Nabeschouwing: 'Je hoeft geen wereldtop te zijn om te kunnen winnen bij Deceuninck-Quick-Step'

Legendarische koersen, mooie en minder mooie momenten, spraakmakende incidenten en opmerkelijk nieuws. Wekelijks gebeurt er genoeg in de wielerwereld. Daarom blikt In de Leiderstrui iedere maandag met één van de redactieleden terug op de afgelopen week. In deze editie stellen we de vragen aan hoofdredacteur Bram van der Ploeg.

Dag Bram! De tweede week van de Tour de France zit er alweer op. Welk moment is je het meest bijgebleven?

'De zege van Van Aert in de elfde etappe, zonder twijfel. Een bizarre prestatie, eentje die niet genoeg benadrukt kan worden in mijn ogen. Wat hij daar deed was legendarisch!'

Opnieuw werden we getrakteerd op een Nederlandse etappezege, met dank aan Bauke Mollema. En dat ‘puur op gevoel’, zonder vermogensmeter…

'Ja, ik schreef er al een column over; Bauke krijgt veel te weinig credits voor alles wat hij heeft bereikt in zijn carrière. In een tijd dat we de oudjes massaal afschrijven, rijdt Mollema een elitekopgroep naar de vaantjes, daags nadat hij in de rit over de Ventoux al derde werd. Een klasbak van de oude stempel. Echt genieten.'

Wout van Aert en Sepp Kuss wisten afgelopen week allebei een etappe op hun naam te schrijven. Heeft dit duo de Tour van Jumbo-Visma gered, na alle malheur rondom Primoz Roglic?

'Lijkt me wel, als je ziet hoeveel ploegen op zoek zijn naar überhaupt één ritzege. Het is heel knap hoe ze het hoofd koel hebben gehouden en de focus hebben verleged. Ze koersen aanvallend, slim en natuurlijk beschikken ze over een stel klasbakken, dat iedereen uit het wiel kan rijden.'

Het geel zit nog altijd stevig om de schouders van Tadej Pogacar. Servais Knaven en Merijn Zeeman hopen echter dat de Sloveen nog een slechte dag gaat beleven. Zie je dat gebeuren? Zelf lijkt Pogacar zich maar weinig zorgen te maken…

'Wat me vooral opvalt, is dat Pogacar geen domme jongen is. Hij zegt de juiste dingen om de concurrentie wat hoop te geven. Dat hij niet tegen de warmte kan, zal best, maar het was vorig jaar in de Tour ook geen 20 graden met bewolking, toch? Hij haalt met die uitspraken slim de druk weg bij UAE, omdat onder meer INEOS blijft hopen op een inzinking. Hoe Pogacar de laatste dag voor de rustdag reed, laat mij zien dat hij die warmte na wat acclimatiseren op de Ventoux wel aankan. Hij reed alles dicht, met z'n mond dicht. Pogacar heeft alles onder controle.'

Volgens Iñigo San Millán, de coach van Pogacar, is de huidige geletruidrager nog nooit écht uitgedaagd deze Tour. Is het niveau van zijn concurrenten dan echt zo laag?

'Wel lager dan de Roglic van vorig jaar, daar geloof ik wel in ja. Een weergaloos Jumbo-Visma zette hem toen keer op keer onder druk, door het tempo op te voeren. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat een gehavend INEOS die waardes van vorig jaar niet haalt. Vingegaard komt nog het dichtst in de buurt van het niveau van Pogacar, Urán, Mas en ook Kelderman kunnen daar niet aan tippen. Vergeet ook niet dat Carapaz de Giro won nadat Roglic en Nibali hem zes minuten cadeau deden en dat hij tweede werd in de Vuelta, achter een Roglic die mentaal en fysiek al flink had afgezien in de Tour en bij het WK...'

Jonas Vingegaard was de enige die het Pogacar dan toch een beetje moeilijk wist te maken. Naar eigen zeggen reed hij toen niet eens 'op de limiet'. Waar had de neo-kopman gestaan als hij al vanaf dag één voor eigen kansen had mogen rijden?

'Zeker wat dichter. Vingegaard verloor wat tijd in de etappe waar Roglic viel, omdat hij daar nog knecht was. Verder had Jumbo-Visma, met Vingegaard als kopman, al harder achter Pogacar aan kunnen rijden in de etappe waar hij drie à vier minuten pakte op de rest. Maar ook dan was de Pogacar uit de eerste tien dagen nog steeds een klasse apart. De Tour was er wel een stukje spannender van gebleven...'

In de bergetappe naar Andorra koos Jumbo-Visma er opvallend voor om drie mannen mee vooruit te sturen, waardoor Vingegaard vrijwel alleen kwam te zitten. Kon jij je vinden in deze tactiek?

'Ik vond het gewaagd, want toen het peloton snel uitdunde, had Vingegaard een probleem gehad als hij was gelost of pech had gehad. Het had dan wel even geduurd tot er een ploegmaat terug van voren was komen helpen. Maar ze nemen risico's daar en dachten ongetwijfeld dat Vingegaard top was. Het pakte goed uit, maar drie vooraan was niet per se nodig, toch?'

Mark Cavendish pakte afgelopen week zijn vierde zege van deze Tour, waarmee hij het record van ene Eddy Mercx evenaarde. Een knappe prestatie, of wordt het hem wel erg makkelijk gemaakt nu verscheidene topsprinters niet meer in koers zijn?

'Dan nog is het bizar wat hij doet. Een jaar geleden reed hij niet eens top tien in de Ronde van Hotjeknor. Het is dus vooral de verdienste van Cavendish dat hij nu het niveau heeft om dit te doen. Verder is het al langer zo dat de sprinters van Deceuninck schier onverslaanbaar zijn. Met Mørkøv voor je, lijk je haast niet te hoeven verliezen. Heel lullig gezegd; je hoeft geen wereldtop te zijn om bij die ploeg te winnen. Sorry, Sam Bennett...'

Ondertussen sleepte Marianne Vos haar dertigste zege in de Giro Donne binnen. Cavendish liet weten geïnspireerd te zijn door de Nederlandse, al wordt er verder maar weinig aandacht geschonken aan haar prestatie. Ik vind dat jammer…

'En die van Van der Breggen... Marijn de Vries schreef maandag een mooie column over het totale gebrek aan interesse in de vrouwen. Dat is ergens de schuld van de uitzendgerechtigden, maar wij merken ook gewoon dat de interesse in het nieuws over het vrouwenwielrennen achterloopt. Daar moeten we met z'n allen keihard aan werken, want de voorjaarsklassiekers worden heel goed bekeken. Neem de prestaties van de dames niet voor lief!'

De Giro voor vrouwen is gewonnen door een oppermachtige Anna van der Breggen. Die is meer dan klaar voor de Olympische Spelen, of niet dan? Gaat er ook maar iemand haar kunnen kloppen in Tokio?

'Normaal gesproken niet, maar dat dachten we ook toen Van Vleuten in Rio weg was. Koers is onvoorspelbaar, dat maakt het ook zo mooi! We weten pas na drie weken of Pogacar de Tour wint en zo weten we ook pas in Tokio of Van der Breggen goud pakt. De benen zijn alvast daar, dat is duidelijk.'

Ik heb nog één vraag op mijn lijstje staan, waarvoor we toch nog even teruggaan naar La Grande Bouclé. Waar de strijd om het geel weinig spanning oplevert, verandert de bolletjestrui vrijwel dagelijks van eigenaar. Zeg het maar, Bram: wie mag de bergtrui in Parijs in ontvangst nemen?

'Ik hoop op Wout Poels. Het zou de ultieme beloning zijn voor alle cols die hij in dienst van Sky is op gevlogen. Een ode aan de klimmer Poels, die op z'n beste dagen amper te volgen is.'

Door: Joëlle Smeets

Met dank aan: Bram van der Ploeg