Nabeschouwing: 'Derde Touretappe had niet in deze vorm mogen plaatsvinden'

Legendarische koersen, mooie en minder mooie momenten, spraakmakende incidenten en opmerkelijk nieuws. Wekelijks gebeurt er genoeg in de wielerwereld. Daarom blikt In de Leiderstrui iedere maandag met één van de redactieleden terug op de afgelopen week. In deze editie stellen we de vragen aan redacteur Gabriël Melching.

Zo Gabriël, we zijn los! De Tour de France is inmiddels in volle gang en wat was het een bijzonder begin, in allerlei opzichten! Hoe heb jij het eerste weekend beleefd?

'Wat een bizar eerste weekend. We hebben twee hele mooie finishes gezien naar mijn mening. De eerste etappe werd natuurlijk wel ontsierd door die twee grote valpartijen, maar gelukkig zijn de meeste grote namen die ritten goed doorgekomen. Ik heb van beide finales heel erg genoten. Al vond ik het interview met Mathieu van der Poel, na afloop van de tweede etappe, misschien nog wel mooier dan zijn zege op zich. Dat huilende gezicht gecombineerd met de korte, emotionele antwoorden. Heel mooi.'

Het publiek langs de Franse wegen is inmiddels terug van weggeweest en je weet helaas vast wel wat ik daarmee bedoel. Dan waren de wedstrijden zonder publiek misschien toch zo slecht nog niet, of wel?

'Hahaha, misschien heb je gelijk. Het is natuurlijk problematisch dat zo'n soort valpartij gebeurt, en het is niet de eerste keer. Denk aan de rare valpartij van Nibali in 2018 op de Alpe d'Huez, of de valpartij van Jan Ullrich door een fotograaf die te lang op de weg bleef staan in een tijdrit. Stom genoeg zijn al deze valpartijen in de Tour de France gebeurd.'

'Aan de ene kant zou je zeggen dat alles op alles gezet moet worden om dit soort dingen te voorkomen. Aan de andere kant, blijft dit de kracht van wielrennen. Voor publiek langs de kant is de aanraakbaarheid van je helden een van de belangrijkste redenen om naar de koers te komen. Bij andere sporten kan dit niet, maar daar zie je je helden ook langer, wat de sport aantrekkelijk maakt. In een voetbalwedstrijd zie je de spelers bijvoorbeeld negentig minuten. In de wielrennerij twintig seconden, als je geluk hebt. Dan moet er dus iets speciaals aan die twintig seconden zijn.'

Over valpartijen gesproken... Wát een slagveld was het ook vandaag (maandag, red.) weer, hè? Ik kon het haast niet geloven. Wat ging er door jou heen toen je al die mannen tegen de grond zag gaan?

'Afgrijselijk om te zien. Ik zat vol spanning op mijn bureaustoel. Ik vond er niets aan. Bij de val van Roglič dacht ik nog: tsja, hoort bij de sport. Maar daarna stapelden de valpartijen zich op. Vervolgens dacht ik dat alle valpartijen voorbij waren, gingen Ewan en Sagan nog hard onderuit. Om Ewan daar te zien liggen, met zoveel pijn... Heftig.'

Na afloop van de derde etappe deelden verschillende renners een sneer uit naar de organisatie vanwege het 'gevaarlijke' parcours. Zij pleitten ervoor om in de laatste acht kilometer geen tijdverliezen meer mee te nemen. Had de organisatie met hun verzoek in moeten stemmen?

'Ik ben persoonlijk niet van mening dat die regel voor één etappe op een ander punt had moeten liggen, dat is gewoon dweilen met de kraan open. Deze rit had over het algemeen niet in deze vorm plaats moeten vinden. Neem bijvoorbeeld die bocht op een paar honderd meter voor de streep waar Sagan en Ewan vielen, die was krankzinnig. Die hele afdaling in de laatste tien kilometer was overigens super smal en bochtig, terwijl je als organisator weet dat er super veel renners nog bij elkaar rijden. Daar ligt het probleem vind ik, niet bij de drie kilometer grens. Door die dan voor één etappe te verplaatsen, geef je organisatoren een uitweg om dit soort gevaarlijke finishes te blijven implementeren in het parcours.'

Voor Jumbo-Visma loopt de Tour op zijn zachtst gezegd niet op rolletjes. Bijna de gehele ploeg kwam reeds in aanraking met het asfalt, terwijl Robert Gesink er zelfs de brui aan moest geven. Kan de ploeg de klassementsambities vaarwel zeggen, of bekijk ik het nu wel erg pessimistisch?

'Pfoe. Lastig te zeggen. Roglič lijkt door te kunnen op het moment van schrijven, maar hij zag er niet heel gelukkig uit op de fiets. De overwinning pakken in de Tour wordt lastig, al zou een podium nog wel moeten kunnen.'

Ook Wout van Aert wist de eerste dagen nog niet uit de verf te komen. Zie jij hem woensdag na de tijdrit het geel in ontvangst nemen, of komt de Tour simpelweg te vroeg voor de Belgische publiekslieveling?

'Hij moest de eerste dagen ook regelmatig knechten en in de wind rijden hè. De gasten die uiteindelijk konden uitpakken in de finales hoefden dat niet. In een tijdrit rijdt iedereen constant in de wind, wat in zijn voordeel zal spreken. Hij staat er goed voor, al hebben we Alaphilippe in 2019 ook zien stunten in de tijdrit. Ik denk niet dat de Tour te vroeg komt voor hem. Of hij de trui pakt ligt, denk ik, meer aan anderen dan aan hem op het moment.'

We gaan het zien. Laten we het nu over de mooie dingen van de sport gaan hebben. Mathieu van der Poel flikte het gewoon en sloeg een fenomenale dubbelslag. Wat een ontlading, je begon er zonet zelf al over. Was ik de enige die een traantje wegpinkte bij het zien van het flashinterview?

'Och, gelukkig was je niet de enige. In wat voor een wereld zouden we dan leven zeg. Hij reed echt geweldig. Ik las op de Instagram-pagina van de performance manager van Alpecin-Fenix dat hij zijn beste vijf minuten waarde ooit heeft gereden. Dat is absurd knap na zo'n etappe, waar hij eerder ook al demarreerde. Je beste waardes trap je normaal toch wanneer je nog fris bent hè. Dit kwam niet alleen uit zijn benen, maar vooral uit zijn hart en zijn hoofd.'

De buit is nu binnen, zou je zeggen. Na de eerste week valt er nog maar weinig te halen voor Van der Poel. Kan hij zijn blik dan niet beter gaan verleggen naar de Spelen? Ene Tom Pidcock schijnt namelijk eveneens een gouden droom te hebben…

'Tom wie? Geen idee over wie je het hebt nu. Nee grapje, even zonder dollen. Pidcock is een geweldige coureur en hij heeft al geweldige dingen laten zien. Voor zijn olympische droom kan Mathieu misschien beter afstappen, ja. Voor mij als fan hoop ik toch dat hij nog iets geweldigs laat zien in de derde week, wat niemand van tevoren voor mogelijk zou houden. Dat is echter vooral wishful thinking.'

Dan Ide Schelling, een andere Nederlander die de afgelopen dagen floreerde op de Franse wegen. Was je verrast na zijn prestatie in zijn eerste Tour? Zijn medevluchters alvast wel, toen hij ze mooi fopte en hij er met de bolletjestrui vandoor ging…

'Ik was eerlijk gezegd niet heel verbaasd. Ik had al jaren het idee dat hij een grote kon worden. Ik ben zelf best wel fan van fixed-gear-criteriums, en toen hij meedeed aan Red Hook Milaan in 2018, gooide hij gelijk hoge ogen en werd hij vijfde. Toen reed hij al bij SEG hè, zijn focus lag dus ergens anders dan op fixies. Sindsdien laat hij eigenlijk constant mooie dingen zien, zoals in de Amstel Gold Race van 2021. Ik mocht ook het verslag schrijven voor IDL over de GP Kantons Aargau, die hij won. Toen had ik eigenlijk al heel veel vertrouwen in hem opgebouwd voor de Tour.'

Toch mag Schelling zich de komende weken gaan schikken in de rol van knecht, voor Wilco Kelderman en Peter Sagan. Misschien toch wel zonde, nietwaar? Wie weet wat er nog meer in zou zitten voor de Hagenees...

'Nee joh, het is al mooi dat die jongen voor zijn eigen kansen mag gaan in de eerste week. Weinig debutanten mogen dat. Knechten voor Sagan is natuurlijk ook een super eervolle taak. Van hem kun je onwijs veel leren, beiden zijn gekken op de fiets die allemaal kunstjes uithalen. Ik denk dat Schelling prima kan genieten naast de Slowaak. En hopelijk kan hij met zijn stuurmanskunsten Kelderman een beetje uit de problemen houden.'

Bij de vrouwen worden de Nederlandse successen eveneens aaneengeregen. Lorena Wiebes wist meerdere keren raak te schieten in de Belgium Tour, terwijl Demi Vollering mocht zegevieren in La Course. Kunnen we nu dan écht spreken van de opvolgsters van Anna van der Breggen en Chantal van den Broek-Blaak?

'Ik vind het jammer dat we al naar opvolgsters moeten zoeken voor die twee namen. Helaas wordt Van Vleuten ook steeds ouder, dus is het zeker fijn dat we goede, nieuwe talenten hebben. Vollering verbaast mij enorm. Voor dit seizoen had ik niet verwacht dat zij zo goed zou worden als ze nu is. Hopelijk is ze geen one-season-wonder en houdt ze dit niveau vast. In dat geval kunnen we zeker spreken van een opvolgster. Over Wiebes: het blijft knap wat die allemaal al heeft gepresteerd op haar leeftijd, maar als sprintster zou ik haar toch niet opschrijven als opvolgster voor Van der Breggen of Van den Broek-Blaak. Daarvoor excelleert ze teveel in een ander soort koers.'

Tot slot gaan we toch nog even terug naar La Grande Boucle. Waar er in België een heuse soap gaande is rondom Sam Bennett, hoopt Mark Cavendish in Frankrijk een ritzege binnen te kunnen slepen. Zeg het maar, Gabriël: kan Cav op zijn oude dag nog opboksen tegen het huidige geweld in het peloton?

'Absoluut. Maar mijn stelligheid komt ook doordat ik altijd een zwak heb gehad voor The Manx Missile. Ik vind zijn manier van koersen heel erg gaaf, al is het soms wel over het randje, zoals met Gerrans tijdens het Grand Départ in 2014 of met Veelers in de Tour van 2013, ik gun hem echter nog wel een nieuwe zege. Ik houd van een goede underdog story. Momenteel is Cav de underdog.'

Door: Joëlle Smeets

Met dank aan: Gabriël Melching