Loopt Van der Poel in de valkuilen van supercompensatie? 'Je moet het ideale pad kunnen bewandelen'

Mathieu van der Poel gaf zondag na de wereldbeker in Hoogerheide aan dat hij niet meer met frisse benen aan de start stond. Dat was werkelijk de bedoeling volgens de Nederlander, die deze week in 'supercompensatie' gaat. Maar wat is dat nu juist?

'We noemen dat in de trainingsleer het principe van een optimale wisselwerking tussen belasting en herstel', vertelt Jan Bourgois, inspannings -en omgevingsfysioloog aan de UGent, bij Sporza. 'Je gaat iemand verschillende keren belasten in een bepaalde termijn - bijvoorbeeld drie à vier trainingen per week, acht weken lang. Na die trainingen is het prestatievermogen minder door vermoeidheid, met als gevolg dat je minder kunt presteren. In de herstelfase gaat je lichaam dat niveau weer laten stijgen tot je beginniveau. En als die tweede fase lang genoeg duurt, zal er een tijdelijke toename zijn van het prestatieniveau. Net dat is supercompensatie.'

'Het is een traject van lange adem', gaat veldritlegende Sven Nys verder. 'Er wordt lang heel intensief getraind met een beperkt herstel. Dat hebben we ook de afgelopen weken bij Mathieu vaak gezien. Hij heeft de ochtend van de wedstrijd in Benidorm bijvoorbeeld nog genoeg kilometers gemaakt. Zo staat hij niet fris aan de start, maar probeert hij dat hogere niveau op te zoeken. Dat komt er pas als je er goed herstel tegenover zet. Maar als het simpel was, zou iedereen het zomaar kunnen toepassen', pikt Nys in. 'Het hangt ook af van de prestaties die je nog wilt leveren. Van der Poel kan nog crossen winnen, omdat hij een supertalent is. Maar ik kan me inbeelden dat een Eli Iserbyt dat risico niet wilde lopen als leider in de Wereldbeker. Je moet voor jezelf dus het ideale pad proberen te bewandelen', besluit hij.

De valkuilen van 'supercompensatie' bij Van der Poel

'Want je loopt ook het risico dat het mislukt', weet de professor. 'Dat gebeurt door in de weken en dagen voor de wedstrijd té hard te trainen, dus is het zaak om in de week voor een belangrijke afspraak enkel de conditie te onderhouden en de fysieke en mentale vermoeidheid te laten dalen. Dat gas terugnemen, noem je taperen. In geval van overtraining is het wel te laat. Dan kan de vermoeidheid tot maanden in je lichaam sluimeren en was de hele opbouw naar een kampioenschap een maat voor niets. Maar op het moment van de waarheid zal hij er wel staan.'

'Of als je te lang herstelt, dan treedt de supercompensatie niet op', voegt Nys eraan toe. 'Dus gaat het volume bij Van der Poel stevig omlaag de komende dagen, maar niet te laag. Het is een complex gegeven en dat maakt het net zo leuk. Het heeft namelijk ook te maken met slaap, voeding en nervositeit.'