En plots was daar weer Eli Iserbyt voor nummer tien van het seizoen. De kleine Belg timede zijn gewaagde aanval na een spannende cross perfect en hield zo Quinten Hermans, Laurens Sweeck en Toon Aerts af. De podiumklanten en Aerts reageerden na afloop in de flashinterviews.
'Er stond veel wind en het was veel rechtdoor, dus ik denk dat timing belangrijk was. Iedereen wilde er een harde wedstrijd van maken en ik moest even mijn tempo vinden. Het is jammer dat ik eerst nog viel toen ik een gaatje had, maar toen ik zag dat Toon (Aerts, red.) op kop tempoliseerde, wist ik dat ik erop en erover moest, omdat het beste bij hem er wel af was', zo analyseert winnaar Iserbyt.
Dat hij bij zijn beslissende versnelling nog in contact kwam met Aerts, doet Iserbyt af als 'doenbaar'. 'Er was net wel of net geen plek. Ik heb geen elleboog uitgedeeld, maar het was wel een schuine kant waar ik wat naar beneden schoof. Het was net doenbaar, op het scherpst van de snede, ook omdat Quinten ook aan het terugkomen was. In de Formule 1 noemen ze dat een race-incident', klinkt het lachend.
Bekijk de beslissende aanval van Iserbyt bij Aerts in de laatste seconden van onderstaande video
Aerts vindt aanval Iserbyt 'net kunnen'
Aerts zelf is vooral tevreden met de manier van koersen. 'Ik haal vandaag en vorige week een mooi niveau, maar het is moeilijk voor mij om te winnen of op het podium te eindigen', zo wijst hij op het gebrek aan explosiviteit. Toch was het podium dichtbij, maar toen Iserbyt met Aerts in het wiel viel en diezelfde Iserbyt eenmaal teruggekomen meteen de kopgroep voorbij stak, kon Aerts niet mee. De Belg vindt dat Iserbyt niet over de grens ging toen hij hem in een lastige bocht passeerde voor zijn aanval. 'Ik denk dat het net kon, er zijn niet veel plekken om te passeren hier. Hij zag een klein gaatje en ik had het niet verwacht.'
Sweeck werd derde, mede omdat hij met Aerts het tempo naar beneden gooide, waardoor Iserbyt en anderen konden aansluiten bij de kop. 'Ik snap niet zo goed waarom Toon zei dat ik moest aanzetten toen Eli ging, want ik ga niet achter mijn ploegmaat aan rijden. De paar meter die Eli daar krijgt, kwamen we op het einde te kort. Het was een mooie cross, waarin we aan elkaar gewaagd waren.' Dat vindt ook nummer twee Hermans, die naar eigen zeggen net iets te kort kwam. 'Ik zat op mijn tandvlees toen Eli en Toon aanvielen.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties