Magnus Cort

Dit is de pagina van Magnus Cort, een Deens wielrenner die rijdt voor EF Education-EasyPost. Hij begon zijn carrière als sprinter maar liet in zijn latere jaren zien over veel meer inhoud te beschikken. In de Leiderstrui verzamelt al het nieuws over Cort en houdt tevens zijn biografie bij.

Geboren op 16 januari 1993 in het Deens Rønne, Cort begon zijn carrière op continentaal niveau bij Deense ploegen. Bij Cult Energy Vital Water wist hij in 2014 verrassend de openingsetappe van de Tour of Denmark te winnen. Dit werd opgemerkt door Orica GreenEDGE. De Australische ploeg bood hem een contract aan na een stage aan het einde van 2014. Hier reed hij drie jaar rond en behaalde hij vooral successen in de massasprints. In de Vuelta van 2016 won Cort twee etappes, waaronder het sprintgala in Madrid.

Toch was zijn tijd bij Orica GreenEDGE geen onverdeeld succes. Hij kreeg niet de kansen om zich op alle vlakken te ontwikkelen. Daarom vertrok de Deen in 2018 naar Astana. Daar liet Cort direct zien over meer inhoud te beschikken dan men dacht. Zeges in de Tour de Yorkshire en de Binckbank waren knap, maar het hoogtepunt was de Tour de France, waar hij een zware overgangsetappe op zijn naam wist te schrijven tussen de klimmers in. Het jaar erop won Cort nog een etappe in Parijs-Nice maar de rest van zijn seizoen was matig. Het was weer tijd voor iets nieuws, dus koos hij voor een overstap naar EF Education-Nippo.

Cort ontpopt zich tot rittenkaper pur sang

Bij de ploeg van Jonathan Vaughters wist de Deen zich weer verder te ontwikkelen. De Vuelta bleek zijn koers te zijn, met een ritoverwinning in 2020 en liefst drie zeges in 2021. Zowel in de uitgedunde pelotonsprints als de lastige heuvelop aankomsten liet Cort van zich spreken. Daarnaast liet hij een nieuwe kant van zich zien die nog onontdekt was: de tijdrit van Cort was enorm verbeterd. In de afsluitende tijdrit van de Vuelta van 2021 was Cort dichtbij een vierde zege maar moest de overwinning aan Vuelta-koning Primoz Roglic laten.

In 2022 begon Cort met een overwinning in de Gran Camiño, waarna hij naar de Giro d'Italia vertrok. Hier behaalde hij een aantal ereplaatsen maar na zijn beresterke Vuelta kon er toch enigszins van een teleurstelling gesproken worden. Deze teleurstelling viel echter in het niet door de prestaties in de Tour: hij opende met de verovering van de bollentrui in eigen land, waarna een etappezege in de tiende etappe naar Megève volgde. Aan het eind van zijn seizoen vond Cort een nieuwe liefde: het gravelfietsen. De Deen reed in Veneto het WK gravel en werd direct zesde. Wie weet zien we hem terug op de onverharde wegen...