritwinst net genoeg over om onder anderen Søren Kragh Andersen en Stefan Küng achter zich te houden in het klassement.

18. Ronde van Vlaanderen (2020)

Dit is toch wel een pareltje hoor! Een week eerder vechten Van Aert en Van der Poel nog een gevecht uit in Gent-Wevelgem, waar ze beiden als verliezer uit de bus kwamen. Een achtste en negende plaats, nadat ze continu naar elkaar keken. Tijdens de Ronde van Vlaanderen waren de ogen weer op deze twee heren gevestigd, maar gelukkig was de wedstrijd nu zwaar genoeg dat het ook daadwerkelijk een tweestrijd werd. In de toch wel legendarische eindsprint weet de Nederlander de Belg nipt voor te blijven, wat zijn eerste zege en voorlopig enige zege in een Monument betekende.

19. Wereldkampioenschap veldrijden in Oostende (2021)

En daar was zijn vierde wereldkampioenschap in het veld! Het betekende zijn derde overwinning op een rij en daar zou het ook bij blijven. In 2022 laat hij mede door een rugblessure het WK aan zich voorbij gaan. In Oostende was hij na een spannend duel met Van Aert, de Belg echter weer iets te snel af. Dat kwam mede door een leeglopende band bij Van Aert, maar ook doordat Van der Poel als een klasse coureur door het zand reed. Daarna ging de focus weer op de weg, waarmee tevens de vraag mag worden gesteld hoe vaak we nog een wereldtitel in het veld gaan zien van de Nederlander?

20. Etappezege UAE Tour (2021)

Dat zijn vizier in 2021 ook weer meer op de weg gericht was, werd bevestigd door zijn deelname aan de UAE Tour. Daar wist hij in de eerste rit meteen toe te slaan, door landgenoot David Dekker in de sprint voor te blijven. Daarna moest de ploeg na een coronabesmetting de koers verlaten, maar de toon voor 2021 was in ieder geval gezet!

21. Strade Bianche (2021)

Oei, oei, oei! Misschien wel de koers met de meest indrukwekkende versnelling die ooit is gemaakt en die is vastgelegd middels een schitterende foto. Zijn overwinning in Strade Bianche was om je vingers bij af te likken, waarbij hij Julian Alaphilippe in de finale het nakijken gaf.

22. Tirreno Adriatico (2021)

Van der Poel trok zijn goede vorm uit de Strade Bianche door in een andere Italiaanse wedstrijd. Nadat hij in 2020 al eens een etappe won in de Tirreno-Adriatico, was zijn optreden in de editie van 2021 fenomenaal. Misschien iets te fenomenaal als we zijn uitslagen later in dat voorjaar bekijken, maar indrukwekkend was het zeker. In de derde etappe klopt hij Van Aert in een sprint heuvelop, maar wat we nog het best kunnen herinneren, is zijn zege in de vijfde etappe. Na een fantastische solo, kwam hij moegestreden en uitgeput over de finish. Net op tijd, want Tadej Pogacar kwam als een komeet en finishte uiteindelijk op tien seconden van de Nederlander.

23. Twee etappezeges in de Ronde van Zwitserland (2021)

Dat zijn optreden in de Tirreno hem misschien iets te veel kracht kostte, blijkt misschien wel uit zijn resultaten na de Tirreno-Adriatico. Vier dagen later stond namelijk al Milaan-Sanremo voor de deur, waar hij als één van de topfavorieten van start ging. In de finale kon hij echter niet aanzetten zoals hij deed in de Strade Bianche of de Tirreno-Adriatico. In de Ronde van Vlaanderen (tweede) werd hij vervolgens in de sprint geklopt door Kasper Asgreen. Absoluut geen slechte resultaten, maar misschien had de Nederlander op iets meer gehoopt.

Na zijn tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen, keerde Van der Poel pas twee maanden later terug op de weg, tijdens de Ronde van Zwitserland. Daar maakte hij weer ouderwets indruk door de tweede en derde etappe op zijn naam te schrijven. In Zwitserland werkte hij succesvol toe naar de Tour de France, waar hij twee weken later zou starten.

24. Tour de France etappe 2 (2021)

Waren zijn zeges in de Amstel Gold Race, Ronde van Vlaanderen en de Strade Bianche misschien al legendarisch, deze komt misschien wel bovenaan het lijstje. In de eerste etappe van de Tour de France lijkt de vorm van de Nederlander niet daar waar hij moet zijn, waardoor hij de gele trui misliep. Wilde hij die in de tweede etappe alsnog veroveren, dan moest hij van hele goede huizen komen. En dat kwam hij! Bij de eerste passage van de Mûr de Bretagne haalt hij de benodigde bonificatieseconden op. Tijdens de tweede passage weet hij nog eens een verschroeiende versnelling eruit te persen en rijdt hij al zijn concurrenten op een hoop. Solo komt hij aan de finish, waarmee hij tevens de gele trui in zijn bezit kreeg.

25. Tour de France tijdrit etappe 5 (2021)

Dagenlang mocht Van der Poel in de gele trui rijden en dat was onder andere te danken aan zijn imposante optreden op de vijfde dag. In de 27 kilometer lange tijdrit haalt hij alles uit de kast en weet hij één seconde achter Van Aert als vijfde te eindigen. Daarmee hield hij acht seconden over om Pogacar in het klassement voor te blijven, waarna hij nog tot de achtste etappe in het bezit van de gele trui blijft.

26. Antwerp Port Epic (2021)

Na de Tour de France maakte Van der Poel van de mountainbikewedstrijd in Tokio zijn hoofddoel, maar dat verliep niet volgens plan. Iets met een plankje en een zware valpartij, maar dat moment kennen we inmiddels wel. Toch kon hij na een korte rustperiode weer zijn rentree maken op de weg. Bij de eerste de beste wedstrijd slaat hij meteen toe in de Antwerp Port Epic, waar hij Taco van der Hoorn eenvoudig voorblijft in de sprint.

27. Parijs-Roubaix (2021

We sluiten af met een wedstrijd zonder overwinning. Toch mag zijn optreden in Parijs-Roubaix een eervolle vermelding krijgen. Van der Poel gaf te kennen nog veel last te hebben van zijn blessure, wat hem een week eerder niet verder bracht dan een achtste plaats op het WK. In Roubaix was hij misschien wel de beste man in koers, maar kreeg hij ene Colbrelli er niet af op de kasseien. Een derde plaats achter de Italiaan en Florian Vermeersch was uiteindelijk het resultaat, waarmee hij zijn wegseizoen afsloot.

Inmiddels weten we dat Van der Poel nog steeds niet is genezen van zijn rugblessure en dat hem dat voorlopig nog even aan de kant houdt. Misschien is het nog wel angstaanjagender voor de concurrentie dat met zijn 27 jaar de beste jaren er nog aan lijken te komen, al moet hij wel zorgen dat hij daarin heel blijft. Anders lijkt niets een aantal grote successen voor de Nederlander in de aankomende jaren in de weg te staan!

Door: Lex Kersten - l.kersten@indeleiderstrui.nl